کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شماره ۱ شیراز در چهار راه حافظیه، درون محوطه باغ ملی این شهر قرار دارد که هم‌اینک اطراف محوطه این باغ حفاظ کشیده شده و همین حصار بر نگرانی برخی مردم و هراس از تخریب کانون افزوده است که شهردار منطقه ۳ دلیل این حصار را بهینه‌سازی و ساخت سالن تئاتر عنوان کرد.
اهالی فرهنگ و کارکنان کانون فارس بر این باور هستند که با تخریب قدیمی‌ترین مرکز کانون در شیراز که بیش از نیم قرن قدمت دارد و با شهری که عنوان دوست‌دار کودک، پایتخت کتاب و مدعی فرهنگی است در تضاد است.
سابقه خوبی از تخریب نداریم
آنها می گویند: ما سابقه‌ی خوبی از تخریب نداریم زیرا کانون پرورش فکری شماره ۲ که در پارک ولیعصر شیراز بود و برای ایجاد پل کابلی حدود ۹ سال پیش تخریب شد هنوز به رغم وعده شهرداری مبنی بر اختصاص زمین معوض این امر محقق نشده و این مرکز به دست فراموشی سپرده شده است و مکان مناسبی ندارد.
کانونی‌ها می‌گویند: پل کابلی حدود پنج سال است که افتتاح شده اما کانون شماره ۲ با ۹ سال سرگردانی در بلاتکیلفی به سر می‌برد.
به گفته اهالی هنر و فرهنگ، بنای کانون شماره یک، شناسنامه این شهر است و اگر قرار است از ارتقای فرهنگ و هنر گفته شود به این شناسنامه نیاز است و با حذف و یا انتقال، هویت آن از بین خواهد رفت؛ ضمن اینکه این مکان بخشی از خاطرات شهر شیراز است که هنرمندان زیادی را پرورش داده و یک خاطره جمعی محسوب می‌شود.
سابقه کانون
دو سال از راه‌اندازی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در سال ۱۳۴۴ می‌گذشت که مرکز شماره یک آن در باغ ملی شیراز، واقع در چهارراه حافظیه در گذری که امروز فرهنگی‌ترین نقطه این شهر است، بنا شد و در سال ۱۳۴۷ رسما آغاز به کار کرد.
باغ ملی در قرن هشتم هجری قطعه‌ای از خاک موسوم به مصلی بوده است که در سال ۱۳۱۵ به‌سازی شد، باغی با قدمتی تاریخی که امروز در چهارراهی فرهنگی با نام حافظیه قرار دارد و همان‌گونه که از نامش پیداست از یک سو به آرامگاه حافظ می‌رسد و در امتداد آن، دانشکده زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز قرار دارد. در مقابلش ساختمان اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس و بزرگ‌ترین تالار شهر، تالار حافظ، از سوی دیگر، به مرکز اسناد و کتاب‌خانه ملی فارس و پلاتوهای خصوصی تئاتر و باغ جهان‌نما و در امتداد آن دروازه قرآن قرار گرفته و از سمتی دیگر نیز به بقعه علی‌بن‌حمزه(ع) راه می‌یابد.
کارزار عمومی در اعتراض به تخریب تشکیل شد
۳۱ خرداد ماه ۹۹ ۱۳زمانی که خبر تخریب این مرکز اعلام شد، کارزار عمومی در شبکه‌های اجتماعی شکل گرفت که نزدیک به سه هزار امضا جمع‌آوری شد تا از تخریب ساختمان کانون شماره یک جلوگیری شود.
مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان فارس با بیان اینکه در آینده عروسک‌های دست‌ساز از قبایل مختلف ایران دراین کانون به نمایش گذاشته می‌شود گفت: در شهری که دوست‌دار کودک و پایتخت کتاب ایران است، نباید تخریب قدیمی‌ترین ساختمان کانون جنوب کشور حتی مطرح و موضوعیت پیدا کند.
سعیدرضا کامرانی تخریب مرکز شماره ۱ را منتفی اعلام کرد و گفت: از آن‌جا که قرار است باغ ملی تبدیل به باغ موزه شود ما هم در کنار فعالیت‌های کانون، موزه عروسک‌های دست‌ساز ایرانی را راه‌اندازی خواهیم کرد.
وی اضافه کرد: در سال ۱۳۹۹ زمانی که خبر تخریب این کانون شنیده شد بازتاب آن مخالفت اصحاب فرهنگ و هنر شیراز و فارس و اعتراض مردم، کودکان و نوجوانان را در پی داشت و ما نیز از طریق مراجع مختلف پیگیری کردیم و این امر منتفی شد.
