از مربیگری تا قلههای قصهگویی
الهام دارابی مسیر خود را از مربیگری آغاز کرد؛ جایی که جرقه علاقه او به قصهگویی زده شد؛ او میگوید: «قصه برای من همیشه یک همراه بوده، یک دوست صمیمی. از کودکی، قصهها را با تمام وجودم درک میکردم و حالا، سالهاست که این عشق را با دیگران به اشتراک میگذارم».
او که از دوره دوازدهم جشنواره، پای ثابت این رویداد فرهنگی، هنری بوده، جوایز متعددی را در سطح استانی، کشوری و حتی بینالمللی کسب کرده است؛ اما آنچه او را بیشتر از هر جایزهای خوشحال میکند، تأثیرگذاری قصههایش بر مخاطبان است.
تجربهای فراموشنشدنی در قطر
یکی از جذابترین تجربیات الهام دارابی، سفر به قطر و فعالیت ایشان به عنوان « سفیر دوستی » و قصهگویی برای کودکان ایرانی و عرب بوده است؛او میگوید: «قصهگویی به دو زبان، در یک محیط فرهنگی متفاوت، تجربه بینظیری بود.» و ادامه میدهد دیدن اینکه چگونه قصهها میتوانند پل ارتباطی بین کودکان با فرهنگهای مختلف باشند، برایم بسیار ارزشمند بود و مشارکت بچهها در فرآیند قصه را بسیار خوب توصیف میکند.
راز موفقیت یک قصهگو؛ شناخت کودک و نوجوان امروز
به گفته الهام دارابی، یک قصهگوی موفق باید قلبی بزرگ و ذهنی خلاق داشته باشد و همواره به روز باشد و کودک و نوجوان امروز را بشناسد و مطابق علایق و سلایق وی قصه را انتخاب و تعریف کند.
او میگوید: «قصهگو باید بتواند خود را در دل داستان فرو ببرد و با مخاطبش همذاتپنداری کند؛ شناخت عمیق از روانشناسی و دنیای کودک و نوجوان و شناخت ادبیات گفتاری آنها از جمله ضروریات این حرفه است؛ همچنین، قصهگو باید همواره در جستجوی دانش جدید باشد و خود را با تکنیکهای نوین قصهگویی آشنا کند .
آینده روشن قصهگویی در البرز
الهام دارابی از رشد کمی قصهگویی در استان البرز ابراز رضایت میکند؛ او در ادامه در مورد کیفیت قصهها و بررسی جشنواره استانی میگوید: «نوجوانان البرزی بسیار در قصه گویی پیشی گرفته اند و استعدادهای بالقوهای در زمینه قصهگویی دارند. ایجاد فضاهایی مانند پاتوق نوجوان در این استان ، نشان از توجه ویژه به تشخص و هویت نوجوانان در کانون البرز دارد و من معتقدم که آینده قصهگویی در البرز بسیار روشن است و در یک جمله «ریل گذاری قصهگویی در این استان درست انجام شده است».
پیشنهادهایی به قصهگویان
دارابی که سالها تجربه نویسندگی، اجرا و تدریس را در کارنامه خود دارد می گوید: قصهگویان با خودشان صادق باشند و می افزاید ما یک سری امور را به شکل ذاتی بلد هستیم و امور دیگری را بلد نیستیم، پس برخی قصهگویان در برخی موارد دارای توانمندیهای ذاتی هستند و برخی امور را هم به صورت اکتسابی و پس از آموزش دیدن فرا میگیرند ؛ پس قصه گو باید نقصهای خود را شناخته و به دنبال آن باشد که با بهره گیری از آموزشهای مناسب آنها را رفع کند.
دومین توصیه این هنرمند به قصهگویان توصیه آنان به مطالعه است؛ قصهگو حتما باید کتاب بخواند و مطالعه کند تا بتواند دانش خودش را به روز کند.چرا که قصه فقط هنر نیست بلکه یک فن است و مثل هر فن دیگری برای به دست آوردنش باید به دنبال تحصیل آن باشیم.
سخن پایانی
از عوامل اجرایی و قصه گویان البرز بسیار تشکر می کنم که در فضایی که با توجه به تعطیلات آلودگی هوا، برنامهریزی و اجرا قدری سخت تر بوده، در این آلودگی هم با پاکترین فطرت ( هنر قصهگویی)، چراغ جشنواره را روشن نگه داشتهاند.
حرف پایانیام هم یک آرزوست آرزویی برای تمام مردم سرزمینم «آرزو میکنم قصه هیچ کدام از مردم سرزمینم، تلخ تمام نشود».
ما هم از این داور برای حضور در مرحله استانی بیست و ششمین جشنواره بین المللی قصه گویی استان البرز و حضور گرم شان در مصاحبه سپاس گزاریم.