به گزارش روابطعمومی ادارهکل کانون استان کرمان، رفیع افتخار در نشستی صمیمی با دانشآموزان دبیرستان دخترانه شهید عباس عربی روستای حجتآباد شهرستان سیرجان درباره نویسندگی و کتابهایش گفتگو کرد.
بنابر این خبر، در این نشست که ۲ آذر ۱۴۰۱ برگزار شد، افتخار ابتدا درباره تفاوت خاطره و داستان صحبت کرد و عنصر خیالپردازی را برای داستاننویسی ضروری دانست.
وی در ادامه مراحل تولید و تولد یک کتاب یعنی نوشتن داستان، ارتباط با ناشر، انتخاب گروه سنی مناسب مخاطب، تصویرگری، ویراستاری، صفحهآرایی، مرحل فنی چاپخانه و در نهایت تهیه کاغذ و پخش کتاب را با مشارکت دانشآموزان به صورت مفصل تشریح کرد.
بخش دوم ویژهبرنامه دیدار رفیع افتخار با بچههای مدرسه شهید عباس عربی خوانش داستان کوتاهی از نویسنده توسط دانشآموزان بود. وی درباره این خوانش دستهجمعی بیان کرد: وقتی داستانهای خودم را با خوانش بچهها میشنوم فضای ذهنی و ظرفیتهای مخاطب برای ارتباط گرفتن آنها با داستان برایم روشن میشود و این درک تازه برای داستانهای بعدی کمککننده هستند.
نویسنده کتاب «بنفشهها هم میخندند» در کنار این توصیه که، تا میتوانند در جمع صحبت کنند اضافه کرد: آموزش و پرورش میبایست از حالت نمره محور بودن به پژوهشگری و آموزش مهارتهای زندگی پیش برود. در قدم اول خود دانشآموزان میتوانند با خرید ماهانه کتاب، کتابخانههای کوچک کلاسی برای استفاده همگانی تشکیل دهند. زنگ مطالعه و ایجاد نمایشگاهها هم میتواند کمککننده باشد.
در بخش نهایی سوالات دانشآموزان پیرامون کتاب «بنفشهها هم میخندند» از افتخار دنبال شد و افتخار علت علاقهمندی خودش به کتاب را دوران کودکیاش دانست و علاقه به خواندن را ذاتی ذکر کرد.
افتخار در توضیح سوالهای دانشآموزان گفت: در تمام دنیا در داستانها ردپایی از زندگی خود نویسنده وجود دارد و قسمتی از اتفاقات خاطراتی است که نویسنده از دیگران شنیده است.
رفیع افتخار نویسنده بیش از ۱۰۰ عنوان کتاب کودک، نوجوان و بزرگسال اسم کتاب را تابلوی کتاب دانست و افزود: در مورد این کتاب چون مضمونی لطیف و عاشقانه داشت اسم «بنفشهها هم میخندند» را برایش انتخاب کردم.
در پایان دانشآموزان کتابخوان مدرسه شهید عباس عربی نقدهای تخصصی خود درباره کتاب را برای نویسنده خواندند و آخرین مطلب از سوی مهمان نشست اینگونه بیان شد: هیچ کتابی در دنیا نیست که نواقصی نداشته باشد و از آنجا که داستان و ادبیات برگردان زندگی است این مورد گریزناپذیر است.