همزمان با برگزاری سومین جشنواره استانی پویانمایی تک فریم‌های کودکانه در پردیس سینمای خلیج فارس یزد، نظر علی نیکوکار در مورد کیفیت آثار ارسالی را جویا شدیم و این داور گفت:
کارهایی که دیده شد کارهای نسبتا ضعیفی بود، حقیقت را باید بپذیریم به خصوص برای مربیان و در واقع اعضای خود کانون؛ خوب ما کارها را در مقایسه با کار هنرجویان هنرستانی می بینیم و وقتی مقایسه می کنیم قاعدتا کار مربی ها همیشه باید یک سر و گردن بیشتر از هنرجویان باشد. البته من این را می دانم که خیلی از مربیانی که انیمیشن ساختند شاید رشته هنریشان چیز دیگری است و به عنوان مربی به این جشنواره آمدند و این را ما قبول داریم، اما اگر یک مربی در این رشته هنری کار می کند و علاقه مند هست به انیمیشن، حالا یا خود کانون یا به حالت خودجوش در بحث آموزش روی خودشان بیشتر باید کار کنند تا کیفیت کار به نسبت سن، بالاتر از بقیه بچه ها باشد که در هنرستان تجربه می کنند.
نکته ای که نباید فراموش کنیم؛ برگزار شدن یک چنین جشنواره در یک شهری مانند یزد که یک فرصتی ایجاد می کند که کارهای بچه ها که شاید هیچ وقت در هیچ جشنواره ای نتوانند بروند، حداقل کارشان می آید و روی پرده سینما می رود و پخش می شود در جمعی روی صندلی می نشینند و کارشان را می‌بینند حتی با کیفیت خیلی پایین یا تمریناتی باشد که در مدرسه انجام داده اند. این کارها هیچ جایی دیده نمی شود و این پخش شدن انگیزه ای ایجاد می کند که بله من هم می توانم.
نکته دیگر اینکه ای کاش این اتفاق می افتاد از چند ماه قبل از جشنواره این بچه ها می آمدند و یک کارگروهی تشکیل می شد و زیر نظر مربیان حرفه ای موضوع تعریف می شد و این شرکت کنندگان برای جشنواره تولید می کردند. داوری این کار هیجان انگیزتر است.
بطور کل جمع بندی من از برگزاری این جشنواره مثبت است و خیلی خوشحالم که این اتفاق در یزد در حال انجام است برای بچه های آماتور اما باید برای دوره های بعد بیشتر فکرکرد و حرفه ای تر با قضیه برخورد کرد.