کامرانی گفت: مرکز شماره ۱ کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان فارس در شیراز، قدیمی‌ترین مرکز جنوب کشور است که بیش از نیم قرن ساخته شده و نوستالژی است؛ ضمن اینکه مردم خاطرات خوبی دارند و وجود این ساختمان همراه با اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، تالار حافظ و دانشکده ادبیات می‌تواند هم‌خوانی درستی با گذر حافظ داشته باشد.
کامرانی با اظهار اینکه شاید ظاهر این کانون نیاز به بازسازی داشته باشد، گفت: گذشت زمان مشکلاتی را از نظر معماری به وجود آورده اما دلیلی وجود ندارد که به جای بازسازی و زیباسازی نمای ساختمان، کل آن را تخریب کنیم بلکه می‌توان به گونه‌ای عمل کرد که این ساختمان به زیبایی باغ موزه نیز کمک کند.
او ضمن تشکر از استاندار فارس که با توجه ایشان تخریب منتفی شده است اظهار داشت: خواهش ما این بود که کانون در نقطه‌ای که گذر حافظ است بماند هر چند شاید قد کودکان و نوجوانان کوتاه باشد اما دیوار کانون کوتاه نیست و همواره تمام قد از مسائل فرهنگی دفاع کرده‌ایم.
کامرانی ادامه داد: به این موضوع که نمای ساختمان با توجه به معماری زمان حاضر زیبا نیست واقف هستیم و باید نمای ساختمان در خور شأن کودکان، نوجوانان، شهر تاریخی شیراز و گذر حافظ تعمیر و بازسازی شود.
او ادامه داد: این مرکز فرهنگی هنری را با حساب و کتاب احداث کردند و واقف بودند که مراکز پرورش فکری کودکان و نوجوانان باید در فضای بسیار زیبا و جذاب باشد و اگر ساختمان ما امروز مناسب نیست دلیل بر بی‌اهمیتی کانون نیست، دلیل این بوده که به ما کمتر توجه شده است و در صورت تأمین اعتبار، ظاهر ساختمان را جذاب خواهیم کرد چون مفتخریم که در این مرکز علاوه بر ارائه خدمات به همه کودکان و نوجوان، به کودکان ونوجوانان دارای نیازهای ویژه نیز خدمت‌رسانی می‌کنیم.
کامرانی ادامه داد: در زمان پیش از همه‌گیری بیماری کرونا، به‌طور معمول، بیش از ۲۰۰ کودک و نوجوان و دانش‌آموز به مرکز شماره ۱ مراجعه می‌کردند و از فعالیت‌های مختلف، بهره می‌بردند.
او با اشاره به اینکه هیچ سرمایه‌ای بهتر از فرزند نیک نیست، گفت: اینکه مسولان برای شهر دل می‌سوزانند که محیط خوبی بسازند کار بسیار نیکویی است اما افتخار هر شهر، تنها چشم‌انداز پل، پارک و بزرگ‌راه نیست بلکه سرمایه اصلی، شهروندان بافرهنگ هستند و کودکان و نوجوانان به عنوان آینده‌سازان باید مورد توجه ویژه قرار گیرند.
البته انتظار داشتیم زمانی که اعضای شورای شهر تصمیم به تغییر یا جابه‌جایی یا هر اقدامی گرفتند مدیرکل کانون پرورش فکری را هم دعوت می‌کردند تا در جلسه شورای شهر حضور داشته باشد و راهکار بدهد نه اینکه یک‌طرفه تصمیم بگیرند.
کریم شکوهیان، شهردار منطقه ۳ شیراز نیز با اشاره به خاطره عضویت خود در مرکز فرهنگی هنری شماره ۱ کانون پرورش فکری در شیراز گفت: ما در این رابطه هیچ نوع جبهه‌گیری نداریم و معتقدیم با توسعه شهر، فرهنگ هم گسترش می‌یابد.
او افزود: در بحث توسعه زیرساخت‌های فرهنگی هم شهرداری اقدامات بسیار خوبی انجام داده به ویژه در محله‌های کم برخوردار. امروز با ساختمان‌های فرهنگی احداث شده توسط شهرداری مواجه هستیم که بهره‌بردار متولی توسعه فرهنگی ندارد.
شکوهیان گفت: این طرح در شورای اسلامی شهر شیراز مصوب شده و نقشه احیا باغ ملی و تبدیل آن به گذر فرهنگی، باغ موزه در اختیار شهرداری قرار گرفته است؛ محوری خاص برای شیراز که منافعش هم نصیب مردم و گردشگران داخلی و خارجی می‌شود.