با توجه به اینکه شما تجربه‌ی زیادی از شرکت در جشنواره‌های مختلف کشوری و بین‌المللی دارید جشنواره‌ی قصه‌گویی منطقه‌ای دو کشوری کانون را در چه سطحی می‌بینید؟
خدارا شکرمن از تمام برگزارکنندگان خصوصا میزبانی اصفهان تشکر می‌کنم و خیلی خوشحالم برای برنامه‌ریزی و وجود بخش آیینی که نقالی این هنر اصیل و کهن ایرانی را اضافه کرده‌اند و همه‌ی بچه‌ها در سنین مختلف توانمند و پرقدرت در حال ارائه‌ی کارهای خود هستند.
ضرورت برگزاری جشنواره‌های قصه‌گویی را در چه می‌دانید؟
وقتی ما به دنیا می‌آییم مادران ما برای ما اولین قصه‌گوها هستند یعنی اولین اجراکنندگان و روایت‌گران قصه مادران ما هستند. وجود قصه باعث می‌شود که بچه‌ها آیین‌ها و قصه‌های کهن ایرانی را بشناسند و به سمتشان بروند و بدانند که ما چه آیین‌های کهنی که ریشه در دل تاریخ دارند را در فرهنگمان داریم و این‌ها را برای کسانی که از کتاب‌خواندن غافل می‌شوند اجرا کنند و مثل یک لقمه‌ی حاضر و آماده برایشان تعریف کنند.
چه احساسی از حضور در جشنواره دارید؟
بهترین خاطره وقتی است که می‌بینم یک نوجوان ۸-۹ ساله روی صحنه می‌رود و با یک شور و هیجانی از حماسه‌های ایرانی می‌گوید.
خاطره‌ی جالبی هم که دارم این است که وقتی وارد اصفهان شدم به واسطه‌ی کارم که هنرهای نمایشی است آنقدر دوست و آشنا دیدم که به هیچ‌وجه احساس غربت نکردم و فکر می‌کنم در یکی از محله‌های شهر خودم درحال اجرا هستم.

فکر می‌کنید سال آینده هم در جشنواره‌ی قصه‌گویی کانون شرکت کنید؟
اگر عمری باشد حتما شرکت خواهم کرد.