به گزارش روابط عمومی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هرمزگان، نوشین فرهادی مدرس این گارگاه گفت: برای قصه گویی باید عنصر خیال پردازی در ذهن شما راه اندازی شود.
وی با اشاره به این پرسش که خیال پردازی در قصه گویی به چه معنی است افزود: توانایی ذخیره و بازیابی اطلاعات که در مواقع نیاز مشخص شود را حافظه می گویند.
این کارگردان و مدرس تئاتر عروسکی با اشاره به اینکه چهار حافظه اصلی وجود دارد ابراز کرد: این حافظه ها شامل حسی و عاطفی، کوتاه مدت، فعال و بلندمدت است که خود به ده حافظه تقسیم می شوند.
وی تصریح کرد: اولین کسانی که با حافظه سر و کار داشتند روان شناسان بودند.
فرهادی در ادامه با اشاره به نقاشی هایی که توسط انسان های اولیه بر دیواره غارها کشیده شده است، گفت: شکارچیان با کشیدن این نقاشی ها و روایت داستان شکار، مهارت پرتاب نیزه و حس اعتماد به نفس خود را نیز افزایش می دادند.
این کارگردان و مدرس تئاتر عروسکی تاکید کرد: بعد از اینکه شکار با موفقیت انجام می شد، شمن ها جمجمه این شکار را تبدیل به ابزاری برای قصه گویی می کردند و روایت این شکار را برای اهالی قبیله، مردها ، زن ها و کسانی که از صحنه شکار بودند تعریف می کردند.
نوشین فرهادی ادامه داد: حافظه رویدادی و حسی به این شمن ها کمک می کرد که روایت شکار را برای افراد بیان کنند.
وی با اشاره به اینکه در قصه گویی حافظه حسی و عاطفی بسیار مهم است، افزود: در قصه گویی می توان به یک خودکار به عنوان ابزار قصه گویی جان بخشی کرد و به آن معنا بخشید.
فرهادی بیان کرد: حافظه جسمی، کنترل عضلات بدن است که قصه گویان به این حافظه نیاز دارند تا از اجزای بدن برای رساندن پیام به مخاطب استفاده نمایند.
