به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، محمدرضا شاکر طراح دکور بیست و سومین جشنواره بین‌المللی «قصه‌گویی» درباره ویژگی‌های دکور جشنواره بیست و سوم توضیح داد: امسال اولین بار بود که من به‌صورت جدی با جشنواره قصه‌گویی آشنا شدم. قبل‌تر عنوان این رویداد را شنیده بودم اما از چند و چون برگزاری آن اطلاعی نداشتم. زمانی که پیشنهاد همکاری به من داده شد، اهداف و برنامه‌های این رویداد را آنالیز کردم و براساس آنالیزی که داشتم به این جمع‌بندی رسیدم که این رویداد نیاز به یک طراحی دکور متفاوت دارد. عزیزانی که در دوره‌های این رویداد طراحی دکور را برعهده داشتند، با مهارت یک قلعه را طراحی می‌کردند و آن را محور سناریوی صحنه خود قرار می‌دادند اما من با نگاهی متفاوت سعی کردم مسیری پرچالش‌تر اما واقعی‌تر را انتخاب کنم. به همین دلیل سراغ یک نگاه جدید رفتم.

وی افزود: در بررسی‌هایی که داشتم متوجه شدم مساله اصلی کتاب و کتابخوانی است و به همین دلیل عنصر کتاب را به‌عنوان یکی از عناصر اصلی صحنه در نظر گرفتم. در کنار آن رئوس برنامه‌های جشنواره را مدنظر قرار دادم که رویدادی ملی و آیینی است که رویکرد بین‌المللی هم دارد. بنابراین از عناصری بهره گرفتیم که ویژگی‌های ملی و آیینی را در کنار ویژگی‌های بین‌المللی نمایندگی کنند. در جمع‌بندی در کنار المان کتاب،‌ از حضور شخصیت شازده کوچولو و یا تیروکمان آرش کمانگیر هم بهره گرفتیم. انار شب یلدا هم به‌عنوان یکی از عناصر آیینی در طراحی ما جای گرفت.

شاکر توضیح داد: از یک جایی به بعد احساس کردم دکور اصلی من می‌تواند طبقات یک کتابخانه باشد. کتاب‌ها همواره در کتابخانه قرار دارند، در عین حال در اکثر موارد ما مجسمه افرادی که به آن‌ها علاقه داریم را در کتابخانه قرار می‌دهیم. مثلا افرادی هستند که مجسمه شاملو و یا حافظ و نیما را در کتابخانه خود قرار می‌دهد. از آنجایی که بحث اصلی ما کتابخوانی و محوریت هم کودکان و نوجوانان بودند، از مجسه شازده کوچولو استفاده کردیم. عناصر مرتبط را به‌صورت حجم در صحنه طراحی کردیم و برخی کتاب‌های مرجع مانند شاهنامه را هم در طراحی صحنه مدنظر قرار دادیم. به دلیل این که عناصر صحنه بزرگ طراحی شده بود، ما کتابخانه را هم به‌عنوان یک مجموعه، همگن و بزرگ طراحی کردیم.

وی در بخش دیگری از توضیحات خود بیان کرد: در نگاهی دیگر کلیت دکور ما را می‌توان چیزی شبیه به یک پنجره بزرگ هم در نظر گرفت. بخشی از دکور عقب‌تر و بخشی دیگر جلوتر قرار گرفته و این ترکیب می‌تواند درگاه یک پنجره باشد. و به‌طور عمدی سعی کردیم این ویژگی هم در کار باشد که بگوییم هر کدام از این فریم‌ها می‌تواند یک پنجره از یک خانه باشد. هر کدام از این پنجره‌ها هم خانه‌ای را نمایندگی می‌کند که می‌دانیم در هر خانه هم قصه‌های زیادی جریان دارد.

این طراح دکور درباره اینکه عناصر دکور چقدر می‌توانند در خدمت قصه‌گو باشند گفت: این نکته به مهارت قصه‌گو بازمی‌گردد؛ اینکه قصه‌گو چقدر می‌تواند از این عناصر کمک بگیرد. از نگاه بنده قصه‌گویی نوعی بازیگری است و قصه‌گوهایی که از بیان خوبی برخوردار هستند و زبان بدن خوبی دارند، بیشتر و بهتر قصه‌هایشان به دل می‌نشیند، مانند کسی که برای شما خاطره می‌گوید. مقدار زیادی از بهره‌گیری از دکور هم به مهارت قصه‌گو بازمی‌گردد. از طرف دیگر این نکته هم مهم است که قصه چقدر این فضا و امکان را به قصه‌گو می‌دهد تا از دکور بهره‌برداری کند.

وی به عنوان یک پیشنهاد گفت: می‌توان در پیش از اجرای قصه‌گوها از آن‌ها خواست به فضای دکور بیایند و کمی با عناصر بصری صحنه آشنا شوند تا هنگام اجرا، راحت‌تر بتوانند از ابزار و آکسسوار صحنه برای قصه‌گویی بهره بگیرند.

بیست‌وسومین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به دبیری محمد گودرزی‌دهریزی از ۲۵ آذر در مرکز آفرینش‌های فرهنگی‌هنری کانون واقع در خیابان حجاب تهران آغاز شده و ۳۰ آذر ۱۴۰۰ به پایان می‌رسد.

این رویداد از صفحه رسمی کانون در اینستاگرام به نشانی www.instagram.com/kanoonparvaresh  و آپارات کانون به نشانی www.aparat.com/Kanoonparvaresh/live، پرتال کانون به نشانی kpf.ir و سایت خبری کانون به نشانی www.kanoonnews.ir  نمایش داده می‌شود.