به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان خراسان رضوی، هفتاد و یکمین انجمن ادبی آفتاب عصر پنجشنبه ۱۶ اسفند ۱۳۹۷ در محل پردیس سینمایی ویلاژتوریست در طرقبه برگزار شد.
این انجمن پنجشنبه عصر ۱۶ اسفند با حضور ۱۸ عضو انجمن ادبی آفتاب، معاون فرهنگی اداره کل استان و با حضور دکتر رویا یداللهی–کارگردان و انیماتور- در پردیس سینمایی ویلاژ توریست و با نمایش و نقد یازدهمین جشنواره بین‌المللی پویانمایی اجرا شد.
محبوبه بزم‌آرا کارشناس مسئول ادبی استان در توضیح این خبر گفت: با توجه به برگزاری جشنواره بین‌المللی پویانمایی در کانون، با دعوت از رویا یداللهی استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد و وجیهه گل‌مزاری، تصویرگر و انیماتور، هفتاد و یکمین انجمن ادبی آفتاب به نقد و بررسی پویانمایی‌های پخش شده در پنجمین روز جشنواره اختصاص یافت.
«آقای گوزن» به کارگردانی مجتبی موسوی، «دیدی و بودی» به تهیه‌کنندگی احسان توسلی‌زاده و حبیب ابوقداره، «صدای قلب»، «ماه گفت: قُلپ قلپ کمک» به کارگردانی ریحانه کاوش، «سگی که مرض داشت» کارگردان پروین تجوید، «گرگم و گله می برم» کارگردان امیرهوشنگ معین، «یکدیگر» به کارگردانی سارا طبیب‌زاده، فیلم «هزار افسان (افسانه زال و سیمرغ)» به کارگردانی اصغر صفار و عباس جلالی یکتابخشی از پویانمایی‌های پخش شده در این روز بود.
پس از نمایش پویانمایی‌ها میهمانان جلسه نظرات اعضا را در رابطه با کارهای پخش شده جویا شدند.
زهرا بیژن‌یار در نقد انیمیشن‌ها، مهم‌ترین ایراد را تقلید دانست و گفت: ما بین شخصیت‌های کاراکتر ایرانی و خارجی تفاوتی قائل نبودیم. گویی این انیمیشن‌ها دوبله شده بودند. علاوه برآن هدف این انیمیشن‌ها و گروه سنی‌اش مشخص نبود و ما در پایان انیمیشن متوجه نمی‌شدیم که آیا انیمیشن آموزشی بود، سیاسی بود و یا طنز!؟
گیتا قاسمی در نقد انیمیشن‌های اکران شده، گفت: صداگذاری عمده انیمیشن‌ها و موسیقی متن‌ها خوب و هماهنگ با فیلم نبود و می‌توان گفت در مقایسه با فیلم‌های ذیزنی اصلا قابل رقابت نبودند.
نبود المان‌های بومی در فیلم‌ها مسئله دیگری بود که قاسمی بدان اشاره کرد و گفت: انیمیشن‌های دیزنی که برای بچه‌های جهان ساخته می‌شود سرشار از فرهنگ و نمادهای بومی همان کشور سازنده است.
وجیهه گل‌مزاری کارشناس میهمان جلسه در توضیح فرهنگ بومی در انیمیشن‌ها که مورد انتقاد اکثر اعضا بود گفت: در انیمیشن‌هایی مثل «دیدی و بودی» حدس زدم که شاید این انیمه بخشی از یک سریال باشد. فضاسازی آن بسیار خوب و زیبا بود اما وقتی می‌گویید به این دلیل فیلم تصاویر بومی ندارد چون مثلا ربات در انیمه است این نشان می‌دهد که ما به المان‌های مشخصی عادت کردیم.
گل‌مزاری در ادامه افزود: ما عادت نکردیم در انیمه‌ها مخترع و یا یک شخصیت خوش‌تیپ ببینیم برای همین است که احساس می‌کنید اثر خارجی است. هر چند خودم هم معتقدم وقتی فضا کاملا غیر ایرانی است حتی فونت‌های فارسی به دل نمی‌نشیند. در انیمه «یکدیگر» اما بحث متفاوت است چون ما یک فضای غیر رئال داریم. این فضایی است که نه ایرانی و نه خارجی است و ساخته ذهن کارگردان است.
شهرزاد لعل‌بذری عضو دیگر انجمن در نقد انیمیشن‌ها گفت: وقتی این انیمه‌ها را با گذشته انیمیشن‌های ایرانی مقایسه می‌کنم کاملاً متوجه می‌شوم که ایرادات حرکتی قبل را ندارد و شخصیت‌ها راحت و روان حرکت می‌کنند و مانند قبل حرکت‌ها مفصلی و کند نیست.
مهدی حیدری نیز در بررسی آثار پخش شده گفت: در انیمه «ماه گفت...» ما روی بدن ماهی‌ها تصاویر بُته جقه می‌بینیم و این متعلق به فرهنگ ماست. من فکر می‌کنم برای گروه سنی کودک بهتر است فضای آشنای بومی لحاظ شود اما برای نوجوان، داستان انیمه‌ها اهمیت دارد نه صرفاٌ فضای بومی.
رویا یداللهی دیگر کارشناس میهمان جلسه ضمن ابراز خرسندی از نظرات دقیق اعضا گفت: کلمه‌ها با خود فرهنگ می آورند. وقتی سریال‌های کره‌ای را می‌بینیم متوجه می‌شویم که ناگزیریم برای دریافت فیلم، کلمات آن فیلم و به تبع آن فرهنگش را هم بپذیریم. ما چون اصول قصه‌گویی را بلد نیستیم و هدف‌مان بیان ایدئولوژی به صورت مستقیم است نتوانستیم در انیمه‌هایی که مثال زدید موفق شویم.
علی خاتمی یکی دیگر از اعضا عقیده داشت : وقتی انیمه‌هایی مثل «شکرستان» و «قصه ما مثل شد» که فضای کاملا بومی و آشنایی دارد تا این حد مورد استقبال قرار می‌گیرد به این دلیل است که داستان ها و شادابی انیمه‌ها مورد توجه قرار گرفته است.
گیتا قاسمی نیز این توضیح را اضافه کرد که وقتی کارگردان و نویسنده و موسیقی یک نفر است معلوم می‌شود که هر چیزی سرجای خودش نیست و نباید منتظر یک کار تخصصی باشیم.
دکتر یداللهی در بخشی از صحبت‌های خود یادآور شد: این را بدانید که اگر انیمه‌های خارجی که اسم بردید موفق بوده است به این دلیل است که آنها فرهنگ‌شان را می‌شناسند و این شناخت اجباری نیست. ادبیات کهن، سرمایه حرف زدن شما، ارتباط شما با مردم و مردم دنیاست. اگر اقتباس‌های ما از شاهنامه بد است چون برای جهانی شدن باید جهان را بشناسیم. جهانی شدن داد و ستدی است و دو طرفه است.
در پایان، گل‌مزاری کارگردان انیمه «چهل تکه» توضیح داد به طور کلی در هنر انیمیشن، مسائل مالی بسیار تاثیرگزار است و مهم‌ترین مشکل انیماتورها در بخش هزینه بالای تولید است.
