عادل بزدوده هنرمند پیش‌کسوت عرصه نمایش عروسکی و تئاتر کشور و داور چهارمین جشنواره‌ی ملی اسباب‌بازی در گفت‌وگو با اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، درباره‌ی ملاک‌های داوری این دوره از جشنواره و نقاط قوت‌وضعف اسباب‌بازی‌ها سخن گفت.
او خاطرنشان کرد: ما بر اساس روال این جشنواره اسباب‌بازی‌ها را در سه بخش ایده‌های نو، اسباب‌بازی ثبتی و اسباب‌بازی‌های دارای مجوز تولید که در سال 1396 به دبیرخانه شورای نظارت بر اسباب‌بازی ارایه شده‌اند بررسی کرده‌ایم. معیار و ملاک ما نیز بر اساس شش گروه فرهنگی، هنری، فکری، آموزشی و کمک آموزشی، رایانه‌ای و الکترونیکی و کمک‌درمانی و حرکتی‌مهارتی بود که در فضاهای مختلف کارکرد، تاثیرگذاری ذهنی و هم‌چنین شجاعت بچه‌ها را در پیدا کردن راه‌حل‌های منطقی پرورش می‌داد.
بزوده افزود: نکته‌ی مهم این است که نگاه خلاقانه در تمام اسباب‌بازی‌ها وجود داشت و ما در مسیری حرکت می‌کنیم که با حمایت و فضاسازی درست از این کالای فرهنگی، حتی خانواده‌ها هم می‌توانند درگیر بازی شوند. البته ما باید این درگیری را آگاهانه ایجاد کنیم، چون صنعت اسباب‌بازی در ایران سن‌وسالی ندارد. پس حالا که کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان سردمدار این حرکت است ما باید هم بچه و هم خانواده را درگیر کنیم. باید توجه داشت که آشنایی خانواده با اسباب‌بازی و تعریف آن نقش مهمی در سازندگی ذهن و خلاقیت بچه ایفا می‌کند. فکر می‌کنم که درصد بزرگی از بچه‌های ایرانی و خانواده‌ها هنوز با مفهوم اسباب‌بازی مانوس نیستند. در نتیجه سعی ما بر این بوده و هست که این تعریف را به صورت جامع به خانواده‌ها معرفی کنیم.
این عروسک‌ساز اظهار امیدواری کرد و گفت: خوش‌بختانه در داوری چهارمین دوره از جشنواره‌ی اسباب‌بازی ما شاهد این بودیم که کالای ارزشمند اسباب‌بازی در حال سامان گرفتن است. اما نکته‌ی مهم فقط ارزشمندی این کالا نیست و ما باید بر تولیدات انبوه، بسته‌بندی، تعریف و تبلیغ اسباب‌بازی مانور بدهیم و کار کنیم. به‌عنوان‌مثال ما این دوره از جشنواره چند اسباب‌بازی عالی دیدیم، ولی تا زمانی که بسته‌بندی آن را باز نمی‌کردیم متوجه کیفیت آن نمی‌شدیم. دلیل این موضوع این است که در بسته‌بندی اسباب‌بازی‌ها دقت‌عمل به کار برده نمی‌شود. بسته‌بندی یک فن و تکنیک خاص جذب مخاطب و خریدار است و باید برای آن برنامه‌ریزی کرد. در نتیجه بررسی کیفیت خود اسباب‌بازی کافی نیست و ما اسباب‌بازی‌ها را در کنار نوع بسته‌بندی، تبلیغات و گرافیک روی آن بررسی کرده‌ایم.
بزدوده معتقد است: با توجه به این موارد اسباب‌بازی‌های ما می‌توانند فراتر از مرزهای استان و کشور بروند. فکر می‌کنم در این حوزه باید به تولیدکنندگان کمک کرد. در غیر این صورت تلاش تولیدکنندگان و طراحان اسباب‌بازی حیف خواهد شد، چون ایده‌های آن‌ها بسیار ناب و قوی است. حال این‌که حمایت‌های دولتی از بخش خصوصی چه‌طور در روند شکل‌گیری کالای اسباب‌بازی نقش خواهد داشت باید در قالب سیاست‌های کلان وزارت‌خانه و کانون پرورش فکری تعریف شود. در نتیجه تمهیدات لازم در بخش هنری و بخش بسته‌بندی باید حتما به تولیدکننده تذکر داده شود.
به گفته بزوده در کنار این بحث باید توجه کرد که فضای ایجاد مشاغل مختلف در صنعت اسباب‌بازی به نوع اسباب‌بازی برمی‌گردد. ما در حال حاضر محدودیت کالایی داریم. در چند کلان‌شهر ما یک‌سری اسباب‌بازی‌ها آماده‌ی ارائه است، ولی باید به این سوال پاسخ داد که آیا دید ما فقط معطوف به کلان‌شهرها است یا می‌خواهیم خرده‌شهرها را هم در نظر بگیریم. این توجه نیاز برنامه‌ریزی دارد تا بتوانیم در برنامه‌های میان‌مدت و بلندمدت تمام اقصی نقاط ایران را پوشش بدهیم، چرا که خانواده‌ها در کشور ما پراکنده‌اند. مخاطب ما چه خانواده‌ی روستایی باشد و چه خانواده‌ی شهری، نیاز به آموزش و بازی دارد. من فکر می‌کنم ما آن‌قدر توانمند هستیم که بر اساس نوع و جغرافیای زندگی مردم نقاط مختلف کشور، اسباب‌بازی‌های مختلف تولید کنیم. این تنوع در آثاری که ما در این دوره از جشنواره بررسی کردیم هم وجود داشت.
او در پایان به بیان مثالی پرداخت و گفت: هنگام داوری اسباب‌بازی‌ها در گروه بازی‌های الکترونیکی به یک بسته‌ی بازی بسیار خوبی برخوردیم، اما ضعف آن این بود که در یک فضای خیلی فشرده تمام قطعاتش را کنار هم قرار داده بودند. مخاطب احتمالی که یک بچه‌ی 15 ساله است به خاطر این فشردگی در استفاده از این اسباب‌بازی دچار مشکل خواهد شد. حال اگر جعبه‌ی درستی طراحی شود، جای قطعات و ابزار به خوبی مشخص شود و دفترچه‌ی راهنمای خوبی هم داشته باشد قطعا موثر خواهد بود. البته باید بگویم که دفترچه‌ی همه‌ی اسباب‌بازی‌های این دوره درست و خوب طراحی شده بود.
چهارمین جشنواره ملی اسباب‌بازی روز شنبه 26 آبان کار خود را در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری واقع در خیابان حجاب تهران آغاز می‌کند.
