به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، منصوره مصطفی‌زاده دبیر تحریریه‌ی دوهفته‌نامه همشهری بچه‌ها، تنهایی را مهم‌ترین دغدغه‌ی کودکان از زبان خود آن‌ها دانست.
وی که به سبب شغل خود با کودکانی از سراسر کشور در ارتباط است، از خواسته‌های آن‌ها و دغدغه‌هایشان سخن گفت: «متاسفانه دغدغه‌ی تنهایی و جدا افتادگی از خانواده اصلا متعلق به کلان‌شهرها نیست و در همه‌ی کشور تبدیل به بحران کودکان شده است. فرقی نمی‌کند بچه‌ی یک روستایی کشاورز در جنوب ایران باشی یا بچه‌ی یک پزشک متخصص در شمال تهران؛ والدین زیادی هستند که بچه‌ها را با ابزارهایی مثل موبایل، تلویزیون، تبلت و لپ‌تاپ و دنیای پشت اینترنت تنها می‌گذارند و مشغول فعالیت‌های شخصی‌شان می‌شوند.
مصطفی‌زاده در ادامه افزود: تنهایی، معضل بسیار بزرگ کودکانی است که ما با آن‌ها مواجهیم. آن‌ها به واسطه تغییرهای فرهنگی دوستان کمتری دارند و با فامیل هم کمتر در ارتباطند. در عین حال والدین هم سهم بیشتری در زندگی عاطفی و اجتماعی بچه‌ها تقبل نمی‌کنند و منتظرند همه چیز را مدرسه به آن‌ها یاد بدهد. مدرسه‌ها هم معمولا چنان غرق در مشکلات اولیه و نیازهای فیزیکی هستند که رسیدگی اجتماعی، فرهنگی و عاطفی به کودکان اصلا در دایره‌ی دغدغه‌هایشان قرار نمی‌گیرد. به این ترتیب کودکان این نسل دارند به تنهایی و با موبایل‌ها و تبلت‌هایشان بزرگ می‌شوند.»
او همچنین به بیان دغدغه‌های خود در حوزه‌ی کودک نیز پرداخت: «نمی‌شود به راحتی بین دغدغه‌های موجود اولویت‌بندی کرد. در واقع رسیدگی به سوء تغذیه کودکان مناطق محروم همان‌قدر مهم است که ارتقای سطح آموزشی مدارس نمونه. با این حال «آموزش» به عنوان شاه‌کلید حل بسیاری از مشکلات در درازمدت، همیشه مورد توجه کشورهای در حال توسعه بوده است. کافی است همه‌ی مراکز آموزشی در هر سطحی که هستند یک قدم به سمت ارتقای سطح آموزشی و به‌روز کردن محتوا و روش‌های آموزشی پیش بروند. آن وقت هزاران قدم به سوی حل مشکلات برداشته‌ایم. حتی مشکلاتی مثل سوء تغذیه‌ی کودکان.»
این روزنامه‌نگار ادامه داد: «در 10 سال گذشته اقدام‌های فراوانی در حوزه‌های مختلف انجام شده که حتما برآیند مثبتی داشته‌اند. تغییرات کتاب‌ها و محتواهای درسی به سمت مثبتی بوده و هرچند هنوز با روند آموزشی پیشرفته‌ی جهان فاصله داریم، ولی از روند سنتی هم فاصله گرفتیم. با وجود برخی رقابت‌های ناسالمی که در جامعه وجود دارد، مسئولان و والدین کم‌کم به سمت مطالبه‌ی فرهنگی به جای مطالبه‌ی آموزشی تغییر جهت داده‌اند.
مصطفی‌زاده خاطرنشان کرد: در حوزه کتاب و مجلات کودک جهش بزرگی در چند سال اخیر رخ داده و بازار کتاب کودک رونق گرفته. تنها بخشی که به گمان بنده جهت منفی داشته، بخش خانواده و والدین بوده است که به بخشی از آن اشاره شد.»
دبیر تحریریه‌ی همشهری بچه‌ها ادامه داد: «متاسفانه نسل والدین دچار سردرگمی و بی‌ارزشی شده‌اند. منظورم این است که ارزش‌های خانوادگی را گم کرده‌اند. کودکان دچار آشفتگی تربیتی شده‌اند. اگر در نسل قبلی تمام تربیت و انتقال فرهنگی به عهده‌ی خانواده بود، حالا در بسیاری موارد نه خانواده عهده‌دار این مسئولیت سنگین هستند و نه مدرسه اقدامی می‌کند. بچه‌ها در فاصله‌ی بین خانواده و مدرسه گیر افتاده‌اند و هیچ‌کس حاضر نیست دست‌شان را بگیرد و از این فاصله رد کند.»
وی در پایان به طرح دیدگاه‌های خود درباره‌ی هفته‌ی ملی کودک و تاثیرهای آن پرداخت: «هفته ملی کودک بهانه‌ی خوبی برای توجه بیشتر قانون‌گذاران به این حوزه است و بسته به تلاش نهادهای دولتی و غیردولتی می‌تواند کمتر یا بیشتر موثر باشد.
مصطفی‌زاده تأکید کرد: اگر نهادهای فعال در حوزه کودک در طول سال به این هفته به عنوان نقطه‌ی عطف سالانه نگاه کنند، می‌توانند یک برنامه‌ی دقیق برای گزارش‌دهی و گزارش‌خواهی داشته باشند. به این ترتیب نهادهای مختلف از فعالیت‌های هم مطلع می‌شوند، چرا که یکی از مشکلات اغلب فعالیت‌های اجتماعی در ایران موازی‌کاری و هم‌پوشانی فعالیت‌هاست که انرژی گروه‌ها را هرز می‌دهد. ضمنا نهادهای مردمی در این هفته می‌توانند از نهادهای دولتی مطالبه‌ی گزارش کنند، در نتیجه به مرور مسئولان متوجه خواهند شد که در این هفته باید چیزی برای گزارش داشته باشند و ناچار می‌شوند به ایجاد تغییرهای مثبت برای حفظ وجهه‌ی عمومی.»
گفتنی است برنامه‌های روز جهانی و هفته ملی کودک از 15 تا 21 مهر در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان واقع در خیابان حجاب تهران برگزار می‌شود.
دغدغه‌ی تنهایی و جدا افتادگی کودکان از خانواده در همه‌ی کشور به عنوان یک بحران جاری قابل توجه است.
