به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، این مربی که با داستان «تخمه هندوانه» در جشنواره حضور خواهد داشت، گفت: «داستان ویژگی‌های زیادی داشت، نخست این‌که اثر پیچیدگی در کلام و معنا ندارد. از سوی دیگر بچه‌های ناشنوا طنز را دوست دارند، بنابر این طنز ملایمی که در لایه‌های این داستان جای دارد جذاب به نظر می‌رسید.»
وی ادامه داد: «این داستان به مفهوم بخشندگی، مهربانی، مشارکت، تقسیم کردن وظایف می‌پردازد، در واقع مسایلی که ما در آن‌ها ضعف داریم. ضمن آن‌که فضای داستان و شیوه‌ی نقل آن به گونه‌ای است که مشارکت بچه‌ها را طلب می‌کند. آن‌ها با قصه‌گو در این روایت همراه می‌شوند.»
بشیر در ادامه‌ی سخنان خود به بیان پیشنهادها و نقدهایی درباره‌ی شیوه‌ی برگزاری رقابت پرداخت: «جشنواره قصه‌گویی در افزودن بخش جداگانه‌ای برای قصه‌گویی برای کودکان دارای نیازهای ویژه تعلل کرده است. ما آذر امسال 16 سالگی کتابخانه‌های فراگیر را جشن گرفتیم، اما تنها دو سال است که به قصه‌گویان مراکز فراگیر توجه شده است. ضمن این‌که ما حدود 40 مرکز داریم و جا داشت زودتر به دست‌آوردهای این مراکز توجه می‌شد. نکته‌ی دیگر آن‌که نمی‌دانم که با وجود افزایش کتابخانه‌ی فراگیر چرا تعداد شرکت کنندگان کم بود. آیا مربیان در این بخش آموزش ندیده‌اند؟»
وی حضور قصه‌گویان فراگیر در بخش مسابقه‌های منطقه‌ای را خواستار شد: «امسال در بخش منطقه‌ای متاسفانه از بخش فراگیر هیچ نماینده‌ای وجود نداشت. وقتی علت را جویا شدم گفتند تعداد قصه‌گویان کم بوده و ضرورتی برای حضور آن‌ها حس نشده. به نظرم جواب قانع‌کننده نیست، چرا که حضور ما سبب ترغیب دیگران می‌شود. خود من وقتی به هر شهری سفر می‌کنم حتما سعی می‌کنم به مدارس استثنایی سر بزنم و قصه‌گویی کنم، هم توانمندی‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان را معرفی می‌کنم و هم رسالتم را انجام می‌دهم. بنابراین مهم است که ما به کتاب‌خانه‌ها محدود نشویم و ادبیات را گسترش بدهیم. ما در واقع در دور منطقه‌ای، حضور قصه‌گویی فراگیر را ندیدیم، اما باید ترتیبی داده می‌شد تا این دوستان علاوه بر مسابقه که نشانه‌ی جدی گرفتن این بخش است، به مدرسه‌ها سر بزنند و کانون را معرفی کنند.»
بشیر درباره‌ی تفاوت‌های قصه‌گویی برای کودکان ناشنوا گفت: «بچه‌های ناشنوا ضعف دایره واژگان دارند و به همین دلیل غیر از این‌که از زبان اشاره در قصه‌گویی برای آن‌ها استفاده می‌شود، باید عوامل دیگری را هم رعایت کرد تا مفهوم قصه و لذت آن واضح‌تر باشد. حالت چهره و لب‌خوانی برای قصه‌گویان این بخش مهم است تا بتوانند با مخاطب ارتباط بهتری برقرار کنند. اگر ما نتوانیم بچه‌ها را جذب کنیم یا بچه‌ها ارتباط خود با قصه را از دست بدهند، آن‌ها دیگر با ما همراه نخواهند بود.»
این قصه‌گو به نقش ادبیات در آموزش کودکان و نوجوان اشاره و تصریح کرد: «در انتقال احساس‌ها و مفاهیم و دانش و هر آن چیزی که در حیطه‌های مختلف زندگی جریان دارد، ادبیات نقش موثری دارد. ادبیات قهرها را به آشتی و بدی‌ها را به خوبی تبدیل و در واقع معجزه می‌کند. ادبیات یکی از مهم‌ترین و در دسترس‌ترین و شیرین‌ترین ابزار ارتباطی است و باید عدالت در دسترس همگان قرار گیرد.»
بیستمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی تا 5 بهمن 1396 مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ادامه دارد.
