به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان کرمانشاه، در راستای بیست‌و ششمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی، رقابت ۱۰۵ قصه‌گو در بخش‌های مختلف جشنواره استانی قصه‌گویی کانون کرمانشاه، در ۴ روز از ۲۴ الی ۲۷ آذر ۱۴۰۳ برگزار شد و بعد از ظهر روز سه‌شنبه با اعلام برگزیدگان از سوی داوران این جشنواره، به کار خود پایان داد.
داور جشنواره استانی قصه‌گویی کرمانشاه در معرفی خود گفت: ناهید مصطفایی هستم مربی مسئول مرکز شماره ۲ شهر کرمانشاه که ۲۳ سال سابقه خدمت در پست‌های مربی فرهنگی و مربی مسئول در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان را دارم. در ۳دوره جشنواره قصه‌گویی در مرحله استانی برگزیده شدم و در سال ۱۳۸۵ برگزار کننده اولین مسابقه قصه‌گویی کودک و نوجوان در استان کرمانشاه بودم.
وی افزود: تاکنون ۱دوره عضو گروه پایش اولیه در مرحله استانی جشنواره قصه‌گویی در بخش نوجوان، ۱دوره عضو گروه داوری در مرحله استانی جشنواره قصه‌گویی در بخش کودک، ۱دوره عضو گروه داوری در مرحله استانی جشنواره قصه‌گویی در بخش نوجوان، ۳دوره عضو گروه پایش اولیه در مرحله استانی جشنواره قصه‌گویی در بخش‌های مختلف کودک، نوجوان، بزرگسال، پدربزرگ و مادربزرگ، و ۲دوره عضو اصلی دبیرخانه استانی جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی بوده‌ام.
ناهید مصطفایی تعریف خود را از قصه‌گویی اینگونه بیان کرد: هنر قصه‌گویی جزء جدایی‌ناپذیر فرهنگ‌هاست که آیین‌ها، سنت‌ها، زبان و هویت هر فرهنگی را جاودانه می‌کند و قصه‌گو با بهره بردن از بیانی شیرین و دلنشین، این گنجینه را به نسل‌های آینده انتقال می‌دهد.
وی در مورد اثرگذاری قصه‌گویی در حوزه کودک و نوجوان تصریح کرد: قصه‌گویی یکی از اثرگذارترین روش‌های تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان است و قصه خوب و مناسب با ایجاد حس پرسشگری و تفکر، رشد عاطفی، گستردگی دایره واژگان و افزایش توانایی‌های ذهنی، کودک و نوجوان را برای ورود به دنیای واقعی آماده می‌کند که راه را از چاه تشخیص دهد و این نوعی تمرین زندگی است. بنابراین قصه‌گویی یک راه میان‌بر تربیتی با تاثیری عمیق و ماندگار است.
داور جشنواره قصه‌گویی امسال کانون کرمانشاه خاطرنشان کرد: امسال افتخار داوری بیش از ۱۰۰ اجرای قصه‌گویی را در کنار سایر داوران استانی جشنواره قصه‌گویی داشتم که خدا را شکر شاهد تنوع انتخاب قصه و اجرا در همه بخش‌های جشنواره و سطح کیفی و کمی بالایی بودیم. حکایت قصه‌هایی که برخی سینه‌به سینه نقل شده‌اند و برخی با استفاده از قصه‌های مکتوب به اجرا درآمدند.
و نکته پایانی: امیدوارم خانواده‌ها این هنر ارزشمند و گران‌بها را قدر بدانند و از آن در جهت پرورش فرزندان خود بیش از پیش بهره ببرند.
