به گزارش ادارهکل روابط عمومی و امور بینالملل کانون، هوشنگ مرادی کرمانی در دوره آموزشی قصهگویان مرحله منطقهای بیست و یکمین جشنواره بینالمللی قصهگویی کرمان با اشاره به اینکه نوستالژی سالهای دور، سال به سال کمرنگتر میشود، گفت: امروز متأسفانه دیگر مادربزرگها و پدربزرگها به علت گرفتاریهای روزمره برای فرزندان و نوههای خود قصه نمیگویند و یا از یاد بردهاند.
وی با اشاره به اینکه جهان در حال تغییرات و کوچکشدن است و آثار ادبی و نقاشی و هنری را همه از طریق رسانههای مختلف میبینند افزود: سیما و دنیای تصویر زندگی ما یکی از اثرهایی است که کمتر میتوان دید و تصویر و هنر سینما گرانترین هنر دنیا است.
مرادی کرمانی با تاکید براینکه ادبیات عامه هیچ وقت کهنه نمیشود خاطرنشان کرد: این ادبیات قدیمی رویهای طلایی دارد که همیشه درخشش خاص خود را حفظ میکند اما متاسفانه امروز برخی از لهجهها و آداب و رسوم از بین رفته و کسی اهمیت نمیدهد.
وی بعد از اجرای قصه مربای شیرین از سوی فائزه خسروی قصهگوی کرمانی گفت: من به عنوان یک کرمانی افتخار میکنم که توانستم موضوعی بنویسم که در جای دیگر به صورت نمایش به اجرا گذاشته شود.
نویسنده کودک و نوجوان با اشاره به اینکه ارتباط با داستان یک ارتباط روحی و فیزیکی است تصریح کرد: در هر انسانی یک شمش طلا به نام استعداد وجود دارد و ممکن است که این شمش طلا به دست زرگر ماهری بیفتد که بتواند از آن استفاده کند.
مرادی کرمانی با تأکید بر اینکه اغلب بنمایههای شاهکارهای جهانی نگاه به ادبیات عامیانه و افسانهها بوده است، گفت: بسیاری از آثار درجه یک جهانی نیز ادبیات عامه بودهاند و من با مطالعه آثار ویلیام شکسپیر به این نتیجه رسیدم که این آثار جز تکرار ادبیات عامیانه و ادبیات حماسی نبوده است.
فائزه خسروی قصهگوی کرمانی بعد از اجرای نمایش قصه مربای شیرین هوشنگ مرادی کرمانی نویسنده این داستان به وی هدیهای تقدیم کرد.