به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بینالملل کانون، رضا بهمنی عضو هیات داوران بخش دانشجویی دوازدهمین جشنواره بینالمللی پویانمایی تهران درباره اهمیت برگزاری جشنوارهها و اینکه جشنواره پویانمایی تهران چه تاثیر و جایگاهی در فضای هنر پویانمایی دارد، عنوان کرد: برای شناختن جایگاه اصلی هنر، طبق نظریهها به حضور یک نهاد نیاز داریم و یکی از نهادهایی که در حوزه هنر مدنظر است، همین جشنوارههای مختلفی است که به پویایی و رشد و حرکت هنر پویانمایی کمک میکنند و جزو ملزومات واجب یک هنر هستند.
وی افزود: برگزاری جشنوارههای فرهنگی و هنری به دلیل صوتی و تصویری بودن آنها مانند جشنواره پویانمایی به امکانات و ملزوماتی مانند سالن مناسب نیاز دارد که خوشبختانه کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان سالهاست شرایط برگزاری این جشنواره را فراهم کرده است و بالغ بر 20 سال است که میزبان تنها جشنواره رده اول بینالمللی پویانمایی در ایران است.
بهمنی درباره اهمیت برگزاری جشنواره پویانمایی تهران تاکید کرد: برگزاری جشنواره باعث میشود که اطلاعات مخاطبان عام و خاص این حوزه نمایش افزایش پیدا کند و فعالان این حوزه شناخته شوند. هنرمند به دیده شدن نیاز دارد و این جشنوارهها این شرایطی را برای هنرمند فراهم میکنند. میتوان به عنوان یک ایرانی به این جشنواره که توانسته در سالهای مختلف کیفیت خود را حفظ کند، بالید.
وی درباره شاخصههایی که برای داوری آثار مدنظر داشت، عنوان کرد: اولین شاخصهای که در مرحله اول در بررسی آثار دانشجویی مدنظر داشتم، خلاقیت و نوآوری در تولید بود. خلاقیت البته کلمهای است که تعریف و تفسیرهای متعددی میتوان از آن ارائه داد، اما تعریفی که در ذهن من است، پرداختن شجاعانه به فرم و محتوای جدید و عبور از قالبهای مرسوم و تکراری تولید آثار است.
بهمنی که در گذشته تجربه حضور در هیات داوران بخش طراحی مفهومی نخستین جشنواره بانک پویانمایی را هم دارد، با بیان اینکه اگر دانشجوها نگاهی جسورانه به تولید داشته باشند و پا را فراتر از قالبهای موجود بگذارند، میتوانند در حوزه انیمیشن حرفی برای گفتن داشته باشند، افزود: اینکه دانشجوها برای ارائه سبکی جدید که امضای خود آنهاست، تلاش کنند و کمتر به کپیبرداری آثار گذشته بپردازند و در کنار آن تمام استانداردهای تولید را در فرم و محتوا رعایت کنند، برای من در ارزیابی آثار مدنظر بود که خوشبختانه در دوازدهمین جشنواره بینالمللی پویانمایی تهران هر کدام از آثار دانشجویی راهیافته به مرحله داوری حداقل یکی از این ویژگیها را داشت.
عضو هیات داوران بخش دانشجویی جشنواره پویانمایی تهران در پاسخ به این پرسش که دانشجویان بیشتر به فرم توجه میکردند و یا محتوا، توضیح داد: محتوای یک اثر به دغدغه تولیدکننده آن برمیگردد. زمانی که تولیدکننده یک اثر دانشجو باشد، قاعدتا دغدغهمندی هم وجود دارد، حتی باتوجه به اینکه تجربه زیسته محدودی دارند. ولی اگر بخواهیم فرم و محتوا را کنار هم قرار دهیم، جذابیت آثار دانشجویی پرداختن به فرم است.
وی درباره برخی از موضوعهایی که در این جشنواره به آن پرداخته بودند، اشاره کرد: به خاطر دارم که یک اثر به مساله «تنهایی» و چند اثر به «امیدآفرینی» پرداخته بودند و پرتکرارترین موضوع در بین آثار همین امیدآفرینی بود و نوع نگاه آنها به نظر من به عنوان مخاطب خوش نشست.
بهمنی درباره اینکه چه تعداد از آثار به مساله کرونا مرتبط بودند، گفت: پروسه تولید آثار نمایشی به ویژه در حوزه انیمیشن طولانی و زمانبر است و هر اثر وقتی به سرانجام میرسد، حداقل یک سال برای تولید آن زمان صرف شده است. از آن طرف آثار دانشجویی هم که یا مستقل هستند و یا انفرادی و برای همین زمان بیشتری برای تولیدشان صرف میشود، پس ایدهها به بیش از یک سال پیش و شاید بیشتر برمیگردد، برای همین طبیعی است که کمتر اثری به مساله کرونا پرداخته باشد و پیشبینی میکنم آثار در دورههای آینده بیشتر و بهتر به مساله کرونا بپردازند.
وی ادامه داد: البته برخلاف آثار نمایشی که کمتر به مساله کرونا پرداختهاند، شاهد این هستیم که در پایاننامهها بیشتر و دقیقتر به مساله کرونا پرداخته شده است.
عضو هیات داوران بخش دانشجویی جشنواره پویانمایی تهران در پایان با اشاره به این تفاوت بین آثار ایرانی و خارجی جشنواره تا چه مقدار احساس میشد، عنوان کرد: فاصلههایی که بین آثار ایرانی و خارجی در دورههای پیش احساس میشد، حداقل در بخش آثار دانشجویی این دوره از جشنواره وجود نداشت و آثارمان در مقایسه با آثار مطرح دنیا کیفیت رو به رشدی داشتهاند و پیشبینی میکنم این دانشجوها در دورههای آینده آثاری در سطح استانداردهای جهانی تولید کنند.
دوازدهمین جشنواره بینالمللی پویانمایی تهران ۸ تا ۱۲ خرداد ۱۴۰۱ در مرکز آفرینشهای فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان واقع در خیابان حجاب در حال برگزاری است.