به گزارش روابط عمومی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان تهران طاهره شهابی متولد ۱۳۵۱، شاعر، نویسنده‌ و از مربیان و کارشناسان آفرینش‌های ادبی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و همچنین داور مرحله دوم نخستین مهرواره شعرخوانی نسیم سحری بوده است که شناخت خوبی از فعالیت‌های کانون به خصوص کارگاه‌های ادبی دارد. کتاب‌هایی مانند «من سنگ بودم»، «پنج و ده دقیقه»، «کلاغ و عینک من» نوشته این دوستدار ادبیات کودک و نوجوان است.

در این بخش توجه شما را به گفت و گوی صمیمانه کارشناسان واحد ادبی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان تهران با ایشان جلب می‌کنیم.

 سلام خانم شهابی عزیز خوشحالیم در خدمت شما هستیم.

سلام. وقت همگی بخیر و سلامتی. سپاسگزار لطف و دعوت شما هستم. به عنوان یک مربی که همیشه عاشق اعضا و کتابخانه‌های کانون پرورش فکری است در خدمت شما هستم و از عزیزانم در کارشناسی ادبی استان بسیار سپاسگزارم.

- با توجه به این که شما سال‌‏های متمادی در عرصه‌‏ی ادبی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان فعالیت داشته‌اید، مهرواره‏‌ی شعرخوانی نسیم سحری را چطور ارزیابی می‌‏کنید؟
نسیم سحری از چند جهت حائز اهمیت است. نخست این که فعالیت شعرخوانی از اهداف اصلی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و همین طور از اهداف مرکز آفرینش‌های ادبی است. از سوی دیگر فعالیتی است عضو محور و کتاب محور؛ عضو با خواندن اشعار و ارائه‌ی آن در جمع علاوه بر تقویت اعتماد به نفس و بیان خود آرام آرام با گنجینه‌ی اصیل ادبیات غنی و سرشار میهنش آشنا می‌شود و چون امانتی شریف آن را عزیز می‌دارد. چرا که در مرکز و موقع تمرین اشعار با همراهی مربیان عزیز، متوجه عناصر و ظرایف و نکاتی می‌شود که شاعر آنها را با دقت ، وسواس و عرق ریزان روح به انجام رسانده است تا به یک اثر کامل و تاثیرگذار برسد.
نسیم سحری با استقبال پر شور اعضا و مخاطبان روبه رو شده بود، اعضا نه تنها با شور و عشق اشعار را می‌خواندند و سعی می‌کردند، جان و انرژی کلمات را به بیان در بیاورند، بلکه آگاهی خوبی هم از عناصر به کار رفته در شعر داشتند.
در اعضای نوخوان و نونهال شوق و عشق عجیبی به خوانش اشعار وجود داشت. علاقه‌ی اعضا به شاهنامه و شعر نشانی سپهری، چشم‌انداز امیدوارکننده‌ی را به مخاطب نشان می‌داد.
امیدست، حضور مخاطبان نوجوان را هم بیش از پیش در کانون شاهد باشیم.
- به عنوان شاعر کودک و نوجوان، انتخاب اشعار را برای هر گروه سنی چگونه می‏بینید؟

در انتخاب اشعار دقت وتلاش‌های ارزشمندی اتفاق افتاده بود. شاید به لحاظ تعداد باید انتخاب هابیشتر می‌شد و همین طور اگر شعرها تنوع موضوعی داشتند،بهتر بود. به خصوص در گروه‌های سنی که تعداد اعضای شرکت کننده بیشتر بود، حتما و حتما تعداد شعرها باید بیشتر می‌شد. انتخاب کنندگان بیشتر بر وزن و ریتم‌های چالش برانگیز تاکید کرده بودند، در حالی که علاقه‌ی مخاطبان نشان می‌داد،آن‌ها وزن‌های آرام، شعرهای خیال برانگیز و پر از حس‌آمیزی را بیشتر دوست داشتند، چون هدف ما در درجه ی اول ترغیب مخاطبان به خواندن و به ویژه خواندن شعر است، پس بیش از پیش باید ذائقه و علاقه‌ی آن‌ها را جدی گرفت. البته ایجاد دغدغه و چالش هم در جای خودش لازم است.


