سرزمین جاودانی من نام طرحی است که از طرف مدرسه توسعه ی پایدار زیر نظر دانشگاه صنعتی شریف اجرا می شود و این طرح تمام هدفش این است که بتواند برای کودکان و نوجوانان و شعرا و نویسندگان کاری هرچند کوچک انجام داده باشد و به وسیله ی این طرح در مناطق کم برخوردار نویسندگان مشتاقی را بیابد تا اولین تجربه هایشان را در کنار اعضا و با راهنمایی همه ی افراد توانمند این مجموعه کتابی به چاپ برسد که هم برای نویسندگان نو قلم شوق نوشتن داشته باشد و هم برای مخاطب خود کودک و نوجوان مناسب باشد و توانسته باشد گوشه ایی از آداب سرزمین خود را به آنها بشناساند . هامون طهماسبی مجری طرح سرزمین جاودانی من می گوید: یکی از اهداف کلانی که در پویش «سرزمین جاودانی من» دنبال می‌کنیم، این است که در خلال داستانها و شعرهای کودکان و نوجوانان، بتوانیم مفاهیمی را به بچه‌ها ی مناطق هدف منتقل کنیم که بر نگاه‌شان نسبت به خود و منطقه‌ای که در آن زندگی می‌کنند، اثر بگذارند گفتنی است طرح داوری داستانها و شعرها توسط مخاطبان اصلی یعنی کودکان و نوجوانان قبل از چ ایده ی بسیار جذاب و مناسبی است که هم به نفع مخاطب است و هم به نویسنده در نوشتن و ارائه ی مطالبش کمک می کند و کتاب بی نقص تری را روانه ی بازار خواهد کرد. دنیا ملایی و مهیلا اسماعیلی هر دو داور این مجموعه بودند که کتاب های سرزمین جاودانی من در استان مازندران را نقد و داوری کردند. کتاب شعر پیله های ریز و پیز سروده ی سمانه پای از این مجموعه است لازم به یادآوری است در استان کردستان یک مجموعه ی چهار جلدی به نام های خوشمزه ترین ساندویچ دنیا به قلم ادریس نادری زاده، پل نوشته ی فرید احمدی، لبخند سیروان به تلاش هیوا ملکی و قاصدک ژاورود توسط رنگین دهقان به چاپ رسید. یکی از ویژگی های سرزمین جاودانی من داشتن پشتیبان برای نویسنده ها و تصویرگران و داوری توسط اعضای کودک و نوجوان است.
به قلم هاجر صفابخش کارشناس اذبی استان کردستان
