به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بینالملل کانون، رامتین شهبازی داور بخش مسابقه دانشجویی سیزدهمین جشنواره پویانمایی گفت: هر جشنوارهای در هر زمینهای مثل فیلم، تئاتر، موسیقی، هنرهای تجسمی و حتی انیمیشن، محلی برای عرضه و ارائه آثار آن حوزه است یعنی یک جشنواره فیلم، کلکسیونی از فیلمهایی است که در طول سال تولید شدهاند. این گردآوری فارغ از این است که مثلاً کانون به عنوان متولی یک جشنواره، خودش انیمیشنی تولید کرده باشد یا نه.
وی ادامه داد: کانون به عنوان متولی یک جشنواره این آثار را دور هم جمع میکند. جشنواره پویانمایی تهران، چه در زمان فعالیت من در حوزه مطبوعات و چه در زمان ورود من به فضای دانشگاهی، همیشه جشنوارهای بوده که با احترام از آن یاد میشده است، علاوه بر اینکه سابقه فرهنگی خیلی خوبی هم دارد. به یاد دارم در دورههای ابتدایی جشنواره و در دهه ۸۰، برخی منتقدان درجه یک که آثار سینمایی را پیگیری نمیکردند، در عوض پیگیر جشنواره پویانمایی بودند چون اعتقاد داشتند هم در سینمای پویانمایی و هم در این جشنواره اتفاقهای خوبی میافتد و قابل پیگیری است. بنابراین میتوان گفت که این جشنواره توانسته است تاثیر مثبتی بگذارد.
این مدرس دانشگاه کیفیت فیلمهای کوتاه انیمیشن ایرانی را تحسین کرد و گفت: امروزه سینمای انیمیشن ایران و به ویژه فیلمهای کوتاه انیمیشن بسیار درجه یک ظاهر شدهاند و حتی توانستهاند در سطح دنیا حرفی برای گفتن داشته باشند ولی در حوزه فیلم بلند انیمیشن چه در بخش هنری و چه تجاری، نتوانستهایم توفیقی که در سینمای انیمیشن کوتاه داشتهایم، به دست آوریم. دلیلش شاید این باشد که هزینه ساخت انیمیشن، گران تمام میشود و ما هیچ وقت نتوانستهایم مخاطبسازی درستی انجام دهیم، هرچند به تازگی اقدامهایی صورت گرفته که به نظر من نوپاست و باید پیگیری شود تا پیشرفت حاصل شود.
وی ادامه داد: امسال در چهل و دومین دوره جشنواره فیلم فجر شاهد حضور چهار انیمیشن بلند بودیم که از نظر من کیفیت پایینی داشتند، به حدی که قابلیت رقابت با آثار تولید و اکران شده در دو سال گذشته سینمای انیمیشن ایران را نداشتند، پس لازم است روی این موضوع کار کنیم، چون هنوز در ابتدای راه هستیم. در حال حاضر، تجهیزات نوین و دیجیتال سینمایی امکاناتی را برای ما به وجود آورده که میتوانیم از این امکانات در راستای حفظ و گسترش انیمیشن یاری بگیریم.
این عضو هیات علمی دانشگاه سوره، رشته انیمیشن را از رشتههای پویای دانشگاههای هنر، سوره، صداوسیما و تهران نامید و تصریح کرد: رشته انیمیشن در دانشگاههایی مثل دانشگاه هنر، سوره، صداوسیما و تهران، جزو رشتههای پویا و خیلی خوب است. طوری که من این دانشگاهها را رصد کردم، دانشجویان آنها بهویژه در کارهای عملی فعال هستند و این مقوله حتی بیشتر از فعالیتهای تئوریک به چشم میآید. از لحاظ تئوری هم دانشگاهها تلاش خودشان را میکنند که بتوانند علوم و مسائل جدید انیمیشن و مطالعات مربوط به انیمیشن را بهدرستی آموزش دهند. من تعامل بین سینمای انیمیشن ایران با دانشگاهها را خوب ارزیابی میکنم و از اینرو معتقدم برگزاری جشنواره پویانمایی نباید فقط به روزهای برگزاری محدود شود چون دانشگاهها برنامههای خودشان همانند هفتههای انیمیشن را نیز دارند.
وی افزود: فیلمهای جشنواره میتواند نوبت به نوبت در هفتههای انیمیشن به نمایش درآید و با نمایش دادن و نقد و بررسی آنهاست که میتوانیم پی ببریم چه اتفاقی در زمینه کلی سینمای انیمیشن میافتد.
شهبازی ویژگیهای آثار دانشجویان در دوره سیزدهم جشنواره پویانمایی تهران را اینگونه تشریح کرد: به عنوان یک شخص حقیقی و نه به عنوان عضو هیات داوران و یک جمع حقوقی میتوانم درباره جشنواره امسال بگویم، چیزی که بسیار مورد توجه قرار گرفت، تکنیکهای به کار رفته و تنوع داستانی فیلمنامهها بود؛ هرچند از نظر من فیلمنامهها نیاز به بازنگری دارد یعنی جوانان باید وقت بیشتری روی فیلمنامه بگذارند. جوانان فکر میکنند همهچیز تکنیک است و از آنجایی که مهارتهای تکنیکی را خیلی عالی یاد میگیرند، برای بخش فیلمنامه وقت کمتری میگذارند. از نظر من باید روی فیلمنامههای مناسب سینمای انیمیشن پرداخت بهتری انجام شود تا بتوانیم به یک نگاه پالودهتر دست پیدا کنیم.
داور بخش مسابقه دانشجویی سیزدهمین دوره جشنواره پویانمایی تهران تصریح کرد: نکته مهم و بسیار امیدوارکنندهای که وجود دارد و موضوع بحث داوران هم بود، این است که خیلی از این آثار اگر وارد بخش حرفهای هم میشدند، ما نمیفهمیدیم که با یک اثر دانشجویی مواجهیم چون این آثار کیفیتی داشتند که میشد در بخش حرفهای آنها را ارزیابی کرد.
شهبازی در پایان درباره ارزیابی خودش از نقش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در چند دهه اخیر در زمینه ساخت انیمیشن و تاثیر ورود نهادهای دیگر به عرصه انیمیشن در چند سال اخیر عنوان کرد: انیمیشن جزو هنرهایی است که تولید در آن هزینه گزافی دارد، از این رو اگر نهادهای دولتی وارد این ماجرا نشوند و تاثیر خودشان را به لحاظ اقتصادی نگذارند، ممکن است بسیاری از این فیلمها تولید نشود. از نظر من، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، حوزه هنری و نهادهای دیگر باید به این عرصه ورود کنند ولی فقط نقش یک حامی اقتصادی را ایفا کنند و دست هنرمندان را باز بگذارند. اگر قدری دست هنرمندان را باز بگذارند، آنها میتوانند خلاقیت به خرج دهند و آثار خودشان را ارائه دهند تا هم کانون یا هر نهاد دیگر به تولید بیشتر انیمیشن دست پیدا کند و هم اینکه انیمیشنسازان دغدغه مالی نداشته باشند.
سیزدهمین دوره جشنواره پویانمایی تهران همچون دورههای گذشته در چهار بخش مسابقه، خارج از مسابقه، نمایش ویژه و چشمانداز از ۱۳ تا ۱۸ اسفند ۱۴۰۲ به دبیری محمدرضا کریمیصارمی در تهران در حال برگزاری است.