به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، مدیر دفتر کودک و نوجوان پژوهش‌گاه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردش‌گری در آستانه‌ی برگزاری بیستمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی، با تکیه بر بخش نوجوان جشنواره به ضرورت ورود قصه‌گویی به نظام آموزش و پرورش افزود: مفاهیم از طریق قصه بسیار بهتر از فضای خشک و رسمی به کودکان بلکه بزرگ‌سالان نیز منتقل می‌شود. به نظر من معلم‌ها باید درس قصه‌گویی را به عنوان آموزش رسمی خود یاد بگیرند و آن را کاربردی کنند.»
لیلا کفاش‌زاده همچنین معتقد است روی‌کرد اصلی جشنواره قصه‌گویی باید شکستن مرزهای مخاطبان و نفوذ به قلب جامعه باشد.
وی می‌گوید: «تمام گروه‌های مخاطب باید هدف این جشنواره باشند و اهمیت قصه‌گویی را درک کنند. بدانند که با نبودن قصه‌گویی چه خلاء‌هایی ایجاد می‌شود. باید بیش‌تر به کاربردهای قصه‌گویی اشاره شود. قصه‌گویی بخشی از وجود همه آدم‌ها است که باید با این فرصت‌ها بیدار شود و به منصه ظهور برسد.»
این نویسنده نقدی را نیز بر جشنواره وارد دانست: «من شخصا به بخش رقابتی جشنواره نقد دارم و معتقدم هر کس شیوه و روش خودش را دارد. بی‌تردید کسی به این جشنواره راه پیدا می‌کند که اصول و فنون قصه‌گویی را بلد است. به ویژه بخش بین‌الملل چرا که با تفاوت‌های فرهنگی بسیار روبرو هستیم. چگونه می‌توان بین تفاوت‌های اقلیمی و بومی آدم‌ها مسابقه برگزار کرد؟ اصولا فقط بین دو چیز کاملاً یکسان می‌توان ارزیابی قایل شد. زبان، حرکت بدن، بنیان و اساس قصه در هر کشور متفاوت است و از نظر بنده این وضعیت قابل مقایسه نیست که بتوان مسابقه برگزار کرد. اما می‌توان مولفه‌های فرهنگی را رکن و اساس قصه‌گویی قرار داد تا به این بهانه بتوان با فرهنگ‌های دیگر کشورها آشنا شد. که البته در جشنواره‌های قبلی نیز تا حدی شاهد این وضعیت بوده‌ایم و قصه‌گوها سفیران فرهنگی کشورشان بوده‌اند.»
مدیر دفتر کودک و نوجوان پژوهش‌گاه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردش‌گری درباره‌ی کمرنگ شدن این هنر در جامعه به ایجاد بسترهای لازم برای آن نیز اشاره کرد: «قصه‌گویی یعنی هنر شفاهی تعریف یک روایت. شکل‌های دیگر قصه‌گویی مثل فیلم، تئاتر، انیمیشن هم وجود دارند اما قصه‌گویی همان‌طور که از نامش پیداست گفتن و روایت کردن قصه است که باید از سوی قصه‌گو و به همان شکل قصه‌گویی انجام شود. اما مولفه‌ای که می‌تواند این غبار را از قصه‌گویی بزداید بسترسازی است که باید برای این هنر شفاهی انجام شود.
این مروج کتاب و کتاب‌خوانی درباره‌ی این بسترسازی توضیح داد: بسترسازی یعنی قصه‌گویی به صورت یک فن و هنر آموزش داده شود، کارگاه‌هایی اندرباب نیاز قصه‌گویی برگزار شود، کاربرد قصه در روان درمانی و آموزش به کودکان و مسایلی از این دست مطرح شود. در حقیقت پاشنه آشیلِ قصه‌گویی در این عصر، فراموشی کاربردهای قصه و افسانه است و نه شکل قصه‌گویی. به همین دلیل برخلاف برخی عقاید موجود به فاصله گرفتن این هنر از فضای سنتی اعتقادی ندارم.»
گفتنی است بیستمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی از 2 تا 5 بهمن در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برگزار خواهد شد.
