به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، وحیداله موسوی عضو هیات داوران بخش پایان‌نامه‌های برتر دوازدهمین جشنواره بین‌المللی پویانمایی تهران عنوان کرد: تقریبا بیشتر پایان‌نامه‌ها و رساله‌هایی که به جشنواره ارسال شدند، به جنبه‌های گوناگون انیمیشن می‌پرداختند. قطعا بیان موضوع تحقیق به زبان علمی با توجه به حوزه پژوهش بسیار مهم است. آثار ارسالی، بنا به علایق و گرایش‌های پژوهشگران، به موضوعات متعددی در حیطه انیمیشن می‌پرداختند؛ از واکاوی ظرفیت‌های ادبیات داستانی مکتوب یا فرهنگ ملی ایران برای انیمیشن گرفته تا کاوش در مسأله اقتباس، مخاطب، واقعیت مجازی، بازیگری، زبان‌شناسی، مدیریت پروژه، مطالعات ژانری، اسطوره‌ها، ویژگی‌های شغلی انیماتورها، سنجش رضایت شغلی، تحلیل عناصر گوناگون فرمی مانند رنگ، دکوپاژ، شخصیت‌پردازی و تکنیک‌های بصری و غیره.
او درباره معیار داوری پایان‌نامه‌ها توضیح داد: طی جلسات متعددی که به میزبانی آقای کریمی‌صارمی و با نظارت آقای دکتر احمد سفلایی تشکیل شد، اعضای بخش علمی جشنواره ساعت‌ها به بحث و تبادل نظر درباره معیارهای مشخص برای ارزیابی علمی آثار پرداختند و نهایتا 21 معیار شناسایی شد. سپس این معیارها، تجمیع و بر اساس اهمیت، امتیازبندی شدند و در اختیار داوران قرار گرفتند. در نتیجه، همه داوران بخش علمی بر اساس معیارهای مشترک، پژوهش‌های دانشگاهی را ارزیابی کردند؛ معیارهایی مانند ارزشمندی و اهمیت موضوع و مساله پژوهش برای جامعه انیمیشن ایران، تبدیل صحیح موضوع به مساله قابل تحقیق، رویکرد نو و ابتکار و خلاقیت، بررسی جامع پیشینه و ادبیات پژوهش برای شناسایی خلاء پژوهشی، ارتباط منسجم میان بخش‌های گوناگون پژوهش، استفاده صحیح از روش‌های پژوهش کمی و کیفی، رعایت اصول چکیده‌نویسی، استفاده بهینه از منابع موجود، متغیرها و شاخص‌های برآمده از چارچوب نظری در بخش تحلیل و امثالهم.
عضو هیات داوران بخش پایان‌نامه‌های برتر جشنواره خاطرنشان کرد: قطعا تحقیقات علمی پیوسته در هر حوزه‌ای حاکی از لزوم توجه به آموختن و مطالعه مستمر است. صرفاً با تکیه بر شهود و غریزه نمی‌توان در حیطه عملی موفق بود. البته، منظور این نیست که هر پژوهشی باید صراحتا جنبه کاربردی یا حل مشکل داشته باشد (هرچند همه تحقیق‌ها مستقیم یا غیرمستقیم بر آثار عملی تاثیر می‌گذارند). تئوری و عمل عرصه‌هایی منفک از هم نیستند و رابطه‌ای متقابل با هم دارند. این پژوهش‌ها به‌طور کلی تلاش می‌کنند مسائل گوناگون انیمیشن را از زوایای خاص درک کنند و توضیح دهند. به‌عبارت دیگر، درک و دریافت ما را چه در مقام مخاطب چه در مقام فیلمساز گسترش می‌دهند و تقویت می‌کنند. این پژوهش‌ها معرفت جدیدی را در اختیار دست‌اندرکاران گوناگون حوزه انیمشن قرار می‌دهند. لازم به ذکر است که با پیگیری‌های دکتر سفلایی، به سیاق دوره پیشین، مقاله‌های علمی مستخرج از پایان‌نامه‌های برگزیده در قالب کتاب منتشر خواهند شد. ضمنا، چند پایان‌نامه باکیفیت و ارزنده نیز به کتاب تبدیل خواهند شد و در مراکز دانشگاهی و پژوهشی به چاپ خواهند رسید. قطعا با دسترس‌پذیرشدن این پژوهش‌ها، رابطه متقابل بخش نظری و عملی انیمیشن بیش از پیش تقویت خواهد شد.
موسوی در پایان اظهار کرد: عموما جشنواره به عنوان یک رویداد فرهنگی، محملی برای دورهمی‌ها و غافلگیری‌ها و تعیین خط مشی‌هاست. جشنواره صرفا به نمایش مجموعه‌ای از فیلم‌های ساخته‌شده در کشور یا ایجاد فضای رقابتی محدود نیست. رویدادی است برای مباحث فرهنگی و اجتماعی، شرکت فعالانه مخاطبان، ارتباط رو در روی دست‌اندرکاران و عوامل گوناگون سینما برای تبادل تجربه‌هایشان با یکدیگر و سایر کشورها. تاکید دست‌اندرکاران جشنواره پویانمایی بر درهم‌تنیدگی مباحث علمی و پژوهشی و عملی موجب شده است که این جشنواره به یکی از رویدادهای مهم و جدی بدل شود.
دوازدهمین جشنواره بین‌المللی پویانمایی تهران به دبیری محمدرضا کریمی‌صارمی ۸ تا ۱۲ خرداد ۱۴۰۱ در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان واقع در خیابان حجاب درحال برگزاری است.
