مهدی فخیمزاده کارگردان سینما و تلویزیوناین داستانها را مادرم برایمان تعریف میکرد و گاهی هم همسایهمان که عاشق قصهگویی بود و برای بچههای محله، داستانهای قدیم و افسانههای فولکلور میگفت. همین داستانها هم باعث شد که بعدها به سمت سینما و داستانپردازی حرکت کنم. به هر حال هیچ چیز به اندازه شنیدن قصه، انسان را قصهگو نمیکند و روی روایت داستان تسلط ایجاد نمیکند.
باید توجه کرد که چه در دنیای کتاب چه در عالم سینما، قصهگویی و احاطه بر جزئیات آن همیشه یک اصل مهم بوده است. اگر شما در مقام قصهگو، روی نحوه روایت درست داستان واقف نباشید، نمیتوانید تأثیر کاملی بر شنونده و بیننده بگذارید و او را تحتتأثیر خود قرار دهید. برای رسیدن به این تأثیرگذاری، لازم نیست راه دور برویم. ریشههای جذابیت داستان و قصهپردازی برای مخاطب، در نفس شاخصهها و جاذبههای قصهگویی جا خوش کرده است. صرفاً باید باور کنیم که ظرفیتهای این هنر چنان بالاست که در هر عصری برای بشر کنجکاوی برانگیز بوده است. اصولاً اگر عنصر قصهگویی را نشناسیم و در مقایسه با سایر وجود ادبی و هنری در روایتهایمان شأن کمتری برای قصهگویی قائل شویم، بخشی از توجه و علاقه مخاطب را از دست خواهیم داد. یعنی شاید حتی پتانسیلهای شخصیتپردازی و مناسبات آدمها هم نتوانند آنطور که مسأله درست قصه گفتن اهمیت دارند، کارکرد پیدا کنند. یک قصهگو باید روی تکتک این موارد احاطه داشته باشد و عناصر قصهگویی را دقیق بشناسد.
جشنوارههایی مثل جشنواره قصهگویی، با این حجم از برنامههای متنوع و بخشها و مهمانان نامداری که برایش در نظر گرفته شده، نمیتواند بیتأثیر باشد. از رهگذر این جشنواره، بیتردید استعدادهایی فرصت شناسایی پیدا خواهند کرد. ضمن اینکه باید مواردی از سوی دستاندرکاران بهطور ویژه در نظر گرفته شود. از جمله اینکه در قصهگویی عنصر باورپذیری به عنوان یکی از شاخصهها مدنظر باشد و از افتادن به ورطه لودگی اجتناب شود. افراد میتوانند از فرصت جشنواره قصهگویی برای شناخت راهکارهایی برای طرح بهتر داستان و خاطره و آشنایی هرچند نسبی با ویژگیهای قصهگویی بهره ببرند و از تجربه سایر شرکتکنندگان و توصیههای داوران در جهت افزایش کیفیت کار خود استفاده کنند. نباید فراموش کرد که اصولاً هر نوع فعالیت ذهنی در قصهگویی تأثیرگذار است و فعالیتهای مرتبط با قصهگویی تأثیر بیشتری میگذارند.
منتشر شده در روزنامه ایران روز پنجشنبه ۲۹ آذر ۱۳۹۸