به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بینالملل کانون، همزمان با آغاز هفته ملی کودک نشست «فرزندپروری خردمندانه» برگزار شد.
بر اساس این گزارش، دکتر غلامعلی افروز صبح روز 15 مهر 1396 در جمع مربیان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و سایر علاقهمندان دربارهی ضرورتهای پرورش فرزند سخن گفت و فرزندآوری را منوط به شرایطی دانست.
مولف کتاب «روانشناسی خانواده» عنوان کرد: «فرزند هبهی الهی است. در ادبیات فارسی هبه به معنی هدیه و امانت است. به این معنا که فرزند هدیهای است که میتوان با او لذت روانی برد ولی در عین حال او امانتی است که اجازهی تخریب، پریشانسازی او را نداریم. حق نداریم جلوی پرورش و رشد او را بگیریم یا او را بفروشیم.»
این روانشناس ادامه داد: «فرزندآوری تفاخر نیست اما فرزندپروری ارزشمند است. خدای متعادل میفرماید من به شما فرزند میدهم. اما فرزندآوری مباهات نیست، پرورش فرزند سالم، خلاق، پویا است که مایهی افتخار و قدرت است.»
استاد افتخاری دانشگاه ایالتی کانزاس یکی از شاخصههای قدرت در دنیا را جمعیت دانست، در عین حال عنوان کرد که این جمعیت بایستی مفید باشند: «کشورهای توسعه یافته یا در حال توسعه به مسالهی جمعیت نگاه ویژه دارند. یا با استفاده از شیوهی مهاجرپذیری در این حوزه سرمایهگذاری میکنند. کشوری همچون آلمان جمعیت خود را مدیون مهاجرت افغانها و ترکهاست. یا دیگر کشورها در این زمینه اقدامهایی صورت میدهند که رشد جمعیت منفی نباشد، اما باید توجه داشت که این رشد جمعیت باید با هدف باشد.»
دکتر افروز سخنان خود را اینچنین ادامه داد: «هدف اصلی از فرزندآوری چیست؟ یک هدف غایی وجود دارد و چندین هدف قهری. باید بدانیم که خانواده دو رکن بیشتر ندارد. عضو اصلی و استوار آن بچه نیست بلکه زن و شوهر ارکان آناند. باید بدانیم که خانواده تنها نهاد فطری، طبیعی، بیبدیل و جاودانهی بشر است. خانواده مثل باغ است. در این باغ مادر باغبان است و پدر سنگربان.»
وی با بیان یک سوال به سخنان خود ادامه داد: «در اندیشهی فرزندآوری اهداف فرزندآوری مطرح میشود. چرا باید بچهدار شویم؟ این سوال روانی، فلسفی است. باید از خودمان بپرسیم که آیا ما قابلیت همسری را احراز کردهایم؟ آیا همسر ما محبوب، مطلوب و آرامشگر است؟ باید از خود بپرسیم شریک زندگیمان را دوست داریم یا دنبال جایگزین برای دوست داشتن هستیم؟»
افروز که دکترای خود را در رشتهی روانشناسی کودکان استثنایی دریافت کرده است، هنگامهی فرزندآوری را زمانی دانست که زن و مرد هم را دوست دارند و توانستهاند رامشگر و آرامشگر هم باشند.
او عنوان کرد که خانوادهها تا به بلوغ نرسیده باشند نباید بچهدار شوند: «زمانهی آنکه بگوییم زن بایستی در زیر سن 30 سال بچهدار شود گذشته است. استانداردهای سلامت عمومی بالا رفته است و حالا زوجین باید بدانند چه زمانی پذیرای بچهای باشند که امانتی در دست آنهاست.»
این کارشناس در بخشی از سخنان خود بهترین زمان بچهدار شدن را موضوع سخنان خود قرار داد و دربارهی دلایل علمی و مذهبی آن سخن گفت.
وی از خانوادهها خواست تا به شناسایی هدفهای بچهدار شدن دست بزنند: «سرگرم شدن، تنها نبودن، عشقورزی دلایلی برای فرزندآوری نیست. این کودک بزرگ میشود. او در بزرگسالی قادر نیست ما را سرگرم کند، در این زمان است که سوالهای مهمی برای مطرح میشود.»
دکتر افروز افزود: «جهان شمولترین، عاقلانهترین رویکرد فرزندآوری آن است که قرار است فرزندان ما رشد کنند و خانوادهی دیگری تشکیل دهند و نقشی را در آن بر عهده بگیرند. خوب است که بتوانند در این راستا رشد و تربیت شوند.»
در پایان این نشست سوالهایی از سوی مهمانان مطرح شد که این کارشناس به آنها پاسخ گفت.
نشستهای هفته ملی کودک تا 21 مهر ادامه خواهد داشت و ورود علاقهمندان به آنها بدون مانع است.