به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان فارس، سعیدرضا کامرانی، معاون فرهنگی کانون فارس به مناسبت هفته ملی کودک در مصاحبه با کارشناس روابط عمومی استان گفت: دوران کودکی را می‌توان به عنوان یکی از مهم‌ترین دوره‌های زندگی هر فردی به شمار آورد که بیشترین تأثیر در شکل‌دهی شخصیت آدمی را شامل می‌شود و در حقیقت چهارچوب رفتاری هر فرد در این مقطع زمانی، شکل می‌گیرد. کودکان امانت‌های الهی هستند که به عنوان نعمتی بی‌بدیل، تمامی امور و مسؤلیتشان به ما سپرده شده است و خانواده‌ها به عنوان کوچک‌ترین نهاد اجتماعی در رعایت حقوق، رشد و تربیت کودکان نقش مهمی را ایفا می‌کنند.، هر چند قسمتی از این مسؤولیت‌ها به نهادهای اجتماعی مانند محیط های پرورشی و آموزشی سپرده شده است.
به گفته کامرانی، اغلب والدین به صورت سنتی و غریزی، اقدام به تربیت کودکان می‌کنند و هیچ آموزش و مطالعه‌ای در این زمینه ندارند و بدون این که توجهی به فطرت، کنجکاوی، رغبت و نیازهای کودکان داشته باشند، آنان را امر و نهی می‌کنند. باید بپذیریم و بدانیم که کودک، کودک است با شرایط دوران کودکی و اگر تربیت به درستی انجام نمی‌شود این نقص در برنامه‌ریزی، آگاهی، نقشه راه و نداشتن اطلاعات کافی پدر، مادر و مربیان است نه خود کودکان.
معاون فرهنگی کانون فارس افزود: هیچ کس تردیدی ندارد که توجه ویژه به کودکان یکی از نشانه‌های انسان‌ها و جوامع مترقی است و هیچ کوششی ارزشمندتر از پرداختن به امور کودکان و نوجوانان نیست و در این راستا، رشد و بالندگی کودکان به عنوان شریف‌ترین و مهم‌ترین شهروندان هر جامعه‌ای در ساختن آینده، از اهمیت خاصی برخوردار است.
کامرانی در ادامه گفت: برای این که بتوانیم دینمان را به کودکان ادا کنیم، بایستی در اموری همچون نیازهای فردی، اجتماعی، روانی، جسمی، بهداشتی، امنیتی، حقوقی و.... با حساسیت و دقت لازم اقدام کنیم و خود را مسؤول مرتفع کردن امور آنان از راه‌های صحیح بدانیم و طبق شعار امسال کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که «آینده را باید ساخت» برای ساختن آینده بهتر، هیچ راهی نداریم جز این که کودکانمان را به بهترین صورت ممکن، تربیت کنیم تا آنان بتوانند آینده را بسازند.
معاون فرهنگی کانون فارس در پایان خاطرنشان کرد: در رابطه با رعایت حقوق کودکان به عنوان مهم‌ترین شهروندان اجتماع هم متاسفانه گاهی مشاهده می‌کنیم که این حقوق نه تنها نادیده گرفته‌شده که باید بگوئیم حقوق بسیاری از کودکان، پایمال شده است. مانند کودکان کار که در سنین رشد و نمو جسمی و روحی در بدترین شرایط به سر می‌برند. به عنوان مثال: کار در کوره پزخانه‌ها، جمع‌آوری زباله و مواد بازیافتی، کشاورزی، دامپروری، سوءاستفاده‌های جسمی، روانی، عاطفی، ترک تحصیل، آسیب‌های اختلاف درآمد خانواده‌ها، اختلاف طبقاتی و درجه بندی مدارس و مهدهای کودک.
به گفته او حرکت از موقعیت فعلی به شرایط مطلوب که شایسته کودکان باشد، نمی‌تواند بدون برنامه‌ای دقیق و عملی، محقق شود. این جریان مانند تمامی حرکت‌های فکری، فرایندی است متکی بر آگاهی، کار و تلاش‌های فکری مدام و مستمر، کسب دانش نوین، هم‌افزایی فکری و داشتن مهارت‌های جدید برای آنانی که به امور پرورشی و آموزشی کودکان می‌اندیشند و دغدغه رشد، فرهیختگی و کمال یافتگی آنان را دارند.