به گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل کانون استان سمنان، نخستین وبینار آموزشی‌تخصصی «دنیای مجازی؛ آرامش یا اضطراب» با تدریس سعید صادقی مشاور روانشناس، یک‌شنبه سوم مرداد ۱۴۰۰ با مشارکت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و دانشگاه سمنان ویژه والدین و اولیای تربیتی برگزار شد.

صادقی  در ابتدای سخنانش ضمن ابراز خرسندی از حضور در جمع مربیان، والدین و جمعی از اولیای تربیتی اظهار داشت: بیماری کرونا مدتی است که به وضعیت پاندمی رسیده، در حالی‌که این پاندمی در جهان به‌سرعت در حال گسترش است و باعث ایجاد ترس و نگرانی در عموم مردم به‌ویژه کودکان، نوجوانان و افراد سالمند شده است.

وی در ادامه افزود: ظهور بیماری کروناویروس باعث سردرگمی شده، شرایط زندگی مردم را تغییر داده و اثرات روانی مخربی مانند اضطراب، افسردگی و وسواس را به‌همراه داشته است و در حال حاضر در اوج شیوع این بیماری، مردم به‌دلیل تعطیلی مدارس و کسب‌وکارها و کاهش فعالیت‌های اجتماعی احساسات منفی شدیدی را تجربه می‌کنند که کاهش این فعالیت‌ها و افزایش محدودیت‌ها به‌منظور رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی ناشی از بیماری کرونا، باعث شکل‌گیری و افزایش بیماری‌های روانی هم‌چون افسردگی، اضطراب، پرخاشگری و... شده و این اثرات می‌تواند در درازمدت سلامت روانی جامعه را تهدید کند.

صادقی در بخش دوم از سخنانش در ارتباط با مشکلات ناشی از بیماری کرونا و مسائل روان‌شناختی شامل اضطراب، افسردگی، وسواس و راهکارهای مناسب شناخت این اختلالات، گفت: اضطراب، تشویش یا دلشوره یک احساس منتشر، ناخوشایند و مبهم هراس و نگرانی با منشأ ناشناخته که به فرد دست می‌دهد و شامل عدم اطمینان، درماندگی و برانگیختگی فیزیولوژی است. وقوع مجدد موقعیت‌هایی که قبلاً استرس‌زا بوده‌اند یا طی آن‌ها به فرد آسیب رسیده، باعث اضطراب در افراد می‌شود و همه‌ی انسان‌ها در زندگی خود دچار این حس می‌شوند؛ ولی اضطراب مزمن و شدید غیرعادی و مشکل‌ساز است.

میهمان وبینار آموزشی کانون سمنان یادآور شد: افسردگی نیز یک حالت خلقی شامل بی‌حوصلگی و گریز از فعالیت یا بی‌علاقگی و بی‌میلی است و می‌تواند بر افکار، رفتار، احساسات و خوشی و تندرستی یک فرد تأثیر گذارد.

صادقی در بخش سوم این وبینار با اشاره به محاسن و معایب فضای مجازی درخصوص استفاده نامناسب از تلفن همراه خاطرنشان کرد: در این روزها که بیش‌تر ما از ترس مبتلا شدن به ویروس کووید ۱۹ در خانه می‌مانیم و بیش‌تر اوقات، کارهای‌مان را در خانه انجام می‌دهیم بایست مراقب باشیم به بعضی از اختلالات یا بیماری‌هایی که منشأ گرفته از گذراندن زمان زیادی در یک مکان است دچار نشویم و یکی از موارد ناشی از استفاده زیاد از تلفن همراه است، فابینگ نام دارد و عملی است که باعث می‌شود افراد در محیط‌های اجتماعی یا خانوادگی به‌جای توجه به دیگران به تلفن خود نگاه می‌کنند، زمان زیادی را با تلفن همراه خود می‌گذرانند.

وی هم‌چنین تأکید کرد: مطالعات بسیاری نشان داده که فابینگ به روابط اجتماعی افراد آسیب می‌زند و آن‌ها را به افسردگی، اضطراب، و وسواس دچار می‌ند و باعث می‌شود توانایی صحبت‌کردن رودررو و ایجاد رابطه حضوری با دیگران آسیب ببیند و بر روابط خانوادگی تأثیر منفی گذاشته و میزان تعلق و وابستگی اعضای خانواده را کاهش می‌دهد.

صادقی در پایان سخنانش تصریح کرد: فابینگ چهار نیاز اساسی انسان مبنی بر «احساس تعلق داشتن»، «اعتماد به نفس»، «زندگی معنادار» و «احساس کنترل داشتن» را تهدید می‌کند و از راهکارهای کنترل آن می‌توان به «خوردن غذا بدون تلفن همراه»، «قرار دادن تلفن همراه با فاصله مناسب دور از خود» و «به چالش‌کشیدن خود» اشاره داشت.