به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان ونوجوانان استان یزد، با داستانخوانی اعضا و نقد اثر همراه بود. آن چه در پیش رو میخوانید مباحث نشست هفتم انجمن داستان آفرینش است.
داستان «آبنبات تلخ» را امیررضا انتظاری میخواند. نظر اعضا این است که، فضای اغراقآمیز موجود تعمدا از طرف امیررضا در داستان طراحی شده تا به نقد فضای اجتماعی امروز بپردازد.
داستان «چای سبز» داستان دیگری است که توسط نگار رستگار عضو ارشد کانون خوانده میشود یکی از اعضای انجمن به زمان در داستان اشاره میکند و میگوید: جالب اینجاست که فاصلهی کودکی تا پیری شخصیت داستان در قالب این داستان نیم صفحهای هنرمندانه نشسته است. اما عضو دیگری معتقد است که چای سبز عنوان خوبی برای داستان نگار نیست و آن طور که باید و شاید نمیتواند معرف داستان او باشد.
زهرا امجد داستانش را با درون مایه فوبیا نسبت به اشیا «فضای آسانسور» نوشته است او تلاش کرده تا این ترس را در جابهجای داستانش به مخاطب منتقل کند. یکی از اعضا معتقد است که زهرا هرچند نسبت داستانهای گذشته از ژانر وحشت استفاده نکرده است اما ترس در داستان او باز هم غالب است اگرچه جنس ترس داستان امروزش درونیتر است.
داستان راضیه ساقی مربی ادبی با عنوان «مادر بزرگ گوگولی» فضای نشست را متفاوت میکند چون مخاطب داستان او گروه سنی پیش از دبستان است. جایگاه تکرار به جا در داستانهای کودک از جمله مباحثی بود که در این نشست مطرح شد. یکی از اعضای انجمن نیز معتقد بود که این داستان راضیه نسبت به داستانهای دیگرش آهنگینتر بود اما دیگری در مقابل نظر او میگوید: نظر من این است که داستانهای قبلی راضیه، قابل باورتر بود.
داستان «منافذ» فاطمه قانع مسوول انجمن و مربی ادبی مرکز سه یزد نیز، در مکانی متفاوت سنا نوشته شده بود. وی با راوی اول شخصی که در فضای سنا قرار میدهد مدل اجتماعی زنان را در یک فضای مدرن تصویر میکند. اعضای انجمن معتقدند که راوی داستان یک زن امروزی که در یک فضای زنانه با دغدغههای روزمرهی زنان دیگر روبرو میشود و جایی نیز در لایههای داستان با آنها همزاد پنداری میکند.
در ادامهی این نشست داستان «تاریکخانه» صادق هدایت خوانده شد و اعضا به نقد و بررسی فضای داستان پرداختند.
گفتنی است، هفتمین نشست انجمن داستان آفرینش با حضور محمدرضا آخوندی معاون فرهنگی، فرزانه فرازمند کارشناس مسوول سابق کانون، سامان قاسمی از اساتید ایران شناسی برگزار شد.