به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، کارشناسان دعوت شده در این نشست که از مجموعه برنامه‌های بخش علمی نوزدهمین جشنواره‌ی بین‌المللی قصه‌گویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بود هر یک به بیان ویژگی‌های لازم برای قصه‌گویی دینی پرداخته و بایدها و نبایدهای این حوزه را بیان کردند.
بر اساس این گزارش، در ابتدای این نشست که صبح روز 25 بهمن در سالن آمفی‌تئاتر مرکز شماره 9 کانون استان قم برگزار شد محسن ربانی؛ مدیرکل کانون استان قم ضمن خوش‌آ‌مدگویی به مربیان قصه‌گو که علاوه بر مراکز کانون از نهادهای مختلفی چون مهدهای کودک بهزیستی، نهاد کتاب‌خانه‌های عمومی، موسسه‌ی گل نرگس مسجد جمکران و مرکز تربیت مربی دفتر تبلیغات اسلامی در این نشست حضور داشتند، اظهار داشت: همانطور که از عنوان این برنامه برمی‌آید برگزاری این نشست در استان قم مطابق انتظار همه است و افتخار می‌کنیم که استان قم در حوزه فعالیت‌های فرهنگی دینی در حال رشد و پیشرفت قابل توجهی است.
حجت‌الاسلام محمدحسن راستگو که از پیش‌کسوتان قصه‌گویی برای کودکان است و سال‌ها وقت خود را صرف تربیت قصه‌گویان کرده است، اولین سخنران این نشست بود که ابتدا با برشمردن دو نوع نگرش به دین، قصه‌گویی دینی را تبیین کرد.
به گفته‌ی این پژوهش‌گر دینی حوزه‌ی کودکان، اگر برخلاف نگرشی که دین را در محدوده و قلمرو کوچکی می‌بیند، تلاش کنیم از منظر دین به همه‌چیز نگاه کنیم و برای هر عمل تحلیل و توجیه دینی داشته باشیم، از این منظر می‌توانیم به قصه‌گویی دینی برسیم.
راستگو «شناخت مخاطب»، «محتوای قصه»، «زمان و مکان» و برخی عوامل دیگر را مقدمه‌ی قصه‌گویی دانست و گفت: برای شناخت دقیق مخاطب باید به عواملی نظیر جنسیت، سن، معلومات، فرهنگ، زبان و دیگر خصوصیات مخاطبان‌مان توجه کنیم چراکه برای مثال عدم توجه به سطح معلومات کودک، امکان تاثیرگذاری قصه‌گویی را از مربی سلب کرده و مخاطب را از هدف دور می‌کند.
محمد سیمزاری دومین سخنران این نشست علمی بود که وجود سه شرط را برای قصه‌گویی دینی لازم دانست و گفت: همانطور که یک سیم رابط برای اتصال جریان برق باید سه ویژگی اتصال به منبع انرژی، رسانا بودن و اتصال به منبع تغذیه را داشته باشد، قصه‌گوی دینی نیز باید ابتدا خود در فضا و اتمسفر دینی بوده و به منابع دینی آگاه باشد. در مرحله‌ی دوم نحوه‌ی ارتباط‌گیری و رسانا بودن قصه‌گو مهم است و بالاخره اتصال قصه‌گو به منبع تغذیه یعنی کودکان و نوجوانان اهمیت دارد.
وی گفت: اگر با دید کلی نگاه کنیم هر قصه‌ای که بتواند ما را متوجه فطرت خود کند و مخاطب را از مرحله‌ی بشر بودن به انسان بودن متوجه کند، قصه‌ای دینی است و از این منظر همه‌ی قصه‌ها در حوزه‌ی قصه‌گویی دینی تعریف می‌شوند.
سیمزاری در تعریف قصه‌گویی ویژه دینی گفت: اگر قصه‌گو قصه‌ی خود را از میان منابع دینی انتخاب کند به آن قصه، قصه‌ی دینی می‌گوییم اما از این منظر باید نکته‌ی ظریفی را مد نظر قرار دهیم و توجه کنیم که قصه با داستان، خاطره، حکایت و احادیث و روایات متفاوت است.
این داور نوزدهمین دوره جشنواره قصه‌گویی کانون در بیان ویژگی‌های خاص قصه‌گویی توجه قصه‌گویان را به درک شرایط و فضای مخاطبان متوجه کرد و افزود: از میان همه‌ی ویژگی‌های یاد شده باید توجه کنید که فضای بچه‌هاست که به شما می‌گوید چه قصه‌ای بگویید و هنر اصلی مربی این است که متناسب با شرایط روحی، اجتماعی و نیازهای روانی کودک قصه‌اش را انتخاب کند.
نویسنده‌ی قصه‌های دینی از زبان جانوران این نکته را به قصه‌گویان یادآور شد که در قصه‌گویی دینی از بیان عین روایت‌ها و داستان‌ها اجتناب کنید و خودتان قصه را از دل متون دینی بیرون بکشید.
محمد سیمزاری دیگر سخنران این نشست هم تصریح کرد: قصه‌گو باید قصه را از میان منابع دینی استخراج کند و از زاویه‌ای جدید به آن بپردازد و ویژگی‌های قصه مانند اوج، گره‌افکنی، بافت دراماتیک و... را به آن اضافه کند تا هنر قصه‌گویی شکل بگیرد و شیرینی و تاثیر خودرا بر مخاطب داشته باشد.
وی در ادامه با بیان این‌که فرآیند قصه‌گویی شامل «قصه‌ی خوب گفتن و خوب قصه گفتن» است گفت: عنصر عاطفه و محبت در قصه‌گویی مهم است و باید توجه کنید که اگر مخاطب از شما بدش بیاید از قصه‌ی شما و پیام آن قصه هم بدش می‌آید بنابراین ایجاد حس عاطفی بین قصه‌گو و مخاطب ضروری است.
در پایان این نشست تخصصی مربیان پرسش‌های خود را در خصوص بایدها و نبایدهای قصه و قصه‌گویی مطرح کرده و پاسخ پرسش‌های خود را از سخنران نشست دریافت کردند.
گفتنی است اصغر باقرزاده مدیرکل آموزش و پژوهش کانون، داوود عبدالمنافی؛ مدیر کانون زبان استان قم، محسن ربانی؛ مدیرکل کانون استان قم، نرگس شیخ‌سفلی؛ معاون اداره کل آموزش و پزوهش و جمعی از کارشناس مسئولان و کارشناسان و مربیان کانون در این نشست حضور داشتند.