- آیا انتخاب اشعار در یک بازه‏‏ی گسترده از شعر فارسی می‏تواند در ارتقا شعرخوانی مخاطبان کودک و نوجوان موثر باشد؟
بله.حتما موثر است. همان‌طور که اشاره کردم، شعرخوانی از اهداف اصلی فعالیت‌های ما در کانون است به یاد داشته باشیم شعرخوانی فعالیت است نه برنامه، برنامه می‌تواند در مقطعی به ضرورتی باشد یا نباشد اما فعالیت یک امر فرآیندی است،گام به گام پیش می‌رود و تاثیر خودش را تا سالیان سال بر جان و روح عضو می‌گذارد.
- به نظر شما اجرای برنامه‏هایی مثل نسیم سحری که به مهارت‏های خواندن و درک مفهوم متن خوانده شده، می‏پردازد چقدر در ارتقا نگرش مخاطبان کودک و نوجوان نسبت به ادبیات فارسی به‌ویژه شعر موثر است؟
همان طور که در قبل اشاره کردم، عزیزان ما با خوانش صحیح شعر، درک متن، دریافت و دقت در عناصر شعر با ادبیات فاخر و بی نظیرمان آشنا می‌شوند و ممکن است تعدادی در آینده از فعالان حوزه‌ی ادبی در بخش‌های مختلف باشند و تمام این خواندن‌ها در ذهن شان رسوب می‌کند و به موقع از آن استفاده خواهند کرد.
و بسیارند عزیزانی که حتی اگر به طور مستقیم در این مسیر نباشند، همیشه در سایه سار مطالعه‌ی ادبیات و به خصوص شعر به صلح و مهر می‌اندیشند، نسیم سحری تا همیشه اعضا را به سمت دوستی با ادبیات سوق می‌دهد.
- برنامه‏هایی مانند نسیم سحری می‏توانند چه تاثیراتی در روند فعالیت‏ شعرخوانی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان داشته باشند؟
به جایگاه شعر و شاعران معاصر هم در کارگاه‌های شعرخوانی بیش از پیش باید توجه شود (با توجه به نوع استقبال اعضا در نسیم سحری) به ویژه سپهری‌خوانی، نیمایی‌خوانی و احمدرضا احمدی را هم در فعالیت‌های شعرخوانی کانون یا به صورت مستقل و یا در قالب نیمایی‌خوانی و سپیدخوانی می‌توان را برگزار کرد.

- توصیه‏ شما به مربیان کانون برای ارتباط بیشتر اعضا با شعر چیست؟
مربیان عزیز، دلسوز و آگاه با جذب اعضا، ایجاد علاقه و همراهی با آن‌ها برای نسیم سحری بسیار زحمت کشیده بودند که این تلاش‌های صادقانه، جای سپاس فراوان دارد. چه خوب است این همت و تلاش در مراکز با این رویکرد رقم بخورد که نه تنها فعالیت شعرخوانی بلکه فعالیت‌های دیگر هم فقط درجهت علاقمندی به مطالعه ادبیات است، ارج نهادن به میراث ارزشمند نیاکان‌مان و حفظ زبان مادری است. البته همچنان معتقدم این فضا می‌تواند چنان الهام بخش باشد که با خیل نوشته‌های خلاق اعضا رو به رو باشیم. از دل همین فعالیت‌هاست که نوشتن و تشویق به نوشتن شکل می‌گیرد. لذا از جنبه‌ی رقابتی آن باید فاصله گرفت و خواندن شعر باید آن آینه‌ای باشد که هر کسی بتواند خودش را در آن ببیند. مهم روشن کردن چراغ خواندن و نوشتن است. من فکر می‌کنم بحث‌های تخصصی کارگاه شعر مثل وزن که در مرحله‌ی پیشرفته‌ی کارگاه شعر به آن می‌پردازیم، جای گفت و گو و مطرح شدنش در فعالیت شعرخوانی نیست، چون به کرات دیده‌ام باعث نوعی هراس از نوشتن حتی در اعضای بزرگسال می‌شود.
در پایان دوست دارم بگویم انتخاب عنوان "نسیم سحری "هوشمندانه و زیبا بود.