به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، در ابتدای این نشست رامتین شهبازی که اجرای این نشست را بر عهده داشت، بیان کرد: دومین نشست تخصصی را با حضور بابک و بهنود نکویی برگزار می‌کنیم که ابتدا درباره شرکت نیپون توضیح می‌دهند و بعد به استودیو «گنبد کبود» می‌پردازند.
پس از آن بابک نکویی در شروع صحبت‌های خود بیان کرد: سال ۷۷ زمانی که اولین دوره از این جشنواره برگزار شد، من دانشجوی ترم یک و دو بودم و حسی تکرارنشدنی برایم بود، مخصوصا که خیلی از فیلم‌ها آن زمان برایمان در دسترس نبود و با جشنواره یک باره وارد این دنیا شدیم و حالا این دوره دوباره این حس برایم تکرار شد.
بهنود نکویی نیز عنوان کرد: این جشنواره برای ما یک نوستالژی شده است و حضور در آن انرژی آدم را دو برابر می‌کند.
بابک نکویی در ادامه درباره استودیوی نیپون توضیح داد: اسم نیپون یکی از قدیمی‌ترین استودیوهای ژاپن است. این استودیو تولیدات معروفی دارد و همه ما در دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ سریال‌هایش را دیده‌ایم. نیپون نه فقط برای بچه‌های ایران بلکه برای بچه‌های ۶۰ کشور دیگر خاطره‌سازی کرده است. حالا ما می‌خواهیم بگوییم چه چیزهایی از این استودیو روی استودیوی ما یعنی «گنبد کبود» اثر گذاشته است.
او در ادامه چند نمونه از تیتراژهای معروف نیپون را نمایش داد که شامل سریال «رامکال» (راسکال)، «بچه‌های کوه آلپ»، «پسر شجاع»، «مهاجران» و «حنا دختری در مزرعه» می‌شد.
بابک نکویی اضافه کرد: استودیو نیپون سال ۱۹۷۴ شروع به کار کرد و «هایدی» از اولین آثارش بود و بعد از آن «حنا دختری در مزرعه» و «مهاجران» مدل اغلب کارهایشان شد. یک کار جالب این بود که موسیقی مجید انتظامی روی تیتراژ مجموعه «بچه‌های کوه آلپ» گذاشته شد و من تا مدت‌ها فکر می‌کردم این آهنگ و سازهایش متعلق به سازهای بومی همان منطقه است.
بهنود نکویی در ادامه گفت: من و بابک از همان سن کم می‌دانستیم که قرار است انیمیشن بسازیم و از همان زمان داستان‌پردازی می‌کردیم. زمانی که وارد دانشگاه شدیم به فکر راه‌اندازی استودیو افتادیم و در کنار دوستانی قرار گرفتیم که زودتر وارد کار شدند. یک تیزر تبلیغاتی سفارش گرفتیم و خواسته یا ناخواسته وارد این حوزه شدیم. کار تیزر تبلیغاتی در حوزه دیزاین و بحث انیمه کمک زیادی کرد و باعث شد هر آنچه را که می‌خواهیم در تیزر تبلیغاتی به دست بیاوریم و تجربه‌اش کنیم. گروه را که گسترش دادیم آنها هم در این سیستم به ما کمک کردند.
او اضافه کرد: این مسیر را در سریال هم ادامه دادیم، سریالی که هم در محتوا باب میل باشد و هم در دیزاین چالش‌برانگیز باشد، انیمیشن‌های بی‌کلام بود که پایه آنها موزیک است و سریال «استریپی» از همین نمونه است. موزیک در روایت این اثر جایگاه ویژه‌ای دارد و حتی در ایده‌پردازی هم از موزیک استفاده می‌کنیم.
بابک نکویی در ادامه درباره مراحل تولید کار عنوان کرد: برای یک کار بی‌کلام، فیلمنامه مرسومی وجود ندارد. زمان‌بندی هفت قسمتی دارد و هر یک دقیقه را تقسیم‌بندی کرده‌ایم که عنوان‌بندی شده است، مثلا ابتدا شروع ماجراست، بعد از آن اولین نشانه‌ها و بعد درگیری آغاز می‌شود. بخش مهم کار ما پیش‌تولید است، چون رنگ و دیگر مراحل در این پیش‌تولید اتفاق می‌افتد. به دلیل اینکه کار برای مخاطب کودک است و کودکان و خردسالان خیلی پرسپکتیو عمیق را درک نمی‌کنند، ما هم از چنین تصاویری دوری می‌کنیم.
او در ادامه توضیح داد: در دیزاین اول از آبرنگ شروع کردیم و از رنگ دیجیتال استفاده نکردیم تا بتوانیم آن فضای نوستالژی را حفظ کنیم.
این کارگردان انیمیشن در ادامه یادآور شد: میازاکی و تزوکا از بنیانگذاران دیزاین در ژاپن بودند. تزوکا صدها کاراکتر متنوع کارتونی خلق کرده که برخی مثل شیر سپید خیلی معروف هستند و از جمله مولفه‌های این کاراکترها مثل اغراق در چشم‌های درشت را از دیزنی گرفته‌اند.
او درباره تاثیر کار آمریکایی روی ژاپنی و برعکس عنوان کرد: «باب اسفنجی» از جمله کارهایی است که در دیزاین از آثار ژاپنی برگرفته شده است.
نکویی اضافه کرد: استوری بردهای میازاکی خیلی اهمیت دارد، چون کاملا ساختار فیلم دارد و حاوی تمام جزییات است.
