به‌گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، این بخشی از صحبت‌های سیدسعید هاشمی، شاعر و میهمان نشست ادبی دوپنجره در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان گیلان است.
وی در این نشست ادبی که با حضور نوجوانان به‌قالب رسیده کارگاه‌های ادبی مراکز فرهنگی هنری کانون پرورش فکری و به‌منظور فرصت‌سازی برای هم‌نشینی نوقلمان نوجوان با شاعران و نویسندگان نام‌آشنا و بهره‌مندسازی آنان از دیدگاه‌های صاحبان قلم و اندیشه صورت‌گرفت، با تاکید بر لزوم ایجاد حس مشترک میان صاحب اثر با مخاطب گفت: لازم است شاعر و نویسنده، همراه با جامعه گام برداشته و با مخاطب حسی مشترک ایجاد کند.
هاشمی توضیح داد: استقبال ناکافی از برخی آثار، بیانگر فاصله خالق اثر با مخاطب است و از این رو، برای گام برداشتن در عرصه ادبیات، و خلق آثار موفق، آشنایی با خواسته‌های مخاطب، هم‌گامی با جامعه و سپس پیشگامی در این زمینه، ضرورت دارد.
این نشست که با نقد و بررسی مجموعه شعر «از نوک خودکار من گل می‌چکد»، از جمله آثار موفق سیدسعید هاشمی به‌پیش رفت، با ارایه دیدگاه‌های اعضای نوجوان مراکز کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان گیلان همراه شد و در این میان، نوقلمان نوجوانان به نقد ظاهری و محتوایی این اثرپرداختند.
بهره‌گیری از اوزان عروضی دلنشین، زبان ساده و استفاده مناسب از صنعت‌های ادبی و هم‌چنین، ایجاد پیوند مناسب میان قالب‌های کهن و نو برای بیان حرف‌های تازه، از نقطه‌های روشن و برجسته این اثر است که در صحبت‌های اعضای کانون به آن اشاره‌شد.
اعضای کارگاه‌های ادبی کانون گیلان در عین حال، به طرح دیدگاه‌های خود در ارتباط با تصویرگری، صفحه‌آرایی این اثر پرداختند و از اهمیت پاورقی کتاب در توضیح برخی از اصطلاحات و واژگان سخن گفتند.
استقبال شاعر مجموعه شعر «از نوک خودکار من خون می‌چکد» از نقدهای قرین آگاهی و سلاست کلامی اعضای کانون نیز از شاخصه‌های آیین دوپنجره بود و سیدسعید هاشمی با مهم ارزیابی کردن این دیدگاه‌ها در مسیر خلق آثاری موفق گفت: لازم است شاعر خودش را به دیدگاه‌های نسل جدید نزدیک کرده و از روحیه آنان آگاه شود.
وی اضافه کرد: فاصله شعر با مخاطب، بیانگر فاصله شاعر با مخاطب است و برهمین اساس ضرورت دارد برای برداشتن فاصله‌ها تلاش کنیم.
خالق مجموعه اشعار «تکه‌ای از آسمان»، «کسی شبیه بهار» و «محله میکروب‌خان» در همین‌حال، از اهمیت نام‌گذاری کتاب در جذب و جلب نظر مخاطب و شرایط حاکم بر چاپ و انتشار کتاب برای حاضران سخن گفت.
این شاعر و نویسنده هم‌چنین در پاسخ به پرسش عضو نوجوان کانون گیلان در ارتباط با نقطه آغاز ورود به عرصه ادبیات توضیح داد: نخستین شعر، قشنگ‌ترین خاطره را در سن ۱۶ سالگی و در منزل پدری برایم رقم زد و زمینه حضور همیشگی‌ام را در این عرصه فراهم کرد.
وی درعین‌حال، پیگیری در امر مطالعه و بهره‌گیری از دیدگاه‌های صاحب‌نظران را زمینه‌ساز توفیق در عرصه ادبیات عنوان کرد و آشنایی با بزرگان و آثار برجسته را نیز لازم و ضروری دانست.
او نگاهی نیز به رویدادهای این روزهای غزه داشت و از ضرورت نقش‌آفرینی شاعران و نویسندگان برای خلق آثار در این زمینه و انعکاس صدای کودکان و نوجوانان مظلوم و ستمدیده فلسطینی داشت.
این شاعر و نویسنده طنزپرداز که متولد ۶ بهمن ۱۳۵۳ در قم است، از پیشینه غنی دینی و فرهنگی استان گیلان نیز سخن به‌میان آورد و با اشاره به شخصیت‌های برجسته‌ای چون آیت‌الله بهجت فومنی، میرزا کوچک جنگلی و چهره‌های ادبی نام‌آشنایی چون شیون فومنی، شمس لنگرودی و کیومرث صابری‌فومنی گفت: این مهم بستری برای ظهور و بروز چهره‌های برجسته‌است.
دو پنجره، بستری برای ایجاد پیوندهای میان نسلی است
معاون فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان گیلان نیز، از اهمیت برگزاری آیین دوپنجره در مأنوس‌سازی هرچه بیش‌تر نسل کودک و نوجوان با کتاب و کتاب‌خوانی و پیشگیری از شکاف‌های میان نسلی صحبت‌کرد.
سجاد کوچک‌نژاد هم‌چنین، فراهم‌سازی بسترهای مناسب برای هم‌نشینی آینده‌سازان ایران اسلامی با شخصیت‌های نام‌آشنا در قالب آیین دوپنجره را فرصتی برای هم‌اندیشی و هم‌افزایی عنوان‌کرد و افزود: این امر به تبادل اندیشه و آگاهی نسل‌های مختلف از دیدگاه‌های یکدیگر کمک‌می‌کند.
وی در همین حال، اشاره‌ای به افزایش گستره فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی داشت و با خاطرنشان کردن تهدیدهای متوجه نسل کودک و نوجوان گفت: تشویق خانواده‌ها برای گنجاندن کتاب در سبد خرید و برگزاری نشست‌های ادبی، زمینه‌ی تشویق آینده‌سازان به مطالعه و کتاب‌خوانی و معرفی الگوهای موفق به فرزندان را فراهم می‌کند.
گفتنی‌است، این آیین ۲۳ آذر ۱۴۰۲ به‌میزبانی مرکز شماره ۳ کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان گیلان در رشت برگزارشد و پخش نماهنگی از برگزاری آیین‌های دوپنجره طی سال‌های گذشته و خوانش شعر از سوی عضو ارشد کانون، ازدیگر برنامه های این روز به‌شمار می‌رفت.
