به گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل کانون استان سمنان، دوازدهمین‌جلسه‌ی مجازی انجمن عکاسان نوجوان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان سمنان با حضور اعضا و مربیان مراکز فر هنگی‌هنری، شامگاه چهارشنبه ۲۰ مرداد ۱۴۰۰ با دعوت از معصومه آقایی کارشناس ارشد عکاسی و مترجم کتاب «عکاسی همه‌چیز را دگرگون می‌کند»، برگزار و پیرامون موضوع «چرایی و چگونگی عکاسی سیاه و سفید»، بحث و گفت‌وگو شد.
آقایی با اشاره به تاریخچه‌ی عکاسی، پیدایش عکس سیاه و سفید و چگونگی کاربرد اتاقک تاریک، اظهار داشت: نخستین مواجه انسان با عکس سیاه و سفید بود؛ چون در ذهن بشر ریشه‌ی تاریخی دارد.
وی با بیان این‌که عکاسی سیاه و سفید همیشه خوب نیست، تأکید کرد: دو روش مختلف برای دستیابی به یک دید خوب برای ثبت عکس‌های سیاه و سفید وجود دارد. اول این‌که از همان ابتدا بدانیم قرار است یک عکس سیاه و سفید بگیریم؛ یعنی چشم‌های‌مان، به دنبال المان‌ها و اجزایی از تصویر باشد که در یک عکس سیاه و سفید تأثیرگذار است و سعی کنیم بیش‌ترین استفاده را از آن‌ها کنیم و دوم هم این‌که سعی کنیم بعد از گرفتن یک عکس، تشخیص دهیم که آیا این عکس می‌تواند تبدیل به یک عکس سیاه و سفید خوب و پرقدرت شود یا خیر.
عکس سیاه و سفید، قدیمی‌ترین نوع عکس‌های تاریخی است
مهمان انجمن عکاسان کانون استان سمنان در پاسخ به این پرسش که «چرا عکاسی سیاه و سفید هنوز طرفدار دارد؟»، یادآور شد: عکس‌های سیاه و سفید، قدیمی‌ترین نوع عکس‌های تاریخ هستند و نه تنها فراموش نشده؛ بلکه می‌بینیم هر روز اقبال بیش‌تری نسبت به آن وجود دارد و بسیاری از عکاسان همیشه یا حداقل گاهی‌اوقات، به این شیوه هم عکس می‌گیرند. به بیانی ساده‌تر
عکس‌های سیاه سفید را نمی‌توان چیزی شبیه به تلویزیون‌های سیاه سفید یا رادیوهای ترانزیستوری قدیمی در نظر گرفت که دیگر بایست به فراموشی سپرده شوند؛ بلکه امروز این شیوه‌ی عکاسی، شاخه‌ای از عکاسی به شمار می‌رود که به موازات شاخه‌های دیگر عکاسی در زمینه‌های مختلف، از عکاسی پرتره و منظره گرفته تا عکاسی مستند اجتماعی و کودک، همواره چشم‌ها را به‌سوی خود می‌کشد و عکس‌های سیاه و سفید روش جدید برای دیدن یک صحنه را در اختیار ما می‌گذارند.
وی با بیان این‌که رنگ قدرت زیادی دارد، گفت: اغلب در عکس‌های رنگی به این فکر می‌کنیم آیا رنگ‌ها به‌همین شکل در واقعیت وجود داشته یا خیر؟ با حذف رنگ‌ها دیگر ذهنمان، گیج نمی‌شود و از آنجا که نیازی به اطمینان و مقایسه درباره‌ی واقعیت یا هنر نداریم، بلافاصله سراغ پایه‌های اصلی عکاسی هنری؛ یعنی بافت، نور، شکل، سایه‌ها و در نهایت آنچه که سوژه می‌خواهد به ما یادآوری کند، می‌رویم.
آقایی در ادامه افزود: وقتی رنگ‌ها در تصویر وجود دارند، شناخت و درک اجزای مهم تصویر مانند کنتراست نور، بافت و شکل سوژه و زمینه و هم‌چنین کیفیت نور؛ نه شدت آن به سختی قابل تشخیص است.
مهمان انجمن عکاسان کانون استان سمنان تأکید کرد: عکاس سیاه و سفید باید دنبال المان‌هایی در تصویر باشد تا اثرش در نبود رنگ، تأثیرگذار باشد.
کارشناس ارشد عکاسی بیان داشت: مهم‌ترین مسأله‌ای که باعث می‌شود عکس سیاه و سفیدِ خوب داشته باشیم این است که در صحنه‌ای که می‌خواهیم از سوژه عکس بگیریم، تفاوت نور و سایه و در واقع کنتراست نور زیاد باشد.
آقایی در پایان این جلسه با معرفی «آنسل آدامز» و «ادوارد وستون» دو عکاس برجسته که در سبک سیاه و سفید به خلق اثر پرداختند، عکاسی سیاه و سفید از موضوعاتی مانند تفاوت نور و سایه در منظره، عکس پرتره، ترکیب‌بندی ساده و مینی‌مال؛ یعنی عناصر خیلی‌کم با رنگ محدود و فقط سیاه و سفید در آن وجود داشته باشد، وسایل قدیمی، ساختمان‌های بلند در آفتاب شدید و عکاسی از مناظر با نوردهی طولانی را جالب دانست.
