به گزارش روابطعمومی ادارهکل کانون پرورش فکری خوزستان، یادداشتی از عسل فریحزاده، عضو مرکز فرهنگیهنری کارون، همزمان با سالروز آزادسازی سوسنگرد منتشر شد.

در این دلنوشته، نویسنده نوجوان با نگاهی شاعرانه به توصیف سوسنگرد پرداخته و این شهر را «سرزمین خورشید و خون» نامیده است؛ شهری که به تعبیر او، خاکش با قدمهای شهیدان و ایستادگی مردم آغشته شده و هر کوچه آن یادگاری از روزهای مقاومت است.
در متن این دلنوشته آمده است:
سوسنگرد، ای سرزمین خورشید و خون؛ ای خاک مقدسی که قدمبهقدم آغشته به عطر شهیدانی. سالهایی گذشت که آسمانت از دود و آتش سیاه شد و زمینت از خون گلها رنگ گرفت. آه سوسنگرد، نامت که بر زبان میآید، قلبها میلرزد؛ شهری که کوچههایش با فریاد «یا حسین» جوانان آمیخته شد؛ جوانانی که با دستهای خالی در برابر ارتش مسلح ایستادند. تو با خون آزاد شدی، با اشک مادران و با ایمان بیپایان.
ای شهر نخلهای سرافراز، تو گواهی بر صبوری زنانی هستی که دل از فرزندان بریدند تا پرچم وطن بر زمین نیفتد. هر برگ نخل تو شناسنامهای از ایستادگیست و هر قطره خون بر خاکت سندی از عشق. ای شهر همیشه بیدار، باران موشک بر سرت بارید، اما تو زانو نزدی. خانههایت ویران شد، اما ایمان مردمانت از آجر و سنگ هم محکمتر بود. کودکانت میان آژیر خطر لبخند زدند و لبخندشان معنای تازهای از مقاومت به دنیا بخشید.
ای مادر مهربان، فرزندانت در سختترین روزها بر خاک افتادند تا امروزت پابرجا بماند. خونشان رودی شد که ریشههایت را سیراب کرد و اشک مادران دعایی شد برای بقای تو. امروز، هر بار که صدایت میزنیم، غیرت پاسخ میدهد؛ هر بار که شکوهت را میخوانیم، استقامت جان میگیرد؛ و هر بار که نام سوسنگرد را زمزمه میکنیم، تاریخ سرِ تعظیم فرود میآورد.
ما وارثان پیمان شهیدانیم؛ پیمانی که میگوید این خاک امانت خداست و تا آخرین نفس پاسدارش خواهیم بود. شهیدان زندهاند؛ زنده در دل نخلها، زنده در خاک سوسنگرد، زنده در اشک خرمشهر و زنده در تکتک نفسهای ایران.
عسل فریحزاده، عضو مرکز فرهنگی هنری کارون