به‌گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل کانون استان گیلان، این نشست در راستای برگزاری سلسله نشست‌های مجازی و حضوری انجمن قصه‌گویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان گیلان صورت‌گرفت و مربیان مراکز فرهنگی هنری و کانون‌یاران این مجموعه از شرکت‌کنندگان در این هم‌نشینی مجازی به‌شمارمی‌رفتند.
الهام کمال‌پور، کارشناس فرهنگی و رابط انجمن قصه‌گویی کانون استان گیلان و هانیه سلامی، قصه‌گو و نویسنده نیز مدرسان این نشست بودند و درباره تفاوت‌های قصه و داستان و اهمیت انتخاب و آماده‌سازی آن جهت اجرا برای مخاطبان صحبت‌کردند.
کمال‌پور درآغاز صحبت‌های خود از اهمیت انتخاب قصه و ضرورت بازآفرینی داستان برای تبدیل آن به قصه‌های جذاب، تاثیرگذار و مخاطب‌پسند سخن‌گفت و با تاکید بر لزوم توجه به این مهم اظهارکرد: معیار درست و انتخاب مناسب داستان و بازآفرینی اصولی آن، از شرایط لازم برای قصه‌گویی است.
کارشناس فرهنگی کانون استان گیلان در همین‌ارتباط به مرز باریک قصه و داستان اشاره و با بیان‌این‌که انتخاب قصه با نگاه به خواسته و نیازهای مخاطب امروز، نقش به‌سزایی در توفیق قصه‌گو دارد، افزود: اولین قدم در مسیر قصه‌گویی، شکار قصه‌ها است و دست‌یابی به ین مهم، مطالعه و دانش‌افزایی و بهره‌گیری از تجربه‌های فعالان این عرصه را طلب‌می‌کند.
وی در ادامه به خاستگاه قصه در کشورهای شرق و ریشه‌های داستان در غرب اشاره و با تاکید بر این موضوع که شناخت این تفاوت‌ها لازمه بازنویسی و بازآفرینی است، اظهارکرد: در این میان آن‌چه ضرورت‌دارد، وفاداری به اساس و بدنه اصلی داستان است و قصه‌گو می‌تواند با آگاهی از توانایی‌های خود نسبت به بومی‌سازی داستان اقدام‌کند.
این داور و مدرس قصه‌گویی درهمین‌حال به شیوه‌نامه جشنواره قصه‌گویی کانون و هم‌چنین، اهمیت شناخت مناسب از معیارهای قصه‌گویی پرداخت و با ضروری ارزیابی‌کردن اجرای قصه‌های با بن‌مایه امید، عشق‌ورزی، صلح، اخلاق نیکو گفت: قصه‌گویی هنری ارزش‌مند است و فارغ از موفقیت‌های جشنواره‌ای، انتقال آموزه‌ها در بستر این ابزار تربیتی به نسل کودک و نوجوان دارای اهمیت ویژه‌ای است.
لزوم پرهیز از صداسازی، بهره‌گیری از ابزار وجودی و ضرورت خلاقیت‌ورزی، از دیگر موضوع‌هایی بود که در صحبت‌های الهام کمال‌پور موردتاکیدقرارگرفت و وی با «فن و هنر» توصیف‌کردن قصه‌گویی افزود: لازمه توفیق قصه‌گو، به باوررساندن مخاطب است و آن‌چه قصه را از مطالعه کتاب و هنرهای نمایشی متمایزمی‌کند، خلاقیت است.
هانیه سلامی، نویسنده و قصه‌گو هم دیگر مدرس این نشست بود و صحبت‌های خود را با تبیین کارکردهای هنر قصه‌گویی، شاخصه‌های یک قصه مناسب و اهمیت توان‌مندسازی کودکان و نوجوانان برای درک و روایت تجربه‌های زیستی آغازکرد.
این مدرس قصه‌گویی در ادامه به تشریح تفاوت‌های قصه و داستان پرداخت و با بیان این‌که داستان خاستگاه فردی دارد و قصه‌ها حاصل ذهن جمعی هستند، ادامه‌داد: خالق قصه ناشناس و نویسنده داستان شناخته‌شده است.
او افزود: شخصیت‌پردازی ساده و پایان‌بندی روشن قصه، دنیای پیچیده و پایان‌بندی مبهم داستان، زمان مبهم قصه و چارچوب داستان که مبتنی بر واقعیت‌ها است و هم‌چنین، عنصر جادویی قصه و عنصر مبتنی بر تحلیل داستان و زبان شفاهی قصه و زبان معیار داستان، بخشی از این تفاوت‌ها محسوب‌می‌شود.
سلامی دیگر بخش صحبت‌های خود را به اهمیت اختصاص بخشی از جشنواره‌ها به قصه‌های فلسفی و تاثیرگذاری آن اختصاص‌داد و در ادامه با تاکید بر لزوم بازنویسی و بازآفرینی داستان‌ها گفت: مراکز فرهنگی هنری کانون پرورش فکری دارای منابع غنی و متنوعی است و فرصتی برای انتخاب قصه‌های مناسب و همراه‌سازی مخاطب با قصه‌ها فراهم‌می‌کند.
وی در همین‌حال از اهمیت مأنوس‌سازی اعضا با قصه‌ها و فراهم‌سازی شرایط‌زندگی با شخصیت‌های آن برای مربیان صحبت‌کرد و گفت: هنر باید به اصالت زندگی نزدیک‌باشد و سادگی و صداقت، هنر را برجسته‌می‌کند.
او اضافه‌کرد: هنگامی که برای هنرورزی و زندگی، به فعالیت‌های هنری توجه‌داشته‌باشیم، نتیجه‌بخش‌خواهدبود و برهمین اساس نیز لازم‌است نسلی را برای بهره‌گیری از ابزار قصه‌گویی جهت روایت تربیت‌کنیم.
معرفی کتاب، خوانش داستان و قصه‌گویی، دیگر بخش نشست مجازی تفاوت قصه و داستان و شیوه‌های آماده‌سازی قصه برای اجرا در عصر روز دوشنبه، ۶ مرداد ۱۴۰۴ به‌شمارمی‌رفت.
