به گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل کانون استان سمنان، ملیحه آقاحسینی مسئول مرکز فرهنگی‌هنری شماره یک کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شاهرود و نماینده انجمن هنرهای نمایشی کانون سمنان از برگزاری جلسه‌ی ۲۴ این انجمن با دعوت از نوشین فرهادی، کارگردان، عروسک‌ساز، مدرس نمایش عروسکی و مربی کانون چهارمحال و بختیاری، پنج‌شنبه ۱۲ اسفند ۱۴۰۰ در پیام‌رسان واتساپ، خبر داد و گفت: در این جلسه اعضا و مربیان انجمن با تاریخچه‌ی هنر نمایش و تکنیک‌های تئاتر عروسکی آشنا شدند.
مهمان انجمن هنرهای نمایشی کانون سمنان در ابتدای سخنانش اظهار داشت: سیر تحول و رشد تاریخی و پیشینه‌ی جهانی هنر نمایش عروسکی به آن قدرتی بخشیده است که اجازه نمی‌دهد نظر شخصی در آن تحمیل شود و برای خودش معنا و مفهوم خاصی دارد و به‌عنوان یک هنر مستقل شناخته می‌شود و هیچ‌وقت نمی‌تواند زیرمجموعه تئاتر قرار بگیرد و تمام شیوه‌های عروسکی را در خود دارد.
فرهادی تأکید کرد: وقتی از تمام زوایای هنری و تکنیک و شیوه‌ها راجع به نمایش عروسکی اطلاعات به‌دست بیاوریم و ریشه‌های هنری را پیدا کنیم می‌توانیم اثری فاخر را به اجرا در بیاوریم.
وی در ادامه با اشاره به تعاریف متعددی از نمایش عروسکی و عروسک توسط بسیاری از هنرمندان مبنی بر این‌که «عروسک، پیکره‌ای بیجان است که به کوشش انسان ساخته می‌شود تا در مقابل تماشاگر به حرکت درآید» یا «عروسک پیکره‌ای بیجان است که عروسک‌گردان معجزه‌وار آن را جان می‌بخشد» و یا «عروسک شیء بیجانی است که بر صحنه اعجاز می‌کند و آنچه در اندیشه‌ی توست به‌وجود می‌آورد و در آینه‌ی کج و معوج خیالات تو صدا و تصویر پیدا می‌کند»، افزود: در این تعاریف، ریشه مشترکی وجود دارد با این مفهوم که عروسک یک شیء بیجان است که ما قرار است به آن جان ببخشیم.
مهمان انجمن هنرهای نمایشی کانون استان سمنان یادآور شد: یک هنرمند نمی‌تواند بدون آگاهی از هنر و بدون نقشه در زمینه‌ی آن هنر مؤفق شود و ما نیز به‌عنوان هنرمند نمایش عروسکی به یک نقشه راه نیاز داریم.
فرهادی تأکید کرد: در تقسیم‌بندی عروسک‌ها چه نمایشی و چه غیر نمایشی، ۶ دسته عروسک داریم که عبارت است از عروسک آئینی‌مذهبی شامل بت‌ها و تمثال‌های مذهبی که این عروسک‌ها بر پایه باورهای مردمی ساخته شده و در عصر حاضر بسیار کم هستند، عروسک آئینی‌نمایشی مانند تَکَم یا عروسک باران‌خواه که این نوع عروسک به‌عنوان عروسک‌هایی ساخته شده بر پایه باورهای مردمی، دارای حرکات رقص‌مانند و نمایشی هستند و حرکت در آن‌ها بیانگر این است که چگونه وارد آئین‌های بشری شدند، عروسک سرگرمی یا اسباب‌بازی که حرکتی ندارد و صرفاً جنبه‌ی سرگرمی دارد و می‌توان تئاتر اشیا یا میکروتئاتر را جزء این گروه دانست و تکنیک تئاتر اسباب‌بازی و عروسک‌های سرگرمی نیز در سال ۱۸۱۱ میلادی توسط یک اسباب‌بازی‌فروش با قراردادن عروسک‌ها در جعبه‌ی خالی شکل گرفته و در واقع شروع نمایش عروسکی اسباب‌بازی از آن زمان روی داد، عروسک تزئینی مانند بابانوئل یا ننه‌سرما و عمو نوروز و عروسک نمایشی که با کمک این دسته از عروسک‌ها یک نمایش عروسکی، تولید و اجرا می‌شود.
فرهادی با تأکید بر این‌که تکنیک؛ یعنی چیزی که عروسک به‌واسطه‌ی آن حرکت می‌کند و با شیوه و گونه فرق دارد، خاطرنشان کرد: شیوه‌های دستکشی(دستی)، سایه‌ای، میله‌ای و نخی یا همان ماریونت و خیمه‌شب‌بازی، چهار نوع تکنیک نمایش عروسکی در دنیا هستند.
مهمان انجمن هنرهای نمایشی کانون سمنان در بخش پایانی سخنانش تصریح کرد: عروسک‌هایی مانند جناب‌خان، زی‌زی‌گولو به‌عنوان عروسک‌های فک‌زن و تلویزیونی، محسوب و جزء تکنیک دستکشی و شیوه‌ی ماپت و پاپت شناخته می‌شوند.
