به گزارش روابط عمومی اداره‌کل کانون استان اردبیل، در این نشست پری آخته نویسنده و کارشناس ادبی، ضمن ابراز خرسندی از حضور در جمع نوجوانان داستان‌نویس اردبیلی گفت: فرصتی که کانون و مربیان ادبی‌اش در اختیار نوجوانان قرار داده از فرصت‌های طلایی است که توجه به آن می‌تواند مسیر زندگی‌شان را هموار و روشن کند.
در ادامه آخته به تفاوت قصه و داستان کوتاه اشاره کرده و گفت: قصه و داستان هر دو آثار روایی هستند که داستان کوتاه، برشی از زندگی است و گاهی نویسندگان در نوشتن آن از واقعیت‌های بیرونی الهام گرفته و یا از آن برداشت می‌کنند و همه را با آنچه در ذهن خلاق خوددارند به هم‌آمیخته و با مشارکت خواننده اثرشان را خلق می‌کنند.
وی افزود: آنچه داستان را از قصه جدا می‌کند روابط علت و معلولی است که بین رویدادهای مختلف آن حاکم است. حال‌آنکه قصه بر اساس حوادث پشت سر هم روایت می‌شود که ممکن است رابطه علت و معلولی هم بین آن‌ها برقرار نباشد.
نویسنده کتاب موسیقی سکوت خاطر نشان کرد: تفاوت دیگر در قهرمان و شخصیت است. قصه‌های قدیمی معمولاً قهرمانانی دارند که از الگوهای مشخصی پیروی می‌کنند که یا خوب‌اند یا بد. حال‌آنکه شخصیت‌ها در داستان دارای نوعی فردیت هستند و در اثر تحولاتی که حادث می‌شود تغییر می‌کنند.
وی با اشاره به این موضوع که اعضا باید به شروع داستان خود توجه داشته باشند، یک شروع خوب را مستلزم داشتن پیرنگ داستانی مناسب عنوان کرده و تاکید کرد اعضا با نقد داستان‌ها و بررسی ساختار آن‌ها و پیرنگ‌شان، تمرینی برای تقویت نویسندگی خود داشته باشند.
آخته در ادامه صحبت‌های خود از حاضران خواست تا شروع‌های متفاوت برای داستان خود طراحی و بهترینش را انتخاب کنند و این تمرین را راهی برای تقویت داستان‌نویسی آن‌ها برشمرد.
وی در ادامه به اهمیت استفاده از حواس پنج‌گانه و حس شهودی اشاره کرده و بیان داشت: این احساس‌ها به باورپذیری و فضاسازی و توصیف صحنه‌ها و حالات شخصیت‌ها کمک زیادی می‌کند.
گفتنی است در این نشست داستان فرناز دشتی با عنوان «بی‌قرار» و محدثه علیاری با عنوان «درخت‌ها بوی فروردین داشتند» نقد و بررسی شد.
