به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان کرمانشاه، به بهانه بیست‌و ششمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی؛ داور جشنواره قصه‌گویی استانی کانون کرمانشاه از قصه‌ها می‌گوید.
داور بخش استانی بیست‌و ششمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی و معاون فرهنگی کانون کرمانشاه در معرفی خود گفت: منیژه‌السادات حسینی هستم و سال‌ها در مراکز کانون افتخار مربی بودن را داشته‌ام و قصه‌گویی را بارها و در کنار بچه‌ها تجربه کرده‌ام. من از همان کودکی عاشق شنیدن قصه بودم. پدرم قصه‌های زیادی بلد بود. افسانه‌ها و متل‌های قدیمی که سینه‌به سینه به او رسیده بود و به شیرینی برای ما می‌گفت. حماسه‌های شاهنامه را بارها و بارها از زبانش شنیده‌ام و با شنیدن کامیابی‌های حماسه‌های فردوسی خندیده و با سوگ‌هایش گریه کرده‌ام. بعد از ورود به کانون چه به‌عنوان عضو و بعدها به‌عنوان مربی، در لابه‌لای ماجراهای قصه‌ها زندگی کرده‌ام، به جشنواره‌های استانی، منطقه‌ای و کشوری راه یافته‌ام و چندین دوره هم داور جشنواره‌های قصه‌گویی بوده‌ام.
وی درخصوص نقش قصه‌گویی در زندگی ادامه داد: قصه‌ها تمرینی برای زندگی کردن هستند. خوب و بد زندگی در قالب قصه‌ها و با شیرین‌ترین بیان به مخاطب انتقال داده می‌شود. در قصه‌ها بچه‌ها می‌آموزند که عاقبت حرص، طمع، دروغ و بدجنسی به کجا می‌رسد و مهربانی، مهرورزی و درستکاری چه نتیجه‌ای خواهد داشت.
منیژه‌السادات حسینی در تعریف قصه‌گویی خاطرنشان کرد: قصه ماجرا و تمرینی است برای خوب زندگی کردن. قصه معلمی شفاهی است که تمام تجربه‌های گرانقدر زندگی را به مخاطب خود انتقال می‌دهد.
داور جشنواره استانی قصه‌گویی در مورد اثرگذاری قصه‌گویی در حوزه کودک و نوجوان، تصریح کرد: بچه‌ها اگر خودشان به‌عنوان قصه‌گو ظاهر شوند مسلما" به آنها در برقراری ارتباطات اجتماعی و ارتباطات کلامی کمک می‌کند و اعتماد به نفس آنها در برخوردهای اجتماعی بالا می‌رود، همچنین آشنا شدن با ادبیات کهن و غنی نهفته در قصه‌ها، این عزیزان را با پیشینه ارزشمند ادبی خود پیوند می‌دهد؛ ادبیاتی که مملو از حکمت، اندرز، تفکر و اندیشه‌های عالمانه است.
وی با اشاره به خاطرات خود در زمینه قصه‌گویی افزود: شیرین‌ترین خاطرات من وقتی است که خودم برای اعضای مرکز قصه می‌گفتم، صدای خنده‌های بچه‌ها به شنیدن ماجرای خنده‌دار قصه‌ها، هنوز در یادم نقش بسته است.
معاون فرهنگی کانون کرمانشاه به‌عنوان نکته آخر تاکید کرد: امیدوارم این نماد ارزشمند فرهنگی در جامعه بسیار بسط و نشر پیدا کند و به جایگاه اصلی خود برسد و یلدایی که پیشاپیش شادباش آن‌را عرض می‌کنم می‌تواند اولین قدم برای احیای سنت ارزشمند قصه‌گویی باشد.
