به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، او در آیین پایانی بیست‌وششمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی که در شهر یزد برگزار شد، او با اشاره به این‌که نهادها و متولیان کشور باید قدردان کانون باشند، گفت: تولیدات کانون امروز جهانی است و حرف نخست را می‌زند، بنابراین باید بیشتر از کانون حمایت شود. درخواست من از رهبر معطم انقلاب اسلامی که همواره از دلسوزان اصلی کانون هستند و رئیس جمهوری کشور این است که به کانون توجه بیشتری داشته باشند.

علا تصریح کرد: جالب است که برخی این‌روزها به رییس جمهوری نامه می‌نویسند علیه کانون. این صداها ان‌شاءالله شنیده نخواهد شد کسی که به کانون نمی‌تواند این وصله‌ها را بچسباند کانون پر از انسان‌های بی‌توقع و بی‌چشم‌داشت است که دارند به فرهنگ این مملکت خدمت می‌کنند.

 تاکید کرد: ما بزرگان بسیاری هم‌چون مهدی ارگانی، مجید مجیدی و... را در هیئت مدیره کانون داریم. اگر کسانی هستند که قدردان کانون نیستند، به توفیق‌های کانون توجه کنند. کانون جای سیاست و قدرت نیست و متعلق به هیچ دولت و حکومتی نیست، بلکه متعلق به ایران است. دولت‌ها می‌آیند و می‌روند، ولی کانون سر جای خود باقی است. این بدعت اشتباه را کنار بگذارید؛ کانون وزارت‌خانه نیست که با تغییر دولت‌ها مدیران آن تغییر کنند.

این نویسنده افزود: فضای حاکم بر کانون به نحوی است که انسان‌های پاک، آزاده و سخت‌کوش عاشق هنر را به خود جذب می‌کند، نه افرادی که به دنبال قدرت هستند. کانون در سال‌های اخیر جهش بزرگی کرده است و امیدوارم دولت محترم و کسانی که بودجه فرهنگی را تخصیص می‌دهند، یک‌بار دیگر به کانون توجه کنند تا ما شرمنده مربیان کانون نباشیم.

علا با آرزوی پایداری برای کانون، افزود: کانون نهادی بی‌بدیل است که با کمترین هزینه، بیشترین ثمرات را به بار می‌آورد.

او که خود از اعضای قدیمی کانون است، اظهار داشت: بیش از ۴۰ سال است که عضو کانون هستم و از ۱۲ سالگی به عضویت آن درآمده‌ام. در مکان‌های بسیاری فعالیت کرده‌ام، اما هیچ کجا برایم مانند کانون، خانه امن نشد. کانون، خانه من و مربیان است.

این شاعر ایرانی، ملت ایران را مدیون مربیان کانون دانست و گفت: اگر ارتش، سپاه و نیروهای امنیتی از جان و امنیت ما محافظت می‌کنند، مربیان کانون نیز بی‌صدا و خاموش از فرهنگ، هنر و ادبیات ایران برای کودکان پاسداری می‌کنند. در واقع، بزرگ‌ترین ثروت ما ایرانیان، ادبیات، فرهنگ و هنر ماست. نفت، ثروت ما نیست، بلکه ادبیات ماست که کودکان را این‌چنین برای قصه‌گویی و قصه‌شنیدن گرد هم می‌آورد، اتفاقی که کمتر در جهان رخ می‌دهد.

او که سخنان خود را با شعری از خود در وصف کانون پرورش فکری آغاز کرده بود گفت: پس از مدت‌ها شاهد این صحنه هستم که جمعی با این شور و نشاط، همراه با کودکان و بزرگسالان، در قلب ایران گردهم آمده‌اند. یزد، در مرکزی‌ترین نقطه ایران، قلب کشور را با قصه‌های شیرین آکنده است و امیدوارم ایران هرگز روی غم نبیند. حضور بچه‌ها با نشاط و پوشش‌های زیبا در این رویداد به من بسیار روحیه داد.

علا با اشاره به وجود سرگرمی‌های مجازی متعدد در عصر حاضر، گفت: افتخار می‌کنیم که کانون، کودکانی را پرورش می‌دهد که ایران زمین را زنده نگه می‌دارند و عاشق شعر، قصه، ادبیات و هنر هستند. من دست همه مربیان کانون را می‌بوسم و از تمامی کسانی که این صحنه‌های زیبا را خلق کردند، تشکر می‌کنم. همچنین از مدیرعامل کانون به خاطر رونق بخشیدن به این جشن سپاسگزارم.

عضو هیئت مدیره کانون در ادامه سخنانش، از مدیران شهر یزد نیز به خاطر تلاش‌های‌شان برای برگزاری هرچه بهتر جشنواره قدردانی کرد.

او با اشاره به پایین بودن حقوق و دستمزد کارکنان کانون، اظهار داشت: در حالی که نهادهای بسیاری با بودجه‌های کلان وجود دارند، کانونی‌ها با عشق کار می‌کنند و حتی در خانه‌هایشان برای کودکان فعالیت می‌کنند و عشقشان کودکان هستند.

بیست‌وششمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی شامگاه ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ در تالار مرکزی شهر یزد و با معرفی برگزیدگان، به کار خود پایان داد.