به گزارش اداره‌کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، انسیه موسویان در نشست ادبی دو پنجره و نقد و بررسی کتاب «چهارشنبه‌های بستنی» مهمان اعضای نوجوان کانون پرورش فکری سیستان و بلوچستان بود که با بیان این مطلب گفت: هر کس احساس خودش را به نوعی بیان می‌کند مثلا ابزار یک فیلم‌ساز برای این‌کار فیلم اوست و یک نقاش از نقاشی‌های خود کمک می‌گیرد؛ شاعر هم به وسیله‌ی شعر احساسش را بیان می‌کند و بر مخاطب خود تاثیر می‌گذارد.
وی هم‌چنین در مورد «شعر» گفت: یک شاعر هرچه‌قدر از کلام عادی فاصله بگیرد شعرش زیباتر می‌شود و برای این کار علاوه بر احساس؛ یک جعبه ابزار رنگارنگ به اسم آرایه‌های ادبی در اختیار اوست که به کمک آنها شعر خیال‌انگیزتر می‌شود.
در ادامه موسویان در پاسخ به پرسش‌های منتقدان نوجوان خود در خصوص طرح جلد کتاب و اسم آن گفت: «اسم» و «طرح جلد» نقش بسیار مهمی در معرفی کتاب دارند زیرا اولین ارتباط مخاطب با کتاب از این دو طریق برقرار می‌شود که در کتاب «چهارشنبه‌های بستنی» رنگ زرد آن یادآور آفتاب تابستان و هماهنگ با اسم آن است.
وی در خصوص تصویرهای کتاب با بیان این نکته که «تصویرها به درک شعر کمک می‌کنند، به همین‌خاطر بسیار مهم هستند» افزود: نوع کاربرد این تصویرها در کتاب‌های مربوط به کودکان با کتاب‌های نوجوانان متفاوت است در کتاب‌های کودک رنگ‌های بیشتری استفاده می‌شود تا برای کودکان جذاب‌تر باشد ولی در کتاب‌های نوجوانان تعداد رنگ‌های کمتری استفاده می‌شود و به جای تعریف اثر به صورت مستقیم، به «درک مفهوم شعر» کمک می‌کند.
سراینده‌ی «شب ستاره و گیسو» در پایان این نشست صمیمی با اعضای مراکز فرهنگی‌هنری حوزه‌ی زاهدان با ذکر این نکته که «بودن در فضای کانون و داشتن مربیان خوب امتیاز مهمی برای شما است» چند توصیه برای پیشرفت‌شان در حوزه‌ی ادبیات و شعر کرد که از آن‌جمله می‌توان به پرورش حس‌ها به‌ویژه خوب دیدن و خوب شنیدن، مطالعه‌ی آثار بزرگان و تمرین فراوان اشاره کرد و افزود: تفاوت هنرمندان با دیگر مردم عادی در رعایت همین نکته‌هاست.
در ابتدای این نشست ادبی نیز، معصومه هادی مدیرکل کانون استان بر تاثیر سیستان و بلوچستان بر گنجینه‌ی ادبیات فارسی و تجلی آن در شاهنامه تاکید و در عین حال به فعالیت‌های بخش ادبی کانون استان هم اشاره کرد و گفت: در این حوزه کارهای ارزنده‌ای در زمینه‌ی شعر و داستان صورت گرفته و حضور شاعران و نویسندگان توانمند کشور در برنامه‌های داخلی نشانه‌ای است از تکاپو برای بهتر و بهتر شدن.
