به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان ونوجوانان استان یزد، این نشست با داستانخوانی مبینا شیخعلیشاهی آغاز شد. مبینا با داستان «خواهر» به دغدغههای دو کودک کار پرداخته بود. در نقد و بررسی که ازسوی اعضا و مربیان انجام گرفت، توصیفات، تصویرهای داستانی و دیالوگهایی که این نویسنده نوجوان خلق کرده بود مورد توجه قرار گرفت. اما به او گفته شد که باید بر چگونگی نوشتار جملههای عامیانه در نثر داستانی دقت کند.
دومین اثر «لگاریتم» نوشته سارا کارگران بود که در فضای دختران محصل دبیرستانی نوشته شده بود و دیالوگها و پایانبندی غیر منتظره او مورد توجه حاضرین جلسه قرار گرفت.
اثر بعدی «روز زمین پاک» نوشته امیر رضا انتظاری بود. امیر رضا در این اثر به دغدغههای یک رفتگر پرداخته بود که موضوع داستانش مورد توجه قرار گرفت و اعضا و مربیان نکاتی را در جهت بهتر شدن داستانش بیان کردند.
آخرین داستان این جلسه را فاطمه بابائی با عنوان «دزدان بیکار» نوشته بود. کاراکتر اصلی این داستان استاد دانشگاهی بود که متوجه شده بود یکی از همسایهها زبالهاش را دم در خانهی او میگذارد و به این مساله اعتراض داشت. اعضا و مربیان هر یک برای پایانبندی بهتر این داستان راهکاری را به او پیشنهاد دادند.
حسن ختام خوانش آثار، داستان "کوچه سی و هشتم" اثر عالیه سلطانی کارشناس ادبی کانون استان یزد بود که از سوی ایشان خوانده شد و درباره جریان سیال ذهن که تکنیک مورد استفاده در این داستان بود، بحث شد.
در بخش دوم این نشست، فاطمه قانع مسئول انجمن داستان، به معرفی داستانهای وهمناک و نقد داستان «قلب رازگو» اثر ادگار آلن پو پرداخت. به گفتهی قانع داستانهای وهمناک با داستانهای گوتیک (ادبیات وحشت) متفاوت هستند. در داستانهای گوتیک از مکانها و فضاهای وحشتناک استفاده میشود و نیروهای متافیزیکی همچون جنها و جادوگران در آنها حضور دارند. اما داستانهای وهمناک به انسان به عنوان عامل وحشت مینگرد. داستانهای وهمناک بیشتر حول محور امراض روانی انسان است. در اینگونه داستانها که به داستانهای مرضی موسوماند، انسانهای روانی غالبا مرتکب قتل و جنایت میشوند.
سپس داستان «قلب رازگو» اثر ادگار آلن پو مورد بررسی قرار گرفت و ویژگیها و تکنیکهای فضاسازی در این داستان مورد بررسی قرار گرفت؛ از جمله ایجاد حس اضطراب با جملات کوتاه و منقطع، استفاده حواس مختلف در توصیفات حالات جنایتکار داستان و استفاده از جملات پرسشی مکرر در لابهلای جملات ساده.