به گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل کانون استان کرمان، فرزانه فرازمند مدرس و داور قصه‌گویی نقالی را هنری قدیمی و ریشه‌دار معرفی کرد و درباره لحن، زبان بدن، بداهه‌گویی، آغازبندی، میان‌بندی و پایان‌بندی، زمان و ارتباط‌های زمانی، هدف و نتیجه در نقالی در این نشست مجازی که ۹ شهریور ۱۴۰۱ برگزار شد صحبت کرد.
بنابر این خبر، فرازمند ریشه نقالی را از شرق و ایران و از آثار و ادبیات کلاسیک ایرانی دانست و گفت: آثار مکتوب و ادبیات ایران به عنوان سرمایه ملی و میراث جهانی از طرف یونسکو ثبت شده است و جایگاه والا و ارزشمندی دارد.
بر همین اساس وی نقالی را نوعی هنر نمایشی نامید که بیان و حرکت در آن نقش مهمی دارد و افزود: نقالی یک تئاتر یک‌نفره است و منظور از رهایی در اجرا در اختیار گرفتن بدن، چهره، صورت و ... برای برقراری ارتباط دوسویه بین قصه‌گو و مخاطب است.
کارشناس مهمان نشست، نقش‌پذیری در نقالی را چون بازیگری مهم دانست و بیان کرد: نقال می‌بایست علاوه بر شناخت خود و بدنش، شخصیت‌ها و باورهایشان را هم به خوبی بشناسد و نقش همه آن‌ها را به خوبی ایفا کند.
در ادامه گفته شد: نقالی هم مثل داستان حکایتی از گفتمان‌هاست و اهداف موجود در داستان باید از طریق بیان، اندیشه نهفته و اکت‌های داستانی را منتقل کند و فرازمند نتیجه‌گیری را به این دلیل که فرصت اندیشیدن را از مخاطب می‌گیرد و اندیشه قصه‌گو به شنونده تحمیل می‌شود نقطه ضعف قصه‌گویی ذکر کرد.
همچنین در مبحث بعدی این نشست تخصصی آغاز، میان‌بندی و پایان‌بندی قصه این‌گونه تشریح شد: معمولا یک نقال کارش را با نام خدا و رخصت گرفتن شروع می‌کند و انتخاب اشعار اول و لحظه ورود به داستان و ارتباط‌گیری با مخاطب باید مرتبط با مضمون قصه باشد.
نقال برای میان‌بندی به یک سری ابزار نیاز دارد که برای رفع ابهامات به قصه وارد می‌شوند و استفاده نادرست از آن می‌تواند ایجاد ابهام کند. قصه‌گو در این مرحله باید با بررسی دقیق داستان ریخت قصه و اجزا و رابطه بین آن‌ها را کشف کرده باشد، اتفاقات، شخصیت‌های اصلی و فرعی را بشناسد و رابطه درست و صمیمانه و بدون تکلفی بین ابزار و روند قصه برقرار کند.
مدرس و داور قصه‌گویی در رابطه با بحث زمان و مضمون یادآور شد: زبان نقالی باید زبانی مابین زبان عامیانه و زبان فاخر متن باشد و استفاده از آواها برای این کار و فضاسازی ذهنی مخاطب موثر است.
قصه‌گو باید با آگاهی وجودی، عقلانیت، احساس و ... با شخصیت‌ها ارتباط برقرار کند تا تمامیت مضمون قصه را بتواند به مخاطب منتقل کند و از آنجا که روح غالب بر نقالی روح حماسه و وطن‌پرستی و خردورزی است بهترین وزن برای آن هم اوزان عروضی شاهنامه فردوسی خواهد بود.
پایان‌بخش این نشست تخصصی قصه‌گویی انتخاب زاویه دید راوی و انواع روایت‌ها و ویژگی‌های هر کدام بود.
