به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، چهارمین نشست از سلسه نشست‌های تخصصی ادبی و هنری «هنگام باران بود» روز سه‌شنبه ۳ مرداد ۱۴۰۲ با حضور جاسم غضبان‌پور عکاس و مدرس با موضوع عکاسی آیینی برگزار شد.
غضبان‌پور در ابتدای این نشست گفت: اگر بگوییم عکاسی به جهت ابزار تولیدش یک فن است پس سینما مجسمه‌سازی و... نیز همگی فن هستند و نه هنر؛ اما عکاسی از نظر من برخلاف خیلی‌ها هنر شمرده می‌شود مثل تمام رشته‌های هنری و هر آنچه بر دیگر رشته‌ها مستتر می‌شود بر این رشته نیزبه همین شکل است.
او ادامه داد: عکاس آیینی باید دارای شعور و سواد بصری، دانش و فرهنگ عمومی باشد. قطعا عکاسی که به موضوع اشراف داشته باشد و خود بخشی از آن آیین باشد آثارش با کسی که بدون آگاهی عکاسی می‌کند فرق دارد. عکاس برای شرکت در هر آیینی باید کمترین جلب توجه را داشته باشد، به نوعی عکاس باید مانند شکارچی باشد که برای شکار خود را استتار می‌کند. عکاسان اجتماعی در بطن آن جامعه حل می‌شوند و بخشی از آن جامعه هستند. شکل ظاهری عکاس در راحت عکاسی کردن و خوب عکاسی کردن بسیار مهم است، تا هم مخاطب او را بپذیرد و هم خود عکاس بتواند به راحتی کار کند.
غضبان‌پور همچنین اظهار کرد: عکاس باید براساس نوع سناریو و موضوع عکاسی از ابزار متفاوتی استفاده کند. اگر از فواصل نزدیک می‌خواهد عکاسی کند از لنزهای واید که سبک‌تر هستند، استفاده می‌شود و اگر از فواصل دور می‌خواهد عکاسی کند باید از لنزهای تله که عمدتا قوی و سنگین هستند و باید روی سه پایه قرار گیرند استفاده کند که کار عکاس را متفاوت می‌کند. همچنین عکاسی که می‌خواهد کار خبری انجام دهد عمدتا بدنه سبک، سریع و لنزهای واید زوم یا تله زوم استفاده می‌کند. همه اینها برمی‌گردد به نوع عکاسی و فکر شما. بسیاری برای اربعین به عکاسی می‌روند بنابراین باید از ماه‌ها قبل خود را برای حضور در این مراسم آماده کنید و ابزار و ادوات خود را نیز فراهم کنید. عکاسی در این شرایط با عکاسی در آتلیه کاملا متفاوت است.
او در ادامه درباره شناخت عکاس از موضوع‌های آیینی که انتخاب کرده است نیز گفت: شناخت هرچه بیشتر باشد عکاس اشراف کامل‌تر و مسلط‌تری به کار خواهد داشت. متاسفانه بسیاری از عکاسان امروز تکلیف‌شان با خودشان روشن نیست و نمی‌دانند که می‌خواهند چه کاری انجام دهند. عکاس باید از خود بپرسد که من با حضورم و با آثارم به چه چیزی می‌خواهم برسم. به‌وجود آوردن یک اثر هنری یعنی تخلیه انرژی نهفته در درون یا به عبارت ساده‌تر شما در مورد مطلبی چیزی برای گفتن دارید پس متوسل به یک رشته هنری می‌شوید تا آن را بیان کنید. بدون فکر و هدف در مورد موضوع وارد صحنه شدن یعنی بی‌خودی شاتر زدن. ممکن است که عکس‌های زیادی از یک مراسم بگیرید اما بی سروته باشند، یعنی نه شروع دارند نه پایان و نه قصه. چون از قبل نمی‌دانید چه می‌خواهید بنابراین سوژه‌های فراوانی را از دست خواهید داد.
این مدرس عکاسی بیان کرد: شما به عنوان هنرمند باید با خودتان صادق باشید. اینکه نگاه شما به اربعین چگونه است عکس‌های شما را مورد قضاوت قرار می‌دهد.
غضبان‌پور همچنین گفت: اگر ذهن‌تان را باز بگذارید در اربعین با داستان‌های ناب و درجه یکی مواجه خواهید شد. باید مشخص کنید که می‌خواهید فرم عکاسی کنید یا آبستره، اگر دنبال قصه‌های ادبی– تصویری هستید باز هم متفاوت است. اربعین از نظر من یک ظاهری دارد و یک باطن؛ اگر کسی بتواند به آن باطن اربعین با عکس‌هایش برسد برنده است. باید به لایه‌های پنهان اربعین برسیم چرا که واقعه بسیار پیچیده‌ای به بزرگی تاریخ است، اگر برای آن قصه و سناریو نداشته باشید در آن گم می‌شوید.
آخرین نشست از سلسه نشست‌های ادبی و هنری «هنگام باران بود» چهارشنبه ۴ مرداد با موضوع «چگونگی انتقال مفاهیم مذهبی در نقاشی کودکان و نوجوانان» با حضور رضا عبدلی برگزار می‌شود.
علاقه‌مندان به شرکت در این نشست‌ها به‌صورت مجازی میتوانند از طریق نشانی live.kpf.ir/ch/neshast این برنامه را دنبال کنند.
