به گزارش روابط عمومی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان چهارمحال و بختیاری، اعضا انجمن ادبی دیمه روز یکشنبه ۳۱ مرداد میزبان کبری بابایی، شاعر و نویسندهی مطرح کشور شدند و در این نشست دو ساعته که در فضای مجازی برگزار شد؛ به نقد و بررسی آثار آیینی پرداختند.
در این نشست، کبری بابایی گفت: آثار تولید شده در زمینهی ادبیات آیینی و مذهبی بعد از پیروزی انقلاب، تولید فزایندهای داشته و در سالهای اخیر آثار بسیاری به پروندهی ادبیات آیینی افزوده شده است.
وی با بیان این که دو نگاه نسبت به ادبیات عاشورایی وجود دارد؛ گفت: در رویکرد اول نویسندگان، یک ماجرا یا حادثهی امروزی را با مضمون، نگاه یا محتوای عاشورایی در هم میآمیزند و دست به خلق اثر میزنند و در رویکرد دوم، نویسندگان مستقیما به بازنویسی یا بازآفرینی وقایع تاریخی عاشورا میپردازند که باید بگویم اگر چه، جامعه نویسندگان به این نتیجه رسیده که وقایع امروزی میبایستی با مضامین مذهبی نوشته شوند، اما در زمینهی بازنویسی و بازآفرینی متون تاریخی آثار بسیار خوبی داریم که داستانهای امروزی به قدرت و قوت آنها نیستند و قطعا در این زمینه جای کار بسیاری برای نویسندگان وجود دارد.
بابایی در ادامه افزود: آثار بررسی شده در این نشست، نشان میدهد که اعضای نویسندهی نوجوان تمایل به رویکرد اول دارند و انتخاب نام مناسب برای داستان را بسیار مهم دانست و بیان کرد: اسم اثر اولین کد را در اختیار خواننده قرار میدهد و ذهن او را برای دریافت مضمون و درونمایه آماده می کند.
تلاش برای خلق فضاهای ملموس، قویتر کردن گرههای داستانی، دقت در ایجاد تعادل اولیه، نقطهی اوج، گره گشایی، ایجاد تعادل ثانویه و... از دیگر مباحثی بود که در آثار مورد بررسی در مورد آنها گفت و گو شد.
کبری بابایی در خصوص غالب شدن احساسات در اثر داستانی گفت: غالب شدن احساسات در یک اثر هم از سادگی و شفافیت زبان کم میکند و هم موجب می شود که لحن بیش از حد عاطفی شود و این در داستان یک ضعف محسوب میشود.وی از اعضا خواست تا علاوه بر دقت به این موضوع، تلاش برای حل مساله و پیچیدگی طرح را در آثار خود بیشتر مورد توجه قرار دهند.
بابایی همچنین در مورد اعضایی که دست به خلق آثاری خارج از چارچوب تجربههای زیستهی خود می زنند گفت: ماجراهایی که در دایرهی تجربههای نویسنده نیستند، نشان دهندهی جسارت تحسین برانگیز نویسنده هستند.
این شاعر و نویسندهی کشوری در ادامه برای عمق بخشی بیشتر به آثار داستانی و همراهی مخاطب به تفاوتهای "تیپ" و "شخصیت" اشاره کردند و از اعضا خواستند برای تبدیل تیپها به شخصیتها لازم است به ابعاد و ویژگیهای اخلاقی و ظاهری افراد در داستان بیشتر توجه شود و نکات ویرایشی به دقت رعایت گردند، زمان فعلها درست و معقول باشد و نثر داستانی ساده، شفاف و صریح و قابل پیدا کردن در جهان بیرون باشد و به شاعرانگی نزدیک نشود.
او سپس، ویژگیهای خوب زبان داستان را در کاربرد جملات کوتاه و قابل فهم خلاصه کرد و افزود: در داستان لازم نیست که اتفاقات خیلی بزرگی رخ دهد بلکه مهم این است که اتفاقات کوچک با هنرمندی بیان شوند و به عنوان مثال به داستان "مربای شیرین" اثر "هوشنگ مرادی کرمانی" اشاره کرد که نویسنده با مهارت، اتفاقی کوچک و ساده و معمولی را به یک اثر داستانی موفق تبدیل نموده است.
استفاده از طرح و پیرنگ مستحکم، عدم گرهگشایی عجولانه در داستان به منظور کشف لحظههای مهم داستانی و کسب لذت توسط خواننده، تحول منطقی و باورپذیر شخصیتها و... از دیگر مواردی بود که در این نشست به آنها پرداخته شد.
در پایان ضمن نقد و بررسی آثاراعضا، کبری بابایی در خصوص آثاری که با موضوع کرونا نوشته شده بودند گفت: این آثار آینهی دوران حال حاضر ما برای آیندگان هستند و قطعا آنان با مطالعهی داستانهای نویسندگان امروز پی به شرایط زندگی و شرایط عمومی جامعه در دوران کرونا می برند.
وی ضمن تحسین نویسندگان نوجوان برای پرداختن به موضوع کرونا از آنها خواست با خلق داستانهای ماجرا محور، شرایط واقعی جامعه و تمام ابعاد این بیماری را در داستانهای خود به تصویر بکشند تا آیندگان درک بهتری نسبت به جامعهی امروزی و مشکلات و دغدغه مندیهای انسانی پیدا کنند.