بزرگانی که امروز هرچند نیستند ولی یادشان زنده است و خاطرات پررنگی از خودشان در اذهان به جا گذاشته‌اند؛ چهره‌هایی مانند زنده‌یاد اکبر عالمی و کامبیز درم‌بخش. دو پیشکسوت انیمیشن که در دوره قبلی مهمان ستاد خبری و بولتن بودند و از هر دو یادداشت‌هایی در نشریه روزانه دوره یازدهم به چاپ رسانده بودیم. هر دوی آن‌ها در اوج مشغله‌های روزمره به محض شنیدن نام «جشنواره پویانمایی تهران» با خوشرویی برای ما وقت گذاشتند و با نشریه گفتگو کردند. درم‌بخش در آن یادداشت گفته بود: «یک کامبیز درم‌بخش ۱۸ ساله درون من زندگی می‌کند که او طراح اصلی کارهایم است.» و اکبر عالمی ساعت ۲۲ شب با ما گفت‌وگو کرد. بسیار خسته بود ولی با انرژی به تمام پرسش‌ها جواب داد. او درباره اینکه هنوز هم انیمیشن تماشا می‌کند یا نه، گفت: «الان هم انیمیشن نگاه می‌کنم اما گاهی از انیمیشن‌های جدید خوشم نمی‌آید به دلیل اینکه احساس می‌کنم فاقد مبانی زیباشناختی هستند ولی هنوز هم انیمیشن می‌بینم و تماشای آن را دوست دارم.»
بازارِ گرفتن عکس‌های یادگاری تازه از روز سوم به بعد داغ شده است چون جشنواره به نیمه‌رسیده و شرکت‌کنندگان به یاد آورده‌اند که جشنواره به‌زودی تمام خواهد شد و این جمع دو سال دیگر دوباره گردهم جمع خواهند شد.
حضور رسانه‌های تصویری در جشنواره بسیار محسوس است، چون دوربین‌های فیلمبرداریشان دائم در حال چرخش و گفت‌وگو با فعالان انیمیشن است ولی جای خبرنگاران رسانه‌های آنلاین و مکتوب در فضای جشنواره خالی است. البته که دوستان رسانه‌ای گاهی سراغ روابط عمومی جشنواره می‌آیند و سرزده سلام و خسته نباشید می‌گویند.
غرفه‌ای که روابط عمومی، ستاد خبری و نشریه روزانه در آن فعال هستند در دل جشنواره قرار دارد و هر شرکت‌کننده‌ای می‌تواند از پشت شیشه‌های این غرفه ببیند که گروهی سر در مانیتورها یا گوشی ها به‌سرعت در حال نگارش، ویرایش و ارسال اخبار، گزارش‌ها و مصاحبه‌ها هستند. مهمانان غرفه روابط عمومی جشنواره افراد مختلفی هستند؛ از فیلمسازانی که به‌دنبال دبیرخانه می‌گردند، چون جای آن تغییر کرده است تا مادرانی که می‌خواهند درباره کلاس‌های کانون و محل ثبت‌نام آن بدانند و فیلمسازانی که به بهانه‌های مختلف سری به این غرفه می‌زنند.
کرونا فقط باعث نشد که زمان برگزاری جشنواره پویانمایی تهران تغییر کند، شیوع این ویروس باعث شد که حضور مهمانان خارجی در این جشنواره تحت‌تاثیر قرار بگیرد به‌طوری که امسال فقط شاهد حضور «ژرژ شوئیزگبل» یکی از داوران مسابقه بین‌الملل بودیم. او که از روز دوم به جشنواره رسید، حسابی سرگرم تماشای فیلم‌های شده و در فضای جشنواره حضور می یابد. در این دوره حضور خانواده‌ها و کودکانشان کمتر شده هرچند که مخاطب اصلی این جشنواره افراد متخصص و حرفه‌ای هستند. به هر حال خرداد، فصل امتحانات مدارس است و به نظر می‌رسد این موضوع باعث شده تا حضور خانواده ها و کودکان و بچه های دبستانی شان در جشنواره کمرنگ‌تر باشد.
