گفتگو از : اعظم موسوی
-سلام! زینب جان! از چه سالی به عضویت کانون درآمدی؟
سلام. از سال ۱۳۹۰ عضو کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان لارستان شدم.
-بیشتر در چه زمینه‌ای فعالیت می‌کنی؟
درکانون فعالیت‌های زیادی انجام می‌دهم. مثل کتاب‌سازی، تحقیق، کار با چوب ، ولی بیشتر به نقاشی و فعالیت‌های هنری علاقه‌مندم. از کودکی وقتی رنگ‌ها را روی کاغذ یا مقوا می‌کشیدم، برایم حس خوب داشت و باعث می‌شد که شاد بشوم.
-چه موفقیت‌هایی را در کانون کسب کرده‌ای؟
دیپلم افتخار از مسابقه بین‌المللی نقاشی بلغارستان ، ۲۰۱۱
دیپلم افتخار از مسابقه بین‌المللی نقاشی اسلوونی ۲۰۱۲
دیپلم افتخار از مسابقه بین‌المللی نقاشی بلغارستان ۲۰۱۳
مدال برنز از مسابقه بین‌المللی هیکاری ژاپن ۲۰۱۹
برگزیده بخش کاردستی از مهراوه کشوری نیایش سال ۱۳۹۹
برگزیده پژوهش استانی در سال‌های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۹
برگزیده در جشنواره‌های مختلف رضوی که سال‌های گذشته برگزار می شد و خیلی هم خوب بود؛ در بخش‌های: کاردستی، نشریه‌نگاری، انیمیشن و کتاب‌سازی.
برگزیده نقاشی در ششمین دوسالانه هنرهای تجسمی سال ۱۳۹۵
برگزیده نمایش عروسکی که در سال ۱۳۹۵ با گروهمان به شیراز رفتیم و خیلی خوش گذشت.
-کانون را برایمان تعریف کن و بگو چه نقشی در موفقیت شما داشته است؟
کانون خیلی زیباست. هم ظاهرش و هم باطنش. کانون یک حامی بزرگ برای من بوده و در موفقیت‌های من نقش خیلی زیادی داشته و تمام چیزهایی که یاد گرفته‌ام را مدیون مربیان خوب کانون هستم.
کانون برخلاف مدرسه است. سخت‌گیری نمی‌کنند که سر وقت بیایی و دقیق کارهای خاصی را انجام بدهی؛ اصلا چنین چیزی در کانون وجود ندارد. هر کسی بر اساس علاقه‌اش درکارگاه‌ها شرکت می‌کند. کانون مکان خیلی خوبی برای یادگیری زندگی است. توی کانون تقریبا همه‌جور هنری را می‌شود یاد گرفت. نقاشی، سفالگری، انیمیشن، قصه‌گویی، معرق و بازی‌کردن و خوش‌گذراندن در کنار بچه‌ها. من چند بار از طرف کانون به شیراز رفتم.برای سوگواره عاشورا و جشنواره‌های رضوی که عالی بودند. جشنواره نمایش عروسکی که خیلی خوش گذشت و هیچ وقت فراموش نمی کنم.
-چه توصیه‌ای به هم سن‌وسالان خودت داری؟
توصیه می‌کنم حتما در کانون عضو بشوند؛ چون در کانون علاوه بر یادگیری هنرهای مختلف، صمیمیت و دوستی را هم به ما یاد می‌دهند.
- زینب خانم ! کتاب هم می‌خوانی؟
کلاس دهم هستم و بسیار مشغول درس‌های مدرسه که خیلی هم زیاد هستند.کم پیش می‌آید که کتاب‌های غیردرسی بخوانم. اما در وقت آزاد، باز هم سعی می‌کنم کتاب بخوانم.
-کدام کتاب کانون را بیشتر دوست داری؟
کتاب «خانه حاج رحیم آقا کجاست» کتابی بود که کل دوران کودکیم با آن گذشت. اگر یک شب مادرم برایم این کتاب را نمی‌خواند، خوابم نمی‌برد. علاوه بر این، کتاب «هستی» هم از آن رمان‌هایی بود که خیلی دوستش داشتم.
-آیا کرونا باعث شد از کانون دور بشوی؟
از کانون دور نشدم و هیچ‌وقت هم دور نمی‌شوم، چون دوستش دارم. با کانون در ارتباطم و اطلاع‌رسانی‌هایی که از طرف کانون و مربیان می‌شود را رصد و در مسابقات نقاشی کانون شرکت می‌کنم.
متأسفانه کرونا باعث شد که ما از آن جو صمیمی کانون و دورهمی‌هایی که با دوستان در کانون داشتیم دور بشویم.
-حرف دیگری اگر مانده می‌شنویم:
به کانون که پا می‌گذارم از همه‌ی حس‌های خوب سرشار می‌شوم. از کانون و مربیان خیلی ممنونم که هوای بچه‌ها را دارند. امیدوارم که هر چه زودتر، وضعیت درست شود و ما هم بتوانیم دوباره با دوستان به کانون برویم.
برای این عضو خوب کانون موفقیت بیش از پیش آرزو می‌کنم.