به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، مژگان خلیل‌پور از داوران بخش پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها درباره‌ی شیوه‌ی داوری آثار گفت: «مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌های شرکت کننده از رده‌های سنی متفاوت بودند و هر کدام با پوشش، گویش و نگاه مهربان و زیبای‌شان داستان‌هایشان را روایت کردند. داوری این بخش بر اساس 15 شاخص در بخش محتوا و اجرا بود. گرچه این شرکت کنندگان در هیچ مکتب و با استفاده از کتاب اصول قصه‌گویی را مطالعه نکرده‌اند، ولی نکته‌ی جالب این بود که می‌دانند چه قصه‌هایی را برای چه گروه مخاطبی انتخاب کنند و آن‌ها مخاطبان‌شان را به خوبی می‌شناسند، احساس‌شان، علاقه و نیازهایشان را.»
وی درباره‌ی شاخصه‌های اجرایی این شرکت کنندگان عنوان کرد: «آنان می‌دانند که در حین اجرای قصه‌گویی باید خوب به مخاطب نگاه کنند، تبسم داشته باشند و از نگاه‌شان برق شادی منعکس شود. آنان می‌دانند که باید احساس و عواطف حاکی از قصه را بر دل مخاطب یعنی همان نوه‌های شیرین سخن خود بنشانند و همین موضوع ارزیابی را برای ما آسان‌تر کرد.»
وی خاطرنشان کرد: «قطعا داوری این عزیزان کمی متفاوت‌تر از دیگر قصه‌گویان بود و انتخاب قصه‌هایی از ادبیات فولکلور، گویش و پوشش محلی و قصه‌گویی به سبک کرسی‌نشینی بیش‌تر مورد توجه بوده است.»
این داور درباره‌ی شیوه‌ی اجرای این شرکت‌کنندگان گفت: «در گذشته قصه‌گویی معمولا از سوی والدین و یا پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها برای بچه‌ها انجام می‌شد و ادبیات آن‌ها به صورت شفاهی بود؛ بعدها به شیوه نقالی در مجامع عمومی رواج یافت اما امروزه به علت تغییر سبک زندگی بعضی شیوه‌ها منسوخ و یا کمرنگ شده و در عوض شیوه‌هایی مانند قصه‌گویی از طریق تلویزیون، رادیو و تلفن رایج شده است.»
خلیل‌پور افزود: «معمولا محتوای قصه‌گویی این عزیزان برگرفته از قصص قرآن، احادیث، ادبیات شفاهی، ضرب المثل‌ها و... است که در واقع نقش بسیار موثری در انتقال دین، فرهنگ و تاریخ داشته و دارد. انواع سازهای زهی، چنگ، عود و کمانه، سازهای ضربی و بادی در نقاط مختلف از سوی قصه‌گویان به کار می‌رفته و هنوز در برخی از مناطق این شیوه پایدار مانده است.»
وی در پاسخ به این سوال که آیا حضور پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها در جشنواره قصه‌گویی ضروری است، بیان کرد: «با حضور بزرگ‌ترها در جشنواره‌ها از گسست نسلی جلوگیری می‌کنیم، همان‌طور که می‌دانیم یکی از روش‌های مؤثر و قابل دسترسی، برقراری ارتباط کلامی میان نوه‌ها و پدربزرگ و مادربزرگ‌هاست و در این میان چه اقدامی جذاب و مفیدتر از قصه‌گویی! موضوع صله‌ی رحم در فرهنگ ارزشمند اسلامی ما نیز توصیه‌ای است درست که بر پیوست نسلی تاکید دارد و از این جهت حضور این عزیزان را در جشنواره نه تنها ضروری بلکه مغتنم می‌شمارم. آنان با تمام احساس نهفته در وجودشان قصه می‌گویند و مربیان ما با مشاهده این نوع اجرا در می‌یابند که در ابتدا خود باید عاشق قصه‌هایشان شوند، تا بتوانند در قصه‌گویی و تاثیرگذاری بر مخاطب موفق شوند.»
گفتنی است در دور نخست این رقابت 493 اثر به دبیرخانه‌ی جشنواره رسیده بود. قرار است دو اثر برگزیده‌ی این بخش در روزهای دوم و چهارم بهمن 1396 برای مخاطبان عمومی در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان روایت شود.
