علی فرین کیا، مدرس و داور جشنواره سرودخوانی کودک و نوجوان در دوره های پیشین بوده و امسال چهاردهمین جشنواره سرودخوانی استان تهران را نیز داوری کرده است. فرین کیا، عضو خانه موسیقی است و از سال ۱۳۸۰ تا کنون حدود ۶۰۰ اجرای موسیقی تلویزیونی و بر روی صحنه داشته است.

فرین کیا جشنواره چهاردهمین دوره سرودخوانی استان تهران را نسبت به دوره‌های قبل با پیشرفت و برنامه ریزی بهتری می داند. او ردرباره موارد مثبت جشنواره سرود خوانی توضیح داد: «به نظرم پیشرفت در بخش های مختلف سرودخوانی کودک و نوجوان کاملا مشهود بود و به خصوص سرود دختران ما که سوپرانو و آلتو را به خوبی به  گوش ما رساندند. همه هنرمندان با توجه به اینکه آموزش های تخصصی زیادی ندیده اند، اما اجراهای قوی را ارائه دادند. نقطه قوت اجرای گروه ها علاوه بر تسلط در سرود خوانی، نشات گرفته از حرکت‌های متناسب با ترانه و موسیقی هنرمندان هم بوده است».

او افزود: «برنامه ریزی در چهاردهمین دوره از جشنواره سرودخوانی بسیار خوب انجام شد و بهتر از دیگر ادوار بود. متاسفانه بعضی اجراها با سالن های نسبتا کم مخاطب روی صحنه می‌رفت که به نظرم بهتر بود برای این مساله تدبیری می‌اندیشیدیم، زیرا این عامل بر روحیه گروه‌ها موثر است».

فرین کیا درباره ارتباط  قطعه‌های اجرا شده با شعار و هدف جشنواره سرودخوانی گفت: «ترانه‌هایی که توسط خانم محرابی سروده شده بسیار متناسب با سن شرکت‌گنندگان بود، اما بعضی دیگر از ترانه ها به دلیل واژه‌ها و فضای نامتناسب با سن گروه‌های سرود، چندان موفق نبودند. همچنین ما با شعارایران آباد راه جشنواره را آغاز کردیم اما بعضی از قطعه‌ها از جهت ریتم موسیقی چندان با امید و انرژی همراه نبود. به نظرم ریتم موسیقی برای کودک و نوجوان باید پر از شور و هیجان باشد و واژه‌های ترانه برای هنرمند قابل درک باشد تا حس را به درستی و با تمام وجود به مخاطبش منتقل کند».

این مربی در پایان به تاثیر سرودخوانی گروهی بر کودکان و نوجوانان اشاره کرد: «به طور واضح  سرودخوانی گروهی تاثیر مثبتی برسنین کودک و نوجوان دارد، زیرا آن‌ها با اعتماد به نفس بیشتری برای در جامعه حضور پیدا خواهند کرد. همچنین گوش‌هایشان نسبت به موسیقی دقیق‌تر و آشناتر خواهد بود. موسیقیدانان بزرگی مانند باخ و موتزارت اولین گام‌های حضور در موسیقی را آوازخوانی در سنین کودکی و نوجوانی دانسته‌اند و این درباره زندگی حرفه‌ای هر دو موسیقیدان صدق می‌کند. سرودخوانی گروهی باید به شیوه جدی‌تر و تخصصی‌تر همچنان ادامه پیدا کند و برخی نکات کوچک را که مورد اشاره قرار دادم نیز در اجرای جشنواره سرودخوانی در نظر بگیرند. یکی دیگر از مواردی که بهتر است در اجرای سرود خوانی مورد توجه قرار گیرد حضور نوازنده ها و ساز است. من تعجب کردم که نوازندگان را در کنار خوانندگان نمی بینیم، زیرا موسیقی بخش مهمی از اجرا محسوب می‌شود و نباید هنرمندانشان از نگاه مخاطب غایب بمانند. در نهایت کلیت این جشنواره مثبت و تاثیر گذار بوده و امیدوارم هر سال این جشنواره برگزار شود و من امکان خدمت را داشته باشم».
جشنواره سرودخوانی مراکز استان تهران از ۱۴ آذر ماه آغاز به کار کرده و به مدت دو روز ادامه داشته است.