پرداخت داستان در انجمن نویسندگان نوجوان کانون سمنان

اعضا و مربیان انجمن ادبی آفرینش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان سمنان در پنجمین جلسه‌ی مجازی با چگونگی پرداخت داستان آشنا شدند.

به گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل کانون استان سمنان، پنجمین جلسه‌ی مجازی انجمن نویسندگان نوجوان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان این استان پیش از ظهر پنج‌شنبه ۱۳ شهریورماه ۱۳۹۹ با موضوع «پرداخت داستان» در پیام‌رسان واتساپ برگزار و هشت اثر اعضای نوجوان این انجمن از سوی فاطمه ظهیری، نویسنده، منتقد ادبی و کارشناس‌مسئول مرکز آفرینش‌های ادبی کانون استان مرکزی، نقد و بررسی شد.

ظهیری، ضمن ابراز خرسندی از حضور در جمع مجازی مربیان و اعضای نوجوان انجمن ادبی آفرینش کانون سمنان درخصوص نقد و مواجهه حرفه‌ای با آثاری که دارای بار عاطفی هستند و احساسات مخاطب را درگیر می‌کنند، گفت: بایست لایه‌ی نخست اثر را که همان عاطفه و احساس است، کنار گذاشت و به بطن اثر و ساختار آن پرداخت.

وی در ادامه با بیان این‌که انتخاب سوژه‌ی بکر و متفاوت به نویسنده کمک می‌کند تا در گام اول و شروع داستان، مؤفق شود، افزود: در زندگی امروز، داستان بایست از جایی شروع شود که قرار است ماجرای اصلی اتفاق بیفتد و درواقع هرچه ضرب‌آهنگ شروع داستان به ماجرای اصلی نزدیک‌تر باشد اثر بهتری خلق خواهد شد.

ظهیری، طی‌کردن گام‌های منطقی در داستان را بسیارمهم، عنوان و خاطرنشان کرد: هر داستانی، منطق خاص خود را دارد؛ حتی در داستان‌های تخیلی هم بایست اتفاق‌ها و ماجراها در چهارچوب خاصی به‌گونه‌ای کنار هم قرار گیرند که برای مخاطب، باورپذیر باشند.

میهمان انجمن نویسندگان نوجوان کانون سمنان بر توجه به وضعیت یا مخمصه‌ی داستان، توصیف شخصیت‌ها و صحنه‌پردازی در داستان، تأکید و اظهار کرد: در داستان طنز یک نوع بزرگ‌نمایی و غلو وجود دارد که در عالم واقعیت چنین چیزی را شاهد نیستیم.

ظهیری در نقد اثر یکی از اعضای انجمن آفرینش کانون استان سمنان با بیان این‌که داستانک، قالب مستقل و هویت‌داری نیست از اعضا خواست تا از این قالب عبور کرده و به نوشتن داستان‌های چند صفحه‌ای بپردازند.

وی در ادامه پیشنهاد داد در نوشتنِ داستانک، پایان غافل‌گیرکننده‌ای پیشِ روی خواننده قرار دهند و آن را یکی از ویژگی‌های مهم داستانک برشمرد.

ظهیری یادآور شد: نویسنده در نوشتن داستان بایست از توصیف خاص و جزیی و ساخته‌ی ذهن خود استفاده کند تا برای خواننده ملموس و قابل تجسم باشد.

نویسنده و  منتقد ادبی با بیان این‌که استفاده از توصیف یکی از ابزاری است که نویسنده در پرداخت داستان به آن نیاز دارد، تصریح کرد: شروع داستان با تعلیق و یک اتفاق هم‌راه باشد تا مخاطب از همان ابتدا با خواندن آن ماجرای معماگونه، علاقه‌مند و جذب آن داستان شود.

وی هم‌چنین تأکید کرد: شتاب‌زدگی در پایان داستان به‌ویژه در نقطه‌ی اوج آن، خواننده را رنجیده و معلق می‌کند و موجب دل‌زدگی اثر می‌شود و زمان مناسب برای پایان‌دادن به داستان، وقتی است که اوج داستان مسیر خود را طی کرده باشد.

گفتنی است؛ ظهیری در پایان از اعضا خواست تا برای اثری که نوشته و خلق کرده‌اند عنوان مناسبی انتخاب کنند.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
5 + 9 =