کودکان دیروز  در سایه قصه گویی، سالم تر از کودکان امروز تربیت می‌شدند

یک استاد نقالی معتقد است که کودکان دوره‌های گذشته که محروم از تلویزیون و شبکه های مجازی بودند، در سایه قصه‌گویی، بسیار ساده‎تر و سالم‌تر از کودکان امروزی تربیت می شدند.

به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری مازندران، ‎ 17 و 18 مهرماه سینما کانون ساری میزبان راه یافتگان مرحله استانی قصه‌گویان مازندران است.

علی اکبر باباییان، استادی که سابقه 12سال فعالیت و آموزش در رشته «نقالی» را دارد، حسابی به فضای بیست و دومین جشنواره بین المللی قصه گویی علاقه‌مند شده است.

به گفته خودش، برای نخستین بار است که با پیشنهاد یکی از شاگردان قصه‌گویش به عنوان قصه‌گو در بخش «پدربزرگ‌ها و مادر بزرگ‌های» جشنواره بین المللی قصه گویی شرکت کرده است.

وی برگزاری جشنواره بین المللی قصه گویی را راه کاری مناسب برای انتقال فرهنگ غنی قصه گویی به نسل جدید می داند.

این استاد نقالی می گوید: تمامی ضرب‌المثل‎های ما یک داستان در دل خود دارند که ماجرای شکل گیری آن را بیان می کنند و قصه او با عنوان«سر بی گناه بالای دار نمی رود» یک ضرب المثل امروزی است که برگرفته از داستانی در زمان شاه عباس است.

باباییان هم اکنون در اداره فرهنگ و ارشاد بابلسر هنر نقالی را آموزش می دهد و معتقد است که قصه گویی بخشی از نقالی است؛ درواقع «قصه گو» به صورت ساده و تنها با بیان کلمات سعی در جلب نظر مخاطب و اثرگذاری برروی او دارد اما هنگامی که «قصه گو» با پوشش، عصا و بیان خاصی به داستان سرایی می پردازد، آن هنر« نقالی» است.

وی می گوید: نقالی نمایشی تک نفره مبتنی بر چند نقش؛ «راوی، گوینده، خواننده و قصه گو» است و کودکان و نوجوانان دوره های گذشته که امکاناتی مانند ؛تلویزیون و شبکه های مجازی را در اختیار نداشتند، در سایه همین نقالی ها نحوه احترام به والدین، بزرگترهاو بسیاری از آداب و رسوم زندگی را می آموختند و ساده تر و سالم‌تر تربیت می شدند.

این استاد نقالی معتقد است که یک قصه گوی ماهر باید زمان، مکان و همین طور نیاز مخاطب را در زمان بیان داستان در نظر بگیرد و با بیان شیوا و ساده به قصه گویی بپردازد و آن قدر قصه در ذهن داشته باشد که در هنگام خسته شدن مخاطب، با یک قصه کوتاه جدید یا ضرب المثل، ذهن مخاطب را به سوی خود جذب کند..

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
8 + 8 =