گفت‌وگو با علی‌اکبر صادقی، تصویرگر و انیماتور

کانون، پر پرواز ایده‌های هنرمندان بود

درست روبه‌روی پارک قیطریه، ساختمانی‌ است که پنجره‌ی شیشه‌ای آن، رو به قامت خیابان باز می‌شود. سرت را که بلند می‌کنی، چشمت به میز و صندلی چوبی پشت پنجره می‌خورد و پیرمردی را می‌بینی که زیر چتر آفتاب زمستانی زندگی را به نظاره نشسته است و شاید در پشت آبی آرام نگاهش نقش تابلوی دیگری را بر بوم ذهن خود طرح می‌زند. این نخستین تصویری است که تو را به میهمانی نقاش خیابان قیطریه و قاب‌های کوچک و بزرگش دعوت می‌کند. قاب‌هایی که در لابه‌لای بیش‌تر تصاویر آن نقش خطوط چهره‌ی نقاش را می‌توان جست‌وجو کرد.

۸ اسفند ۹۴ - ۱۰:۱۷