به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون استان اردبیل، فاطمه حقی فعالیتهای خودش را در زمینه نویسندگی از ۹ سالگی آغاز کرده و با انتشار دو کتاب داستان «مبل سحرآمیز» و «سرزمین مورچهها»، در سال ۱۳۸۹ از کم سنوسالترین نویسندههای کشور شناخته شد.
نقدهای ادبی، مقالات و اشعار او، در کتابها و سایتهای متعدد منتشرشده و با فعالیت در حوزههای مختلف ادبی، بهویژه ادبیات کودک و نوجوان، هدف خود را انتخاب کرده و برای پیشرفت در این عرصه گام برداشته است و بهزودی خبر انتشار آثار جدیدی از او به مخاطبانش خواهد رسید.
- لطفاً با معرفی خود، از نحوهی آشنایی و سابقهی عضویت شما با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اردبیل باخبر شویم. از چه زمانی عضو کانون شدید و فکر میکنید این آشنایی در زندگی شما چه تأثیری داشته است؟
فاطمه حقی، متولد ۱۳/۱۰/۱۳۷۹، دانشجو معلم رشتهی آموزش علوم اجتماعی در دانشگاه فرهنگیان هستم. بعد از چاپ نخستین کتابم با عنوان «مبل سحرآمیز» با کانون آشنا شدم و امسال دهمین سالی است که عضو کانون هستم و به قولی عضو ارشدش شناخته میشوم. کانون، فضایی پاک، علمی و دوستانهای دارد که کودکان و نوجوانان بدون در نظر گرفتن خیلی از تفاوتها، بهترین دوستان هم میشوند و مربیان کانون، بزرگوارانی هستند که بامحبتشان، این تعلقخاطر را بیشتر کرده و باعث میشوند تا کودکان در کنار کلاسهای آموزشی، راه و روش زندگی را بیاموزند؛ من نیز از این قاعده مستثنا نبودم و تا همینالان، با ارتباط گرمی که با مربیان عزیز کانون دارم، نحوهی ارتباط صحیح با کودک و نوجوان را بهتر یاد گرفتهام که باعث میشود حتی در شغلم با موفقیتهایی روبهرو شوم.
- بیشتر چه فعالیتهایی را در کانون انجام میدادید و چه آثاری را در کانون به یادگار گذاشتهاید؟
در کارگاههای ادبی داستاننویسی و کارگاههای شعر و قصهگویی شرکت کردهام؛ بهتر است بگویم، یادگاریهای کانون در روح و روانم بیشتر بوده؛ محبت و صداقت، علم و دانش و حال خوبی که از کودکی برایم مانده است.
- درباره آثار منتشرشده شما بیشتر بدانیم و اینکه تجربهی موفقیت در عرصههای مختلف کشوری و بینالمللی رادارید؟ لطفاً توضیح بدهید.
دو کتاب اول من، در حیطهی ادبیات کودک است که نخستین آن «مبل سحرآمیز» و دومین آنها، «سرزمین مورچههاست»؛ اخیراً نیز کتاب سوم که ترجمه و بازآفرینی اشعار فارسی معلم بزرگوارم، وحید ضیایی، به زبان انگلیسی است، منتشرشده است.
همچنین مقامهایی همچون نفر اول کشور در مشاعره رضوی، برگزیدهی استانی قصهگویی و منتخب کشوری و مقام اول استانی قصهگویی را کسب کردهام.
- توصیهی شما به کسانی که در ابتدای راه نویسندگی و شعر سرایی برای کودکان و نوجوانان قرار دارند، چیست؟
لازمه نوشتن یک صفحه مطلب، مطالعه کردن ده صفحه میباشد؛ بخوانید و بخوانید و بخوانید و یادداشت کردن را فراموش نکنید. قرار نیست برای نوشتن یادداشتهای روزانهتان، دست و پای خودتان را ببندید؛ با آزادی، هرچه که در ذهنتان هست را یادداشت کنید و نگران سبک نوشتن و درست و غلط بودن یادداشتتان نباشید. هدف فقط عادت کردن به نوشتن است که در کنار مطالعه مفید، قلمتان پربارتر شده و در طول زمان، خواهید فهمید که چگونه، به سبک خودتان درست بنویسید.
- برای آینده چهکارهای جدیدی در دست دارید؟
برنامههای مختلفی دارم که در حال برنامهریزی برایشان هستم؛ امیدوارم زودتر به نتیجه برسند تا شادی آنها را بتوانم با شما تقسیم کنم.
- و سخن آخر، پیشنهاد شما به همسنوسالان خود برای خوب زندگی کردن و ساختن آینده بهتر چیست؟
زندگی کردن، زیاد آسان نیست و خیلی مواقع، طبق خواستههای ما جلو نمیرود؛ در اکثر تجربیاتی که دارم، دیدهام وقتی چیزی که خواستهام نشده، بعد از مدتی بهترین آن برایم اتفاق افتاده است؛ رسیدن به این نقطه که بدانیم اگر اتفاق نیفتاد، به صلاحمان نبوده، نیازمند زمان و تجربههای بیشتر است.
گاهی میشود، احساس ناامیدی میکنیم و در فکر این هستیم که دنیا دیگر هیچ لذت و خوشی و برای ما نخواهد داشت، در اینجور لحظات، قبل از اینکه حکم آخر عدم موفقیت را صادر کنید، یک لیوان چایی بنوشید و بعد قدم بزنید، در خانه، در حیاط، در خیابان... . به خانوادهتان نگاه کنید و شکر کنید که حامی دارید، در آینه به خودتان نگاه کنید که سالم هستید و حداقل تپش قلبتان را میتوانید احساس کنید. کمی خودتان را از کارهایتان دور کنید و تفریح داشته باشید بعد برگردید سر درسومشق و کار وزندگیتان! به این فکر کنید که همیشه، همهچیز یکجور نمیماند و بالاخره روزی همهچیز درست خواهد شد. بخندید، بخوانید، بنویسید. دنیا به همهی ما، نیاز دارد.
گفتنی است، کتاب«Was coming from the stories» (از قصهها میآمد)، سومین کتاب وی و ترجمهای انگلیسی از اشعار وحید ضیائی شاعر اردبیلی است که در همین روزهای پاییزی روی گیشه کتاب قرارگرفته است.
این کتاب دوزبانه فارسی- انگلیسی در ۵۹ صفحه از سوی انتشارات درسنامه به چاپ رسیده است. مقدمه کتاب، توسط علی آرین نوشتهشده و طرح روی جلد کتاب هم از بهمن طهماسبی پور و صفحهآرایی آنهم از علیرضا خانی بوده است.