به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان ونوجوانان استان فارس، مرضیه توکلی که از استان اصفهان در بیستودومین جشنواره بینالمللی قصهگویی منطقه 3 کشوربه میزبانی شیراز حضور دارد می گوید: قصه بسیار در زندگی کاربرد دارد و غیر مستقیم، پیامهایی حاوی راهکار ارائه میدهد.
وی که در روز نخست این رویداد قصه «بچه های مدرسه قندآباد» از نوشتههای هوشنگ مرادی کرمانی را روایت کرد، در پاسخ به این سووال که معمولا برای قرارگرفتن در نقش قصهگو یا شخصیت داستانی چه تمهیدات و تکنیکی بهکار میگیرد، پاسخ داد: قصهگویی یک مهارت است که بخشی از آن میتواند نمایشی هم باشد، بنابراین برای اینکه شخصیتها باورپذیر باشند، قصهگو باید در قالب آن شخصیت قرار بگیرد.
به گفته توکلی، لحن و فن بیان، خوشحالی و ناراحتی و حرکات باید در جریان قصهگویی گنجانده شود تا مخاطب آن را بپذیرد.
وی تمرین برای قصهگفتن را مهمترین بخش قصهگویی ارزیابی کرده و میگوید: در هر بار تمرین، متفاوت کار میکنم و از هر اجرا، چیزی یاد میگیرم.
این مربی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان اصفهان ادامه داد: افسانهها برایم معیار نخست برای قصهگویی است اما اولین معیاری که در نظر میگیرم این است که قصه باید چه بار معنایی برای مخاطب داشته باشد.
وی پیام قصه و روال داستانی را مهمترین ارکان قصهگویی دانسته و میافزاید: داشتن جاذبه یکی از عناصری است که مخاطب را تا پایان قصه همراه میکند بههمین دلیل افسانههایی که گرهگشایی دلپذیری دارند برایم جذاب است.
توکلی این شعر که «سخن کز دل بر آید لاجرم بر دل نشیند» را معیار خوبی برای قصهگویی دانسته و میگوید: وقتی قصهگو رضایت را در چهره مخاطب میبیند نشان از موفقیت آن قصه دارد.
وی درباره نقش گویش در قصهگوییاش میگوید: از آنجا که اهل اطراف اصفهان هستم و قصهام دارای گویش شهر خودم است به قصه جذابیت میبخشد.
توکلی در خصوص پایبندی خانوادهها به قصه در منطقه «دهق» اصفهان که محل زندگی اوست، میگوید: قصههای مادربزرگها و پدربزرگها همچنان وجود دارند اما نسل جدید بیشتر در محیطهایی مانند جشنواره قصهگویی قصهها را میشنوند.
وی استفاده درست از قصهها در فضای مجازی را فرصت دانسته و میگوید: قصهها میتوانند جایگزین مناسبی به جای تصاویر و ویدئوهای سرگرمکننده در فضای مجازی برای کودکان و نوجوانان باشند.
توکلی برگزاری جشنواره قصهگویی را در احیای سنت قصهگویی مهم دانسته و میگوید: صددرصد این جشنواره نقش تعیینکننده داشته و دستکم در میان مربیان و قصهگویان کانون پرورش فکری این نقش بهسزاست، اما با وجود بخشهایی مانند قصهگویی پدربزرگها و مادربزرگها خیلی موثر است.
وی در عین درباره قصهگویی نوجوانان در جشنواره هم گفت: نوجوانان به عنوان مخاطب و با توجه به شرایط سنی که دارند شاید بهتر است در رقابت وارد نشوند چون این امکان وجود دارد که تحمل فضای رقابتی برایشان سخت باشد، اما باید فراگیرتر و گستردهتر به آنان پرداخت تا بتوان گفت گام مؤثری برداشتهایم.
به گفته توکلی، قصه «بچههای مدرسه قندآباد» یک افسانه نیست اما روایتی است که برای مخاطب ملموس و دور از دسترس نیست.