به گزارش اداره‌کل روابط عمومی و امور بین الملل کانون، تنها داور ایرانی بخش بین الملل با اشاره به اینکه جشنواره پویانمایی تهران هر دوره محکم‌تر و قوی‌تر از گذشته برگزار می‌شود، گفت: در این دوره حدود ۱۰۰ فیلم خارجی به جشنواره ارسال‌شده و این نشان‌دهنده شناخته شدن این جشنواره در دنیا و بین فیلمسازان انیمیشنی است.
وی ادامه داد: حضور مایکل دودوک به‌عنوان داور یکی از مهم‌ترین اتفاقات جشنواره است زیرا یک‌بار موفق به دریافت جایزه اسکار شده و دو سال پیش نیز در بین کاندیداهای دریافت جایزه اسکار بود. انیماتورهای ایرانی از علاقه‌مندان به سبک فیلمسازی انیمیشن دودوک هستند و از حضور او در ایران به‌عنوان داور جشنواره بسیار هیجان‌زده بودند.
جواهریان با بیان اینکه در این دوره از جشنواره فیلم‌های بسیار خوبی در بخش مسابقه حضور داشتند، گفت: فیلم‌ها ازنظر کیفیت تا حد زیادی نزدیک به هم بودند به همین دلیل ما مجبور شدیم برخی فیلم‌ها را چند بار ببینیم تا بتوانیم فیلم‌های بهتر را انتخاب کنیم.
داور یازدهمین جشنواره پویانمایی ضمن ابراز خوشحالی از حضور در هیات داوران جشنواره بیان کرد: فیلم‌های ایرانی حاضر در بخش بین‌الملل به ویژه فیلم‌های دانشجویی از کیفیت بسیار بالایی برخوردار بودند و در سطح کیفیت کارهای حرفه‌ای و جهانی قرار گرفتند. در دورهای گذشته بین فیلم‌های دانشجویی و بخش‌های دیگر تفاوت بسیاری وجود داشت اما در این دوره کیفیت آثار دانشجویی در حد حرفه‌ای بود و هیچ تفاوتی بین کارهای دانشجویی با بخش‌های دیگر وجود نداشت.
این انیماتور ادامه داد: در این دوره آثار عروسکی بسیاری که از نظر تکنیکی از کیفیت خوبی برخوردار بودند در جشنواره حضور داشتند. فیلم‌های سه‌بعدی دیگر رشد خود را انجام داده‌اند و در حال حاضر کارهای دوبعدی و عروسکی طرفداران بیشتری دارند. حتی فیلم دودوک که در لیست نامزدهای جایزه اسکار حضور داشت دوبعدی بوده است.
وی با اشاره به تجربه خوب داوری در این دوره گفت: در این چند روزی که فیلم‌ها را داوری می‌کردیم، انگار در جهان دیگری حضور داشتم و اکنون‌که فیلم‌ها به پایان رسیده، حال عجیبی دارم. چند روز در دنیای انیمیشن و با داستان فیلم‌ها زندگی کردم و این داوری تجربه بی‌نظیر برایم بود. من هنوز در دنیای رویاها و قصه‌ها حضور دارم و به دنیای واقعی بازنگشته ام و زمان نیاز دارم تا از دنیای انیمیشن جداشده و به دنیای واقعی بازگردم.
جواهریان با تاکید بر اینکه آثار ایرانی توانستند نظر مثبت هیات‌داوران را جلب کنند، گفت: دیدن اینکه تا این حد ما پیشرفت داشتیم، برای من حس غرور و افتخار به همراه داشت، اما ضعف‌های فیلمسازان ما به بخش فیلمنامه بازمی‌گشت.
او ادامه داد: نکته دیگر توجه به هویت ملی ماست که باید در فیلم‌ها بیشتر موردتوجه قرار بگیرد. یک فیلمساز دوست دارد که نگاه جهانی داشته باشد و یک فیلمساز هم دوست دارد که نگاه ملی میهنی خود را جهانی کند و این به انتخاب خود فیلمساز بستگی دارد.
جواهریان در پایان بیان کرد: داوران با چند اثر درگیری عاطفی پیدا کردند. به‌جرات می‌توانم بگویم که این دوره بهترین دوره برگزاری دوسالانه پویانمایی تهران طی این یازده سال بوده است.