او همچنین با توضیح اصطلاحی عنوان کرد: سوییت باکس یا اتاق عرق‌ریزان اتاقی بوده است که اینقدر گرم بوده به سوئیت باکس معروف شده است و الان به تمام اتاق‌هایی که فیلم را در جلسه لی‌اوت چک می‌کنند، گفته می‌شود. بلاکینگ مرحله‌ای است که داستان را تعریف می‌کنید و مرحله بعد راف انیمیشن و بعد اورلپ است. در انیمیشن کارگردانی را سراغ ندارم که یک باره کارگردان شده باشد و معمولا فرد همه مراحل تولید انیمیشن و به ویژه طراحی را طی کرده است.
در ادامه یکی از حضار در سوالی به کارنامه استودیوی نیپون در تولید سریال براساس ادبیات و داستان‌های ژاپنی خودشان اشاره کرد و پرسید استودیوی «گنبد کبود» چقدر این امکان را دارد؟
بابک نکویی هم در جواب این سوال عنوان کرد: انیمیشن ما دچار مشکل‌های زیادی است، اول در مدیریت و کار گروهی، برخلاف ژاپنی‌ها و همه کشورهای پیشرفته که در این حوزه حرفه‌ای هستند، دچار مشکل هستیم. دوم بودجه است، نهادهایی مثل صداوسیما یا مرکز گسترش بودجه محدودی دارند و ما باید درآمد خود را از پول تولید برداریم. هیچ جای دنیا درآمد انیمیشن از تولید نیست بلکه از مرحله پس از تولید یعنی پخش و مسائل جانبی است.
او اضافه کرد: اینگونه نیست که انیمیشن ایران توان نداشته باشد، اما تهیه‌کننده و کارگردان به دلیل بودجه سراغ تولید ارزان و دیگر موارد می‌روند. نیپون فکر کرد حالا که می‌خواهد وارد بازار جهانی شود باید سراغ آثاری برود که یک آشنایی نسبت به آنها وجود داشته باشد و سراغ داستان‌های شناخته شده رفتند. ژاپنی‌ها استاد گسترش داستان هستند.
او با طرح سوالی گفت: چرا پدر و مادر در داستان‌های ژاپنی وجود ندارد؟ این به اکثر داستان‌های دنیا مربوط می‌شود با حضور پدر و مادر، نوجوان نمی‌تواند وارد مبارزه شود. کاراکتر وقتی پدر و مادر نباشد یا یتیم باشد، قدرتمندتر است و الگوی رفتن به دنبال پدر و مادر داستان را جالب‌تر می‌کند. این را در یک مقاله خواندم که براساس آن بچه تنها باید به دنبال قدرت بگردد.
رامتین شهبازی هم در ادامه گفت: این به لحاظ دراماتیک هم به داستان کمک می‌کند تا کاراکتر بخواهد با تقدیر نبرد کند.
در ادامه یکی دیگر از شرکت‌کنندگان درباره تاثیر آثار استودیوی «گنبد کبود» روی مخاطب و بهره گرفتن از روان‌شناس در ساخت آنها سوال کرد.
بابک نکویی نیز در توضیحی گفت: مخاطب ما خردسال است و برای خردسال در «روبی و جوجه‌ها» به دلیل سرعت و شرایط تولید کمتر فرصت داشتیم درگیر مباحث روان‌شناسی شویم. با این حال در اثر جدید خود روی بخشی از موضوعات روان‌شناسی برای خردسالان متمرکز شده‌ایم. مثلا در «روبی و جوجه‌ها» در اتاق بچه‌ها یک تلویزیون وجود دارد که پس از گفتگو با یک روان‌شناس آن را حذف و اشیای تیز را هم از کار خارج کردیم.
او درباره هنرمندان حرفه‌ای انیمیشن در کشور بیان کرد: ایران جزو کشورهایی است که هنرمندان زیادی در حوزه انیمیشن به دنیا معرفی کرده و خیلی‌ها تحت تاثیر نیپون وارد کار انیمیشن شدند یا به آن علاقه‌مند شدند. اگر والت دیزنی و نیپون نبودند بخشی از نوستالژی ما وجود نداشت. من و بهنود به نیپون مدیونیم. انیمیشن ایرانی به سمت طنز کلامی می‌رود و یک بار دیگر باید با دید دقیق‌تر آثار نیپون را ببینیم که کارهایی عمیق هستند.
بابک نکویی در این نشست بخش‌هایی هم از انیمیشن‌ها و سریال‌های نوستالژیک را نمایش داد که بازسازی شده‌اند.
او در ادامه درباره محتوای انیمیشن‌ها عنوان کرد: ایران گنجینه‌ای از داستان‌های غنی دارد و ما را در جهان بیشتر از هرچه با شاعران و نویسندگان‌مان می‌شناسند. محتوای جهانی بحث مفصلی دارد که چه انتخابی داشته باشید، اما روایت نکته‌ای است که باید به آن توجه کرد و باید زبان سینما و قصه‌گویی را یاد بگیریم. تاثیر دانشگاه بسیار زیاد است و ما در «گنبد کبود» در حد توان خود در این حوزه کار می‌کنیم.
دوازدهمین جشنواره بین‌المللی پویانمایی تهران به دبیری محمدرضا کریمی‌صارمی ۸ تا ۱۲ خرداد ۱۴۰۱ در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان واقع در خیابان حجاب برگزار می‌شود.
