فیلم استخوانهای دوستداشتنی یک فیلم درام به کارگردانی، نویسندگی و تهیهکنندگی "پیتر جکسون" با تاثیرپذیری از رمانی با همین عنوان در سال ۲۰۰۹ ساخته شد.
این فیلم با برقراری رابطهایی بین رئالیسم و فانتزی مفهوم تازهای از مرگ را به نمایش میگذارد تا جهانبینی مخاطب را نسبت به حقایق تلخ گسترش دهد.
مهرشاد آذری عضو مرکز فرهنگی هنری کانون شماره چهار بندرعباس روز چهارشنبه در نقد این فیلم گفت: این فیلم هرچند موضوعی ناراحت کننده را روایت میکند اما روایت به گونهایی بود که نه تنها هیچ تلخی بر ذهن من برجا نگذاشت بلکه توانست من را واقعبینانهتر با خود همراه کند.
محمدرضا مسیحی عضو ادبی این مرکز نیز گفت: آنچه در این فیلم به شدت پررنگ است استفاده از فانتزی است که نمایشی فانتزیگونه از مرگ را به مخاطب نشان میدهد.
وی با بحث در مورد سوژه فیلم گفت: چون سوژهها نقش مهمی در خلق یک اثر دارند لذا این سوژه نگاهی تازه به جهان اطراف دارد و این برای نوجوانی که به دنبال فهم چیزهای تازه میگردد کشف بسیار خوبی است.
انیس موحدی دیگر عضو ادبی این مرکز بیان داشت: شخصیتپردازی سوزی سالمون بازیگر اصلی فیلم آن قدر باورپذیر است که در تمام ثانیههای فیلم نکات آزاردهنده و شیرین فیلم برایم پذیرفتنی بود.
وی افزود: همه این شخصیتها آن قدر در نقش خود فرو رفتهاند که در تمام طول نمایش فیلم خودم را در دنیای آنها احساس میکردم.
فرزانه نامآور اما به برخی از نقاط ضعف فیلم اشاره کرد و گفت: در بسیاری از قسمتهای واقعی این فیلم برایم ایدهآل نبود اما آنقدر به سرعت از این جهان به آن جهان میرود که نقطه ضعفها فراموش میشوند.
حاجی زاده مربی ادبی مرکزهای ۳ و ۴ بندرعباس نیز معتقد است: این فیلم با رویکرد تاثیر فانتزی بر ادبیات و سینما مورد نقد قرار گرفت تا مخاطب نوجوان امروز را که به دنبال کشف تازهها میگردد با نگاهی تازه و متفاوت روبرو کند.
یک منتقد سینما پیرامون تاثیر فانتزی بر ادبیات و سینما گفت: ویژگی مهمی که آثار فانتزی دارند پیوند دادن جهان کودکان و بزرگسالان است و ارتباطی که با دنیای واقعی ایجاد میکند.
مصطفی حجارزاده با ذکر نمونههایی از فانتزی نظیر کارخانه شکلاتسازی، غول بزرگ مهربان، هزار توی پن افزود: فانتزی شکل تازهای از دنیای واقعی را به ما نشان میدهد.